آشنایی ویروس تغییر شکل‌دهنده بال در زنبورهای عسل Deformed Wing Virus

این مقاله بر اهمیت سلامت زنبورها تأکید دارد، زیرا آنها نقش حیاتی در گرده‌افشانی و تأمین مواد غذایی انسان ایفا می‌کنند. در این مقاله علل ویروس تغییر شکل‌دهنده بال (DWV) مورد بحث قرار گرفته است که شامل آلودگی به کنه واروا، عدم نگهداری مناسب از کندو، استرس کلنی و قحطی، به‌ویژه در زمستان زمانی که ذخایر غذایی کم است، می‌باشد.

علائم ویروس DWV به راحتی قابل شناسایی هستند، مانند تغییر شکل بال‌ها و شکم، آسیب به اعضای بدن، و تغییر رنگ یا فلج بال‌ها و پاها. تشخیص این بیماری از طریق روش‌های مختلفی از جمله استفاده از شکر پودری، آزمایش شستشوی الکلی، روش تخته چسبنده و آزمایش آب صابونی امکان‌پذیر است.

درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال عمدتاً بر کنترل جمعیت کنه واروا متمرکز است و گزینه‌های درمانی از مداخلات شیمیایی مانند آکاریسیدها و مواد شیمیایی مصنوعی تا درمان‌های طبیعی مانند روغن‌های ضروری و اسیدهای آلی را شامل می‌شود.

این مقاله نسبت به استفاده بیش از حد از مواد شیمیایی قوی هشدار می‌دهد، زیرا ممکن است منجر به آلودگی عسل شود و بر اهمیت روش‌های درمانی متعادل و مسئولانه تأکید دارد تا سلامت و بقای زنبورها تضمین شود.

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال چیست؟

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال (DWV) که به عنوان بیماری تغییر شکل بال نیز شناخته می‌شود، یک آلودگی ویروسی است که کلنی‌های زنبور عسل را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد. این ویروس علائم و تغییرات مختلفی ایجاد می‌کند و به نام یکی از واضح‌ترین علائم آن که زنبورها مبتلا می‌شوند، یعنی تغییر شکل بال‌ها، نام‌گذاری شده است. این تغییر شکل در مرحله شفیره زندگی زنبور عسل رخ می‌دهد. بال‌های زنبورها کوچک و تغییر شکل یافته می‌شوند، همراه با دیگر تغییرات توسعه‌ای که اغلب قابل مشاهده هستند. این بیماری به بحران جهانی برای زنبورها تبدیل شده است و برای انسان‌ها نیز مشکل‌ساز است، زیرا بقای ما به آنها وابسته است.

این بیماری ناشی از آلودگی به کنه‌های واروا در کلنی زنبورهای عسل است. کنه‌ها مسئول بسیاری از بیماری‌ها در زنبورها هستند و به عنوان ناقل بسیاری از بیماری‌های تهدیدکننده کلنی‌ها، مشابه به پشه‌ها عمل می‌کنند، از جمله ویروس تغییر شکل‌دهنده بال. ناقل اصلی این بیماری، کنه واروا است. به دلیل شدت اثرات آن، ویروس تغییر شکل‌دهنده بال، شایع‌ترین بیماری است که در کندوها تحقیق می‌شود. کنه‌های واروا می‌توانند باعث ریزش کلنی شوند اگر این ویروس درمان نشود.

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال یک ویروس RNA است. این ویروس یکی از 22 ویروس شناخته شده است که می‌تواند برای زنبورها کشنده باشد. برخی از گونه‌های زنبورها، مانند زنبور عسل اروپایی و زنبور بامبل ، به این ویروس حساس‌تر هستند. اولین زنبورهای مبتلا به این ویروس در ژاپن مشاهده شدند و نمونه‌ای از این ویروس در سال 1980 جداسازی شد. اکنون این بیماری در سراسر جهان گسترش یافته است. این ویروس معمولاً در زنبورهای بمب و سبدهای گرده آنها نیز یافت می‌شود.

اگر زنبورها بال‌های تغییر شکل یافته داشته باشند، قادر به پرواز نخواهند بود. اگر نتوانند پرواز کنند، نمی‌توانند گرده‌افشانی کنند یا عسل تولید کنند. عسل منبع غذایی برای انسان‌ها و همچنین زنبورهاست. بدون توانایی پرواز از گل به گل برای جمع‌آوری شهد، زنبورها قادر به تولید عسل نخواهند بود و در نهایت از گرسنگی می‌میرند، علاوه بر این، اثرات کاهش گرده‌افشانی گیاهان اطراف نیز بسیار قابل توجه خواهد بود.

علل ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال به طور مستقیم به کنه‌های واروا، معروف به کنه ویرانگر، مرتبط است. عواملی دیگری نیز می‌توانند در چگونگی یا دلایل ابتلای یک کلنی زنبور عسل به این ویروس دخیل باشند. در زیر، مهم‌ترین عوامل دخیل در علت و گسترش ویروس تغییر شکل‌دهنده بال مورد بررسی قرار خواهد گرفت:

1. کنه‌های واروا

کنه واروا که به نام کنه ویرانگر نیز شناخته می‌شود، یک کنه انگلی است که به صورت خارجی به زنبورها حمله کرده و از آنها تغذیه می‌کند. این کنه به عنوان یک پارازیت به بدن زنبورها متصل می‌شود و از چربی بدن آنها می‌مکد، که باعث ضعیف شدن میزبان می‌شود.

کنه‌های مذکر واروا سفید هستند، در حالی که کنه‌های ماده بالغ واروا رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز دارند. آنها تخت و به شکل دکمه هستند و هشت پا دارند. به طور کلی، اندازه آنها 1 تا 1.8 میلی‌متر طول و 1.5 تا 2 میلی‌متر عرض دارد.

پیشنهاد می شود مقاله “روش‌های کنترل کنه‌های واروآ با رویکرد مدیریت یکپارچه آفات (IPM) ” را نیز مطالعه کنید

2. کمبود مراقبت

اکثر زنبورهای عسل امروزی در کلنی‌های ساخته شده توسط انسان زندگی می‌کنند. این کلنی‌ها نیاز به مراقبت و نظارت دائمی دارند. اگر نتوانید بازرسی‌های منظم انجام دهید یا علائم آلودگی را نادیده بگیرید، این بیماری می‌تواند به حدی گسترش یابد که کل کلنی را از بین ببرد. در برخی مواقع، این ممکن است منجر به نابودی کامل کلنی شود. اگر بیماری در مراحل اولیه شناسایی شود، اقدامات مناسب برای درمان و حفظ کلنی می‌تواند انجام شود.

3. استرس در کلنی

کلنی‌هایی که ملکه قوی یا تعداد کافی زنبور ندارند، بیشتر در معرض بیماری‌ها قرار دارند. چنین کلنی‌هایی به عنوان کلنی‌های ضعیف شناخته می‌شوند و شانس بیشتری برای تسلیم شدن به کنه‌های واروا دارند.

به طور کلی، بیماری‌های ویروسی در زنبورها نهفته هستند، اما گاهی اوقات تحت شرایط استرس‌زا تشدید می‌شوند. این می‌تواند عواقب جدی از نظر مرگ و میر کلنی‌ها به همراه داشته باشد.

4. گرسنگی

در زمستان، زنبورهای عسل ذخایر غذایی کمی دارند. اگر آنها به کنه‌های واروا آلوده شوند، راهی برای بهبودی ندارند زیرا کنه‌های واروا از مواد مغذی بدن میزبان خود تغذیه می‌کنند. به دلیل کمبود غذا، زنبورها قادر به تأمین انرژی مورد نیاز خود نخواهند بود.

5. گسترش بیماری

گاهی اوقات، یک کندو ممکن است از یک زنبور بی‌خانمان که به دنبال غذا یا پناهگاه گرم است، بازدید کند. این زنبور ممکن است به کنه واروا آلوده باشد. به طور طبیعی، زنبورهای بومی آن زنبور بی‌خانمان را خواهند کشت، اما آلودگی با ویروس عفونی به ناچار به کلنی منتقل خواهد شد.

شدت ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

شدت ویروس تغییر شکل‌دهنده بال در کلنی‌های زنبور عسل تا حد زیادی به تکثیر کنه‌های واروا در داخل کلنی بستگی دارد. این کنه‌ها یک چرخه تکثیر ده روزه دارند. کنه‌های ماده وارد سلول‌های زنبور می‌شوند و هنگامی که آنها پوشیده می‌شوند، تخم‌های خود را روی لاروهای زنبور می‌گذارند. زنبورها و کنه‌ها تقریباً در یک زمان مشابه رشد می‌کنند. کنه‌ها زمانی که لاروها آماده ترک سلول و خارج شدن از مرحله شفیره هستند، هچ می‌شوند.

علائم ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال (DWV) مشکلات زیادی برای زنبورها ایجاد می‌کند. علائم آن عبارتند از:

• تغییر شکل بال و ناحیه شکمی در زنبورهای بالغ.
• آسیب به اندام‌ها.
• کاهش اندازه بدن.
• بال‌های کوتاه له شده و بی‌فایده.
• شکم‌های گرد، کوتاه و متورم.
• تغییر رنگ یا فلج شدن بال‌ها و پاها.

زنبورهایی که علائم بیماری تغییر شکل بال را نشان می‌دهند تقریباً همیشه عمر کوتاهی دارند. معمولاً تنها 48 ساعت زندگی می‌کنند و حتی زودتر از کندو اخراج می‌شوند. بخشی از طبیعت زنبورهای عسل این است که زنبور بیمار از کندو خارج می‌شود تا از کندو در برابر ضایعات مرده و بیماری‌ها محافظت کند.

حتی زمانی که کنه‌ها در کندو حضور ندارند، ویروس می‌تواند به عنوان یک عفونت پنهان در جمعیت زنبورها باقی بماند. در چنین شرایطی، ویروس توسط زنبورهای کارگر به صورت دهانی منتقل می‌شود.

علائم ویروس تغییر شکل‌دهنده بال تنها در زنبورهای بالغ عسل مشاهده می‌شود و به راحتی قابل شناسایی هستند. کنه‌ها از چربی‌های بدن لاروها و زنبورهای بالغ تغذیه می‌کنند. این امر آنها را از مواد مغذی مورد نیاز برای بقای آنها محروم می‌کند. عدم تعادل و کمبودها منجر به اختلال در عملکردهای بدنی می‌شود. مشکلاتی که ممکن است پیش آید عبارتند از:

• مشکلات تنظیم هورمون‌ها و انرژی
• ایمنی ناکارآمد
• سم‌زدایی از سموم دفع آفات
• خواب‌آلودگی شدید

تشخیص ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

کنه‌های واروا به راحتی با توجه به رنگ خاص خود شناسایی می‌شوند. آنها رنگی قهوه‌ای مایل به قرمز دارند، هشت پا و بدنی بیضی‌شکل دارند و به راحتی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده هستند. شما می‌توانید آنها را به صورت دستی در داخل کندو بررسی کنید. اما گاهی اوقات، این کنه‌ها می‌توانند روی بدن زنبورها پنهان شوند و در چنین حالتی می‌توانید آزمایش‌های ساده‌ای برای تأیید حضور آنها انجام دهید. در اینجا چند روش برای انجام این آزمایش‌ها آورده شده است.

1. آزمایش پودر قند

برای این آزمایش، از یک پیمانه 1/2 فنجان برای جمع‌آوری حدود 300 زنبور استفاده کنید. زنبورها را در یک شیشه با درپوش مشبک 1/8 اینچ قرار دهید. دو قاشق غذاخوری پودر قند به شیشه اضافه کنید. شیشه را به آرامی برای یک دقیقه تکان دهید، سپس آن را برگردانده و به مدت دو دقیقه تکان دهید. این کار را روی یک صفحه جمع‌آوری انجام دهید تا کنه‌ها هنگام افتادن جمع شوند.

برای اندازه‌گیری نتایج، تعداد زنبورها را شمرده و آن را بر 3 تقسیم کنید تا تعداد کنه‌ها در 100 زنبور به دست آید. مزیت این آزمایش این است که از مرگ زنبورهای نمونه جلوگیری می‌کند.

پیشنهاد میکنیم مقاله “تعيين ميزان آلودگي كلني به كنه واروآ با استفاده از پودر شكر” را نیز مطالعه کنید 🌷

2. آزمایش شستشو با الکل

برای روش شستشو با الکل، یک نمونه از 300 زنبور با استفاده از پیمانه 1/2 فنجان جمع‌آوری کنید. سپس الکل با غلظت 70٪ یا بالاتر را در یک شیشه بریزید و زنبورها را در آن غوطه‌ور کنید. درب شیشه را محکم ببندید و آن را به مدت دو دقیقه تکان دهید. سپس یک صفحه مشبک 1/8 اینچی را روی یک صفحه جمع‌آوری قرار دهید. مخلوط را روی آن بریزید و تعداد کنه‌ها را بشمارید. برای محاسبه تعداد کنه‌ها، تعداد کنه‌ها را بر 3 تقسیم کنید تا تعداد کنه‌ها در 100 زنبور به دست آید. آزمایش شستشو با الکل به عنوان مؤثرترین روش تشخیص شناخته می‌شود، اما تمام زنبورهای نمونه را می‌کشد که برای زنبورهایی که قبلاً با مرگ و بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، کاملاً وحشیانه است.

پیشنهاد میکنیم مقاله “تشخیص میزان آلودگی کلنی به کنه واروآ با استفاده از الکل” را نیز مطالعه کنید 🌷

3. روش تخته چسبناک

این آزمایش انسان‌دوستانه‌ترین روش برای تشخیص کنه‌های واروا است. در این فرایند هیچ زنبوری کشته یا آسیب نمی‌بیند. شما می‌توانید یک تخته چسبناک با استفاده از ژله نفتی بسازید. اطمینان حاصل کنید که لایه چسب ضخیم باشد. سپس تخته را زیر صفحه کف مشبک یک اتاقک زایمان قرار دهید. همچنین می‌توانید برای این منظور از صفحه مشبک 1/8 اینچی استفاده کنید. پس از گذشت سه روز، تخته را بیرون بیاورید و سپس کنه‌هایی که به تخته چسبیده‌اند را بشمارید. تعداد کنه‌ها را تقسیم بر سه کنید تا میانگین تعداد کنه‌ها در 24 ساعت به دست آید. با این آزمایش، نتایج ممکن است زمان بیشتری بگیرند، اما هیچ زنبوری آسیب نمی‌بیند.

4. آزمایش آب صابونی

این روش یک راه مؤثر برای اندازه‌گیری سطح آلودگی است. 300 زنبور از کندو بردارید. آب صابونی را به یک لوله با درپوش مشبک اضافه کرده و زنبورها را داخل آن قرار دهید. حالا لوله را تکان دهید و کنه‌ها به راحتی از بدن زنبورها جدا می‌شوند و از مشبک عبور می‌کنند. سپس از معادله زیر برای محاسبه استفاده کنید:

میزان آلودگی به واروآ ویرانگر = (تعداد کنه ها تقسیم بر 100 زنبور شمارش شده)

درمان بیماری ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

موثرترین روش برای درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال، کنترل آلودگی کنه‌های واروا است. این کنه‌ها دلیل اصلی مرگ و تخریب کامل کلنی‌ها به دلیل ویروس DWV هستند. بنابراین، بهترین روش برای درمان DWV کنترل جمعیت کنه‌های واروا در داخل کلنی‌های زنبور عسل است. در واقع، این یک وضعیت پیشگیری در مراحل ابتدایی است. هرچه سریع‌تر آلودگی شناسایی و درمان شود، نرخ بقای زنبورها بالاتر خواهد بود.

ویروس تغییر شکل‌دهنده بال نیاز به مداخله شیمیایی برای درمان مؤثر دارد. یکی دیگر از روش‌های بسیار مؤثر برای درمان آن، پرورش زنبورهایی است که در برابر کنه‌های واروا مقاوم باشند. این ساده‌ترین راه‌حل بلندمدت برای این مشکل است.

اقدامات شیمیایی برای درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

روش‌های زیادی برای درمان کنه‌های واروا به‌طور تجاری وجود دارد. آکاریسیدها می‌توانند در مقادیر دقیق استفاده شوند. استفاده مناسب از آکاریسیدها کمک می‌کند تا از ایجاد مقاومت در برابر درمان‌های پیشگیرانه جلوگیری شود. اما این مواد شیمیایی باید به حداقل ممکن استفاده شوند تا از آلودگی عسل جلوگیری شود.

برای درمان ویروس DWV، گزینه‌های مختلفی برای درمان‌های مصنوعی نیز وجود دارد.

مواد شیمیایی مصنوعی برای درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال

در اینجا لیستی از مواد شیمیایی مصنوعی استفاده‌شده برای درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال آمده است:

• حشره‌کش‌های پیریترودی، مانند فلووالینات. این مواد می‌توانند به صورت نوارهای دارویی استفاده شوند.
• حشره‌کش‌های ارگانوفسفات، مانند کوموفوس یا چک‌مایت. این‌ها نیز می‌توانند به صورت نوارهای دارویی استفاده شوند.
• کریستال تیمول منلی، که به عنوان غذای درمانی برای زنبورها داده می‌شود.
• محلول الکل جراحی با شکر، که به صورت غذای درمانی به زنبورها داده می‌شود.

مواد شیمیایی طبیعی برای درمان ویروس DWV

برخی از مواد شیمیایی طبیعی به طور ایمن می‌توانند به عنوان دارو برای درمان کنه‌های واروا استفاده شوند، مانند:

• اسید فرمیک، مانند Mite-Away که به صورت بخار یا پدهای آغشته به دارو به زنبورها داده می‌شود.
• پودر قند، تالک یا هر پودر دیگری که موجود باشد، اما اندازه دانه‌های آن باید بین 5 تا 15 میکرومتر باشد. این‌ها با پاشیدن ماده روی زنبورها استفاده می‌شوند.
• روغن‌های ضروری خاص، مانند روغن لیمو، نعناع یا حتی روغن آویشن که می‌توانند به عنوان درمانی برای کنه‌ها استفاده شوند. برای تحویل، روش‌های چکه‌ای و پدهای آغشته به روغن هر دو کارساز هستند.
• استرهای شکر، مانند Sucrocide که نتایج خوبی در درمان ویروس DWV دارند. این‌ها با اسپری کردن محلول آن روی کندو اعمال می‌شوند.
• اسید اگزالیک که برای این منظور استفاده می‌شود. این ماده معمولاً با روش‌های چکاندن یا بخار به کندو اعمال می‌شود. ممکن است ترجیح دهید از حوله‌های آغشته به محلول اسید اگزالیک استفاده کنید.
• روغن‌های معدنی که نیز مؤثر هستند، اما باید از روغن‌های خوراکی استفاده کنید و آن‌ها را به صورت دوره‌ای به عنوان بخار به کندوها تحویل دهید. همچنین می‌توانید آن‌ها را مستقیماً روی کاغذ یا نخ‌ها قرار داده و داخل کلنی قرار دهید.
• ترکیبات طبیعی هپ، مانند Hopguard که می‌توانند استفاده شوند. این‌ها با روش نوارگذاری به کندو اعمال می‌شوند.

روش‌های تحویل درمان

عموماً درمان‌ها از طریق اسپری مواد شیمیایی روی کلنی انجام می‌شوند. همچنین می‌توان از بخارها و روش‌های چکاندن برای تحویل دارو به کندو استفاده کرد. اما زمانی که برای درمان کنه‌ها اسپری می‌کنید، مواد شیمیایی به زنبورها نیز منتقل می‌شود. به دلیل حضور کنه‌ها، کلنی ممکن است از قبل ضعیف باشد و استرس اضافی ناشی از مواد شیمیایی می‌تواند وضعیت را بدتر کند. دارو را می‌توان بدون ایجاد این مشکلات به کندو تحویل داد، کافی است که روش‌های معتدل‌تری را پیدا کنید. در اینجا چند پیشنهاد آورده شده است:

• استفاده از نوارهای دارویی: درمان را با استفاده از نوارهایی که حاوی مواد شیمیایی دارویی هستند، تحویل دهید. یک لایه نازک از شربت شکر یا چند قطره از آن را روی نوار بریزید و زنبورها به آن توجه خواهند کرد.
• روش چکاندن: اگر محلول شیمیایی در کندو جمع نشود و اجازه ندهید در آنجا تجمع یابد، روش چکاندن می‌تواند کمک‌کننده باشد.
• استفاده از داروی پودر شده: دارو را به صورت آئروسل یا پودر اسپری کنید، اما فقط در صورتی که تمام زنبورها آن را دریافت کنند.
• استفاده از حوله آغشته به محلول دارویی: یک حوله را در محلول دارویی آغشته کرده و آن را در داخل کندو قرار دهید. زنبورها آن را می‌جوند و بدن خود را به آن می‌مالند.
• گزینه‌های درمان خوراکی: درمان‌های خوراکی نیز می‌توانند استفاده شوند، زیرا اثرات جانبی کمتری دارند.

تمامی این‌ها روش‌های مؤثری برای تحویل درمان ویروس تغییر شکل‌دهنده بال هستند. این شما هستید که باید از میان گزینه‌های موجود، مناسب‌ترین را انتخاب کنید. نیازهای کندو را در نظر بگیرید و تصمیم درست را خواهید گرفت.

معایب استفاده از مواد شیمیایی قوی برای درمان‌ها

استفاده زیاد از مواد شیمیایی قوی باعث آلودگی عسل تولیدی زنبورها می‌شود. این آلودگی منجر به آلوده شدن بدن انسان‌ها از طریق مصرف عسل زنبورها خواهد شد. همچنین این مواد می‌توانند بر سلامت کلی کلنی تأثیر منفی بگذارند. استفاده بیش از حد از درمان‌ها می‌تواند مشکلات بیشتری ایجاد کرده و به طور منفی بر زنبورها تأثیر بگذارد. برای جلوگیری از مشکلات پیش‌بینی‌شده ناشی از استفاده از درمان‌های شیمیایی، اطمینان حاصل کنید که تنها مقدار مورد نیاز را استفاده می‌کنید. هرگز بیش از حد از دارو استفاده نکنید و یا کمتر از مقدار لازم مصرف نکنید تا آلودگی برطرف نشود. همیشه پیش از طراحی برنامه درمانی، شدت مشکل را اندازه‌گیری کنید.

زنبورها حساس و در معرض مرگ و بیماری هستند. آن‌ها نیاز به نظارت مناسب دارند تا هرگونه علامت از آلودگی‌ها را در کندو شناسایی کنید. اگر زودتر متوجه مشکل شوید، روتین‌های درمانی ملایم مشکل را حل خواهند کرد. اما اگر آلودگی به طور کامل رشد کرده باشد، مجبور خواهید شد از درمان‌های شدیدتر و استفاده از مواد شیمیایی قوی‌تر استفاده کنید. در این شرایط، باید اثرات آن بر زنبور و عسل را در نظر بگیرید.

چرا زنبورها مهم هستند؟

زنبورها نقش حیاتی در محیط‌زیست و کشاورزی دارند. آنها از طریق گرده‌افشانی گیاهان، تولیدات کشاورزی را افزایش می‌دهند. این فرآیند نه تنها برای تأمین غذای ما حیاتی است، بلکه اکوسیستم‌ها را نیز پایدار می‌سازد. بدون زنبورها، بسیاری از گیاهان قادر به تولید مثل نخواهند بود و این به کاهش تنوع زیستی و مشکلات شدید غذایی برای انسان‌ها منجر خواهد شد.

زنبورها فقط عسل تولید نمی‌کنند

در فرایند جمع‌آوری شهد، زنبورها انواع مختلفی از محصولات کشاورزی را گرده‌افشانی می‌کنند. برآورد شده است که زنبورها مسئول گرده‌افشانی یک‌سوم از محصولات کشاورزی ما هستند. بسیاری از کشاورزان میوه‌ها و سبزیجات در نزدیکی کندوهای زنبور نگهداری می‌کنند تا با گرده‌افشانی مؤثر، برداشت خوبی داشته باشند و همه این‌ها به لطف همین زنبورهای پرکار است. بسیاری از محصولات غذایی نیاز به گرده‌افشانی دارند، از جمله آووکادو، سویا، بروکلی، کرفس، گل آفتابگردان برای تولید روغن، خیار، گیلاس، کرنبری، مرکبات، هلو، کیوی و هندوانه. بسیاری از این‌ها جزو رژیم غذایی روزانه ما هستند و زنبورها نقش بسیار مهمی در رشد آن‌ها ایفا می‌کنند. مهم‌تر از همه، زنبورها برای این که ما بتوانیم بادام‌ها را در رژیم غذایی‌مان داشته باشیم و بلوبری‌ها را روی پنکیک‌های‌مان بچینیم، ضروری هستند.

تقریباً 80% از محصولات کشاورزی ایالات متحده به زنبورهای عسل وابسته هستند. نه تنها این، بلکه برای گرده‌افشانی، زنبورها برای حیوانات نیز وارد می‌شوند، زیرا آن‌ها می‌توانند شبدر و یونجه را نیز گرده‌افشانی کنند. این بدان معنی است که زنبورها برای صنعت گوشت و لبنیات نیز اهمیت دارند. علاوه بر خوراک دام، محصولات گرده‌افشانی‌شده توسط زنبورها در تولیدات غذایی مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند که از این مواد استفاده می‌کنند. پنبه و کتان از جمله محصولاتی هستند که به شدت به زنبورها برای گرده‌افشانی وابسته‌اند.

ما همچنین از انواع مختلفی از محصولات غیرغذایی که به طور انحصاری توسط زنبورهای عسل تولید می‌شوند، بهره می‌بریم. آن‌ها موم زنبور تولید می‌کنند که در مصارف نظافتی و به عنوان یک ماده اولیه در بسیاری از محصولات زیبایی استفاده می‌شود.

در مجموع، زنبورها برای انسان‌ها به طرق مختلف ضروری هستند. با تغییرات محیطی، تغییرات اقلیمی و استفاده از آفت‌کش‌ها، خطرات بهداشتی برای زنبورها به طور چشمگیری افزایش یافته است. آن‌ها با بحران‌های مختلفی روبرو هستند که بقا آن‌ها و در نهایت بقای ما را تهدید می‌کند. یکی از دلایل آن بیماری تغییر شکل‌دهنده بال است.

نتیجه‌گیری

زنبورداری یک تعهد سخت و چالش‌برانگیز است و بیماری‌هایی مانند ویروس تغییر شکل‌دهنده بال بیشتر از آنچه که بخواهیم رخ می‌دهند. کلید کار این است که پیش از تصمیم‌گیری برای هر نوع مداخله شیمیایی، عواقب آن را در نظر بگیریم. با صبر، مراقبت و تمرین، می‌توانید به زنبورهای‌تان کمک کنید تا از حملات تهدیدکننده کلنی جان سالم به در ببرند. تنها کافی است که هوشیار بمانید و تصمیمات هوشمندانه‌تری بگیرید.

نویسنده : sMichael Simmonds May 12, 2023

با تشکر از همراهی شما ، امیدواریم خواندن این مقاله برایتان مفید بوده باشید! 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان