آشنایی با زنبور درمانی و درمان با هوای کندو

 آشنایی با زنبور درمانی و درمان با هوای کندو

در اسناد اولیه‌ای که دژاردن در یک مقاله علمی منتشر کرده، اثربخشی زهر زنبور در درمان بیماری‌های روماتیسمی گزارش شده است. زهر زنبور همچنین توسط Filip Terc که از او به عنوان «پدر زنبور درمانی» یاد می‌شود ، برای درمان بسیاری از بیمارانش به کار گرفته شد. دیگر فرآورده‌های زنبور مانند عسل، گرده گل و بره‌موم نیز با موفقیت برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها استفاده شده‌اند.

زنبور درمانی در برخی کشورها مانند اسلوونی در نظام‌های سلامت مدرن ادغام شده است. این روش‌ها مکمل داروهای موجود و داروهای همیوپاتی به شمار می‌روند. آن‌ها به افزایش اثربخشی داروها و کاهش عوارض جانبی احتمالی کمک می‌کنند.

 زنبور درمانی چیست؟

زنبور درمانی شاخه‌ای از دانش مربوط به سلامت انسان است که بر استفاده از محصولات زنبور عسل مانند ژل رویال، عسل، بره‌موم، گرده گل، نان زنبور و زهر زنبور تمرکز دارد. هدف از این روش، درمان بیماری‌های رایج انسان و تقویت سلامت و تندرستی است. این فرآورده‌ها به‌طور گسترده‌ای مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و خواص متعددی از آن‌ها کشف شده است. امروزه این محصولات به‌طور گسترده‌ای در طب نوین و سنتی در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

توصیف‌های دیگر از زنبور درمانی، آن را هنر و علمی برای درمان و شفای جامع می‌دانند که با بهره‌گیری از زنبور عسل و فرآورده‌های آن به سود انسان و دیگر جانوران صورت می‌گیرد. همچنین زنبور درمانی به‌عنوان استفاده از محصولات زنبور عسل برای پیشگیری یا درمان بیماری‌ها و ترویج فرآیند بهبود تعریف می‌شود.

 تاریخچه زنبور درمانی

زنبور درمانی به‌عنوان علمی برای درمان و هنری برای شفابخشی، قدمتی طولانی دارد. انسان‌ها همواره در تلاش بوده‌اند تا راه‌های بهتری برای مقابله با مشکلات رایج در زندگی خود بیابند، و زنبور درمانی یکی از راهکارهایی بوده است که برای پرداختن به مسائل سلامت توسعه یافت. این شیوه درمانی آغاز خود را به شرح زیر داشته است:

جدول تاریخچه زنبور درمانی

 درباره زنبور درمانی

زنبور درمانی از محصولات زنبورعسل استفاده می‌کند، و هر یک از این محصولات به دلیل ترکیبات قدرتمند موجود در آن‌ها، برای درمان بیماری‌های خاصی هدف‌گذاری شده‌اند. این محصولات شامل موارد زیر هستند:

 ۱. درمان با هوای کندو

استفاده از هوای کندو به‌عنوان یک گزینه درمانی توسط هاینریش هاتنر، پژوهشگر اتریشی، توسعه یافت. باور بر این است که هوای کندو به کاهش آسم و رفع آلرژی‌های تنفسی کمک می‌کند، و هوایی که از کندو استنشاق می‌شود، حامل ترکیبات مفیدی است که از بدن زنبورعسل تولید می‌شوند.

هوای کندو حاوی مواد طبیعی همچون پروپولیس (بره‌موم)، پروتئین سیتوکروم، عطر عسل، موم و بیش از ۱۰۰۰ ترکیب دیگر است. پروپولیس دارای خواص ضدالتهابی قوی است و یک آنتی‌اکسیدان طبیعی نیز به شمار می‌آید. پروتئین سیتوکروم به حذف باقی‌مانده‌های شیمیایی و هیدروکربن‌های موجود در بدن کمک می‌کند. باور بر این است که سایر ترکیبات، هنگامی که با این دو ماده ترکیب می‌شوند، تأثیر درمانی مؤثری ایجاد می‌کنند.

درمان با هوای کندو به‌عنوان یک تقویت‌کننده مؤثر سیستم ایمنی و روش کاهش‌دهنده بیماری‌های آسم و آلرژیک در نظر گرفته می‌شود. طرفداران این روش معتقدند که بیماران پس از ۱۰ تا ۴۰ جلسه درمان با هوای کندو بهترین نتایج را تجربه می‌کنند. این روش درمانی مکمل درمان‌های دیگر بوده و معمولاً تحت نظارت پزشک انجام می‌شود. بهترین زمان برای استفاده از این روش درمانی، ماه‌های تابستان است که بسته به منطقه جغرافیایی شما تعیین می‌شود. در هر نوبت، هوا به‌مدت ۱۵ دقیقه استخراج می‌شود و برای یک جلسه ۳۰ دقیقه‌ای، دو کلنی زنبور کافی است. پس از هر جلسه، کندو باید ۴۵ دقیقه استراحت داده شود.

از دیگر بیماری‌هایی که ممکن است با درمان هوای کندو کنترل شوند می‌توان به نارسایی ایمنی (Immunodeficiency)، سردردهای مزمن و رینیت مزمن (التهاب مزمن مخاط بینی) اشاره کرد. دستگاه مورد استفاده در این نوع درمان شامل لوله‌ای با یک صافی (صافی هوا) است که وارد کندو می‌شود و به تنظیم میزان جریان هوا کمک می‌کند. این دستگاه طوری طراحی شده است که بیمار با زنبورها تماس مستقیم ندارد و معمولاً در کنار یا پشت کندو می‌نشیند.

برخی از فواید درمان با هوای کندو شامل موارد زیر است:

• تقویت‌کننده سیستم ایمنی بدن است.
• به بهبود عملکرد اندام‌های تنفسی کمک می‌کند.
• به ارتقای سلامت کلی بدن منجر می‌شود.
• استرس را کاهش می‌دهد.

 ۲. زهر نیش زنبور عسل

این فرآورده زنبور عسل توسط دو غده در دستگاه نیش زنبور تولید می‌شود و از نظر پزشکی با نام «آپیتوکسین» شناخته می‌شود. این ماده سرشار از ترکیبات مفید از جمله مهارکننده‌های پروتئاز، هیالورونیداز، ملیتین، دوپامین، آپامین، هیستامین، فسفولیپاز A2 و آدو-لاپین است.

زهر زنبور می‌تواند به دو روش به بیماران تجویز شود. روش نخست، زنبو‌رنیش‌درمانی یا آپی‌پانکچر است که در آن از زنبور زنده برای نیش زدن مستقیم ناحیه مورد درمان استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای درمان آرتریت و بیماری‌های پوستی به کار می‌رود. روش دوم، درمان با زهر زنبور است که در آن ماده آپیتوکسین (یا آپیتوکس) توسط دو پزشک، به صورت تزریق‌های جداگانه (تا حداکثر ۲ میلی‌لیتر) به بیمار تزریق می‌شود. پیش از آغاز درمان، بیمار باید آزمایش حساسیت انجام دهد.

برخی از فواید زهر زنبور شامل موارد زیر است:

• حساسیت‌های آلرژیک ؛  از طریق ایمنی‌درمانی با زهر، بیماران می‌توانند بر حساسیت‌های آلرژیک غلبه کنند. این درمان می‌تواند خطر واکنش‌های سیستمیک را در افراد دارای آلرژی به نیش زنبور تا حدود ۹۵٪ کاهش دهد.
• درمان سرطان ؛ ترکیباتی مانند ملیتین و فسفولیپاز A2 در زهر زنبور، در درمان سرطان مؤثر هستند. این مواد خاصیت ضدسرطانی قوی دارند. ملیتین همچنین به کنترل نوروپاتی ناشی از شیمی‌درمانی کمک می‌کند.
• درمان فیبروز کبدی ؛ ملیتین با مهار التهاب به جلوگیری از بروز فیبروز کبدی کمک می‌کند.
• درمان آرتریت ؛ زهر زنبور با خاصیت ضدالتهابی قوی و تسکین درد، در کاهش درد و التهاب بیماران مبتلا به آرتریت مؤثر واقع شده است.

 ۳. عسل

عسل بدون شک شناخته‌شده‌ترین فرآورده زنبور عسل است، چرا که به‌طور گسترده مصرف می‌شود و مورد پذیرش عمومی قرار دارد. این ماده در بسیاری از صنایع از جمله زنبور درمانی کاربرد دارد و از دوران باستان توسط چینی‌ها، مصری‌ها، رومی‌ها و یونانی‌ها برای اهداف دارویی استفاده می‌شده است. عسل سرشار از ترکیبات قدرتمندی است که خواص درمانی آن را شکل می‌دهند.

عسل حاوی مواد معدنی، اسیدهای آمینه، ترکیبات زیست‌فعال و آنزیم‌های متنوعی است. این ترکیبات شامل فسفر، کلسیم، روی، سدیم، تیامین، سلنیوم، نیاسین، ریبوفلاوین، اسید فولیک، اسید پانتوتنیک، پیریدوکسین، آرژینین، والین، گلوکز اکسیداز و بسیاری دیگر هستند.

عسل یک ماده ضد میکروبی قوی است که با طیف وسیعی از میکروارگانیسم‌های مضر مبارزه می‌کند. عسل اثربخشی مداومی دارد و می‌توان بدون نگرانی از ایجاد مقاومت میکروبی، از آن استفاده کرد. خاصیت اسیدی آن باعث خشک شدن باکتری‌ها شده و رشد میکروبی را مهار می‌کند.

عسل به دلیل خواص ضد میکروبی فوق‌العاده‌ای که دارد، در درمان زخم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ماده به‌ویژه زمانی مؤثر است که بیماران با باکتری‌های مقاوم مواجه می‌شوند. عسل روند بهبود زخم را تسریع می‌کند، التهاب را کاهش می‌دهد و درد را تسکین می‌بخشد. همچنین در درمان درماتیت اطفال ناشی از استفاده بیش از حد پوشک مؤثر است و به درمان پسوریازیس نیز کمک می‌کند.

عسل در درمان بیماری‌های گوارشی نیز با موفقیت مورد استفاده قرار گرفته است. به دلیل داشتن پروبیوتیک‌های مفید، به سلامت دستگاه گوارش کمک می‌کند. همچنین برای بیماران مبتلا به زخم معده و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) سودمند است.

سایر فواید عسل در زنبور درمانی عبارت‌اند از:

• سلامت دهان و دندان ؛ به حذف باکتری‌های عامل پریودنتیت کمک می‌کند.
• درمان گلودرد و سرفه ؛ به دلیل خواص ضدالتهابی می تواند مؤثر باشد.
• کمک به درمان بیماری‌های پانکراس و کبد
• کاهش بیماری‌های قلبی‌-‌متابولیک ؛ به دلیل داشتن ترکیبات فنولی، خطر بیماری‌های عروق کرونر را کاهش می‌دهد، عملکرد اندوتلیال را بهبود می‌بخشد، سطح HDL (کلسترول خوب) را افزایش می‌دهد و از تشکیل لخته خون جلوگیری می‌کند.

 ۴. بره موم

این نیز یکی دیگر از فرآورده‌های زنبور عسل است که به دلیل ترکیبات مؤثر خود، محبوبیت زیادی در میان ارائه‌دهندگان زنبور درمانی دارد. بره موم عمدتاً توسط زنبورهای کارگر از طیف وسیعی از گیاهان جمع‌آوری می‌شود و سالیان زیادی است که به‌عنوان یک فرآورده دارویی مورد استفاده قرار گرفته است.

زنبورهای عسل بره موم را از موادی که از بخش‌های مختلف گیاهان و جوانه‌ها جمع‌آوری می‌کنند، تولید می‌کنند. این ماده با نام «چسب زنبور» نیز شناخته می‌شود، زیرا به زنبورها در ساخت و ترمیم کندو کمک می‌کند. از بره موم برای بستن شکاف‌ها، درزها و صاف‌کردن سطوح زبر داخل کندو استفاده می‌شود. این سدها برای دفع مهاجمان خارجی همچون مار، مورچه، مارمولک، موش و دیگر جانوران ایجاد می‌شوند.

بره موم از دوران باستان برای درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. مصری‌ها از آن برای مومیایی کردن اجساد اجداد خود استفاده می‌کردند. یونانی‌ها و رومی‌ها نیز از بره موم برای ضدعفونی کردن دهان و التیام زخم‌ها بهره می‌بردند.

امروزه بره موم در فروشگاه‌های محصولات طبیعی به عنوان درمانی طبیعی برای بسیاری از بیماری‌ها عرضه می‌شود. این ماده در مقابله با سرطان، التهاب و میکروارگانیسم‌های مضر مؤثر است. بره موم حاوی رزین، روغن‌های ضروری، موم، گرده گل و ترکیبات آلی مختلف است. همچنین حاوی مواد معدنی و ویتامین‌ها نیز می‌باشد.

بره موم در صنایع آرایشی، غذایی و نوشیدنی‌ها نیز کاربرد دارد. این ماده در بازار به صورت‌های مختلفی مانند پودر، کپسول، کرم، قرص مکیدنی گلو و غیره عرضه می‌شود. می‌توان آن را به‌صورت مکمل خوراکی مصرف کرد، به‌طور موضعی روی پوست استفاده کرد یا با آب رقیق کرده و به عنوان دهان‌شویه به کار برد.

برخی از مهم‌ترین فواید بره موم در زنبور درمانی عبارت‌اند از:

• برای بیماران دیابتی مفید است. بره موم احتمال بروز سکته مغزی و بیماری‌های شریانی را در این بیماران کاهش می‌دهد.
• در مقابله با سرطان پستان در انسان مؤثر است. ترکیبات موجود در آن همچنین به‌صورت انتخابی به سلول‌های سرطانی ریه حمله می‌کنند. همچنین از پیشرفت سایر سرطان‌ها نظیر سرطان پوست، دهان و ریه جلوگیری می‌کند.
• فواید چشمگیری برای سلامت دهان و دندان دارد. دهان‌شویه حاوی بره موم به التیام زخم‌های جراحی کمک می‌کند و زمانی که به خمیر دندان افزوده شود، به مقابله با ژنژیویت ناشی از پلاک دندانی کمک می‌کند.
• روند بهبود بیماران مبتلا به مشکلات گوارشی را تسریع می‌بخشد و کارایی آن بین ۵۲ تا ۶۰ درصد گزارش شده است.
• بره موم دارای آنتی‌اکسیدان‌هایی است که در کاهش التهاب، به‌ویژه در بیماران مبتلا به آرتریت مؤثر هستند. این ماده از بروز تورم جلوگیری کرده و شدت آن را کاهش می‌دهد.
• به‌عنوان درمان جایگزین برای تبخال دهانی یا تناسلی نیز کاربرد دارد.

 ۵. گرده گل

گرده گل از ترکیب سه جزء تشکیل شده است: گرده گیاه، عسل و ترشحات بزاقی زنبور عسل. این ماده بخشی مهم از رژیم غذایی کلنی‌های زنبور عسل را تشکیل می‌دهد. فعالان حوزه سلامت و طب مکمل، گرده گل را به‌عنوان درمانی برای مشکلات گوناگون به کار می‌گیرند.

گرده گل منبع اصلی پروتئین، چربی و مواد معدنی برای زنبورهای عسل است. این ماده غذایی برای نوزادان زنبور و زنبورهای کارگر تازه متولد شده حیاتی است. این زنبورها برای رشد مناسب بدن چربی و غدد هیپوفارنکس خود نیاز به گرده گل دارند. این اندام‌ها برای بقای زنبورها در فصل زمستان بسیار حیاتی‌اند.

زنبورهای کارگر بالغ که نقش پرستار برای ملکه و نوزادان را ایفا می‌کنند، میزان بیشتری از گرده گل را مصرف می‌کنند. مقدار گرده‌ای که جمع‌آوری می‌شود، به نیاز کلنی بستگی دارد و زنبورها ذخیره گرده را در پایین‌ترین حد ممکن نگه می‌دارند.

گرده گل از گیاهان گل‌دار جمع‌آوری می‌شود، عمدتاً از دانه‌های بسیار ریز واقع در بساک (قسمت نر گل). کیفیت گرده گل به نوع گیاهی که از آن گرفته می‌شود بستگی دارد. زنبورهای جمع‌آورنده گرده بسته به وظیفه‌شان ممکن است فقط گرده جمع کنند یا هم‌زمان گرده و شهد را با هم برداشت نمایند.

گرده گل خواص مختلفی از جمله ضدالتهاب، ضدسرطان، تقویت‌کننده ایمنی، ضد باکتری و ضد پاتوژن‌های دیگر دارد. از ترکیبات کلیدی آن می‌توان به کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها، اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب، ترکیبات پلی‌فنولی، ویتامین‌ها، مواد معدنی و مواد زیست‌فعال اشاره کرد.

فواید گرده گل شامل موارد زیر است:

• به درمان زخم‌های ناشی از سوختگی کمک می‌کند. روند التیام را تسریع می‌بخشد و به کاهش درد بیماری‌ها یاری می‌رساند.
• یک ضدالتهاب قوی است که به کاهش التهاب و تسکین درد کمک می‌کند.
• به رفع خشکی پوست، پیری و آسیب‌های پوستی کمک می‌کند. این ویژگی‌ها دلیل استفاده گسترده آن در محصولات آرایشی و بهداشتی است. همچنین در خنثی‌سازی رادیکال‌های آزاد پوست نقش دارد.
• به تقویت هضم غذا کمک می‌کند. علاوه بر آن، یک تقویت‌کننده سیستم ایمنی است که با تولید ترکیبات محافظ و آنتی‌اکسیدان، بدن را در برابر رادیکال‌های آزاد و ویروس‌ها محافظت می‌کند.
• به‌عنوان یک روش مکمل و غیرجراحی برای حفظ سلامت پروستات مفید است.
• دامنه وسیعی از اسیدهای آمینه ضروری موجود در گرده گل به افزایش انرژی کمک می‌کند و به همین دلیل ورزشکاران برای بهبود عملکرد خود از آن استفاده می‌کنند.

 ۶. ژل رویال

این ماده سفید و چسبناک توسط زنبورهای عسل و از طریق غدد هیپوفارنژیال آن‌ها تولید می‌شود. هدف از تولید ژل رویال، تغذیه نوزادان زنبور در اوایل زندگی‌شان است. با این حال، ملکه زنبورها در تمام دوران رشد خود تنها از این ماده تغذیه می‌کند و همین ژل رویال است که یک زنبور معمولی را به ملکه تبدیل می‌سازد. این ماده سفیدرنگ، شبیه به شیر است، بوی خاص و مزه‌ای ترش دارد.

ملکه زنبور، حدود یک و نیم برابر بزرگ‌تر از زنبور کارگر است، به بلوغ جنسی می‌رسد و بیش از سایر زنبورها عمر می‌کند، به‌طوری که می‌تواند چندین نسل را پشت سر بگذارد. همه این ویژگی‌ها ناشی از تغذیه منحصربه‌فرد او با ژل رویال است.

لاروهایی که در حالت عادی به زنبورهای کارگر نابارور تبدیل می‌شوند، با تغذیه از ژل رویال، به ملکه بالغ جنسی تبدیل می‌گردند. این ماده توسط زنبورهای کارگری که بین ۶ تا ۱۴ روز سن دارند تولید می‌شود و گرده گل و عسل به‌عنوان مواد اولیه ساخت آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ژل رویال از طریق ایجاد یک کلنی بدون ملکه برداشت می‌شود. این کلنی باید دارای تعداد زیادی زنبور جوان باشد. زنبوردار با قرار دادن سلول یا فنجان ملکه در کلنی، زنبورها را به تولید ملکه تحریک می‌کند. تخم‌های زنبور درون این سلول‌ها قرار داده می‌شوند و زنبورها آن‌ها را با ژل رویال پر می‌کنند. در نهایت، این ژل برای مصارف تجاری برداشت می‌شود.

ژل رویال حاوی ترکیبی به نام Royalactin است که خاصیت ضدباکتری، ضدآلرژی، تقویت‌کننده سیستم ایمنی و ضدالتهاب دارد. سایر ترکیبات شیمیایی آن شامل چربی‌ها، آب، ویتامین‌ها، کربوهیدرات‌ها، ترکیبات تعدیل‌کننده ایمنی، پروتئین‌ها، اسیدهای چرب، هورمون‌ها، آدنوزین، استیل‌کولین و پلی‌فنول‌ها می‌باشد.

در گذشته، ژل رویال به‌عنوان یک ماده حیاتی برای سلامت و طول عمر شناخته می‌شده است. در طب سنتی چین از آن با عنوان «غذای امپراتورها» یاد شده است. گفته می‌شده که بیماری‌ها را دفع کرده، سرزندگی را افزایش داده و موجب طول عمر می‌شود.

مهاراجه‌های هندوستان از ژل رویال به‌عنوان دارو استفاده می‌کردند و به انرژی جوانی پایدار خود شهرت داشتند. مصریان باستان نیز ژل رویال را غذای فرعون‌ها می‌دانستند. امروزه ژل رویال در سراسر جهان مصرف می‌شود و چین بزرگ‌ترین تولیدکننده و صادرکننده ژل رویال در جهان به‌شمار می‌رود. ژاپن نیز یکی دیگر از کشورهای پیشرو در تولید و صادرات این ماده ارزشمند است.

برخی از فواید ژل رویال شامل موارد زیر است:

• التیام زخم‌ها ؛ ژل رویال در درمان زخم پای دیابتی مؤثر است، تولید کلاژن را افزایش می‌دهد و موجب افزایش جریان خون شده و روند التیام را تسریع می‌کند.
• مقابله با باکتری‌ها، التهاب و تومورها ؛ ویژگی‌های ضدالتهابی و ضدباکتریایی قوی آن، ژل رویال را به یک محصول ارزشمند در زنبور درمانی تبدیل کرده است. همچنین به کاهش سطح کلسترول بدن کمک می‌کند.
• جلوگیری از پیری و بیماری‌های تحلیل‌برنده عصبی ؛ به‌ویژه در بیماران مبتلا به آلزایمر مفید است. برای افراد سالمند توصیه می‌شود چرا که باعث افزایش اشتها و وزن می‌شود. خاصیت محافظت عصبی آن نیز به ارتقای سلامت عمومی سالمندان کمک می‌کند.
• درمان مشکلات باروری ؛ در بازگرداندن تعادل هورمونی مؤثر است و به همین دلیل در درمان علائم یائسگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 ۷. سایر محصولات زنبور عسل

برخی دیگر از محصولات زنبور عسل که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و امروزه در زنبور درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارت‌اند از:

• موم زنبور عسل ؛ به‌عنوان کم‌حساسیت‌ترین محصول زنبور عسل شناخته می‌شود و از بدن زنبور تولید می‌گردد. از این ماده برای پوشش‌دهی داروها استفاده می‌شود، زیرا به جلوگیری از حل شدن زودهنگام داروها پیش از رسیدن به دستگاه گوارش کمک می‌کند. موم زنبور خنثی است و در دستگاه گوارش واکنش ایجاد نمی‌کند. همچنین می‌توان آن را به‌عنوان درمانی برای سرماخوردگی مصرف کرد. این ماده به سلامت پوست کمک کرده و باعث نرمی و شادابی آن می‌شود. افزون بر این، جویدن موم زنبور باعث پیشگیری از التهاب لثه (ژنژیویت) شده و تولید شیره معده و بزاق را افزایش می‌دهد.
• اپیلارنیل (Apilarnil) ؛ محصولی منسوب به Nicolae V. Iliescu ، که از محتوای سلول‌های لارو نر ۷ روزه ساخته می‌شود. این ترکیب شامل لارو نر، غذای لارو مانند گرده گل، ژل رویال، نان زنبور و عسل است. اپیلارنیل مایعی شیری‌رنگ با ته‌رنگ زرد مایل به سبز و طعمی ترش است و به‌سبب ترکیباتش از جمله هورمون‌های جنسی، ویتامین‌ها، مواد معدنی، آب، پروتئین‌ها، اسیدهای چرب، لیپیدها و کربوهیدرات‌ها فواید زیادی دارد. در زنبور درمانی برای افزایش وزن غدد منی‌ساز، بهبود حجم انزال، تقویت سلامت اپیدیدیم و افزایش تولید تستوسترون به کار می‌رود. همچنین به تسکین زخم معده و مشکلات کبدی کمک می‌کند.
• اپیلارمل (Apilarmel) – محصولی متشکل از اپیلارنیل، عسل و گرده گل است. در زنبور درمانی از این ترکیب برای درمان ویروس‌های تنفسی در کودکان خردسال استفاده می‌شود.

 نتیجه‌ گیری

استنشاق هوایی که از کندو خارج می‌شود، به باور بسیاری از طرفداران زنبور درمانی، می‌تواند تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و جسمی داشته باشد. این افراد معتقدند چند ساعت حضور در زنبور درمانی می‌تواند انرژی مثبت وارد بدن کرده، سیستم ایمنی را تقویت، عملکرد دستگاه تنفس را بهبود، استرس را برطرف کرده و در مجموع موجب سلامتی عمومی فرد شود.

همچنین طرفداران این روش بر این باورند که زنبور درمانی می‌تواند به افراد مبتلا به آلرژی، کمردرد، عفونت‌های مزمن گلو، بهبودی پس از سکته، میگرن، رماتیسم، بی‌خوابی، افسردگی، اختلالات عاطفی، نقص ایمنی، بیماری‌های تنفسی و رینیت مزمن کمک کند.

زنبور درمانی یک روش درمانی جایگزین محسوب می‌شود. برای بررسی مناسب بودن آن، باید با پزشک معالج و دارای مجوز خود مشورت کنید.

با تشکر از همراهی شما ، امیدواریم خواندن این مقاله برایتان مفید بوده باشید!

لطفا اگر در خصوص این مقاله، نکته یا تجربه خاصی برای کمک به دیگران دارید، در قسمت دیدگاه ها آنرا به اشتراک بگذارید 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان