تغذیه زنبورهای عسل برای جلوگیری از گرسنگی
- زنبورها ، عسل را در کندو ذخیره میکنند تا به عنوان غذا در زمان های زیر استفاده شود:
- در طول زمستان
- زمانی که گُل های تولیدکننده شهد کمیاب هستند.
هنگامی که شهد کم باشد یا در دسترس نباشد، زنبورها از ذخایر عسل در کندو استفاده میکنند. در این مواقع باید میزان عسل ذخیره شده را به طور مکرر بررسی کنید، زیرا با اتمام آن، کلنی از گرسنگی خواهد مرد.
پیشگیری از گرسنگی
- انتقال زنبورها به منطقه ای با گُل های تولیدکننده شهد
- تغذیه آنها با شکر سفید خوراکی
- تغذیه آنها با شربت تهیه شده از شکر سفید.
کلنی های زنبور میتوانند با تغذیه شکر سفید برای مدت طولانی زنده بمانند.
استفاده از عسل به عنوان خوراک زنبورها
- به زنبورها عسل ندهید مگر اینکه از کندوهای سالم خودتان باشد ، زیرا ممکن است هاگ بیماری لوک آمریکایی در عسل وجود داشته باشد.
- تغذیه زنبورها با عسل از منابع ناشناخته (مانند سوپر مارکت ها یا زنبورداران دیگر) میتواند باعث آلودگی کندوهای شما شود.
- اگر عسل مناسب را به زنبورها میدهید، آن را داخل کندو قرار دهید. هرگز عسل را در فضای باز خارج از کندو قرار ندهید ، این کار طبق قانون کنترل بیماریهای دام ۱۹۹۴ غیرقانونی است.
در تمایل مقاله “ مقاله تخصصی تغذیه زنبور عسل ” را مطالعه کنید
روش و زمان تغذیه زنبورها
شربت شکر یا شکر خشک را در فضای باز رها نکنید. این کار زنبورهای کندوهای مجاور و وحشی را نیز تغذیه میکند و باعث هدررفت هزینه میشود. تغذیه در فضای باز همچنین میتواند موجب غارتگری و انتشار بیماری ها در زنبورداری شود.
شربت یا شکر خشک را غروب ها داخل کندوها قرار دهید تا خطر غارتگری کاهش یابد.
تغذیه با شکر خشک
- کلنی های متوسط تا قوی را میتوان با شکر خشک سفید که روی حصیر کندو یا سینی زیر درب کندو قرار داده میشود، تغذیه کرد.
- زنبورها برای تبدیل بلورهای شکر به مایع به آب نیاز دارند. آنها آب را از بیرون کندو یا از طریق تقطیر داخل کندو تأمین میکنند.
- برخی زنبورداران ترجیح میدهند شکر را با آب مرطوب کنند تا از سفت شدن آن جلوگیری شود. این کار یک شربت نیمه جامد ایجاد میکند.
- به کلنی های ضعیف شکر خشک ندهید، زیرا ممکن است نتوانند آب کافی جمع آوری کنند.
- تغذیه با شکر خشک در پاییز و بهار که رطوبت نسبی بالاست، بهترین نتیجه را دارد. تابستان های گرم و خشک حل شدن شکر را برای زنبورها دشوار میکند.
- به کلنی های در آستانه گرسنگی ابتدا شربت شکر بدهید تا بلافاصله غذا دریافت کنند.
- اگر زنبورها شکر کافی جمع آوری کنند، معمولاً از شکر خشک استفاده نمی کنند. شکر در کندو باقی میماند یا توسط زنبورها خارج میشود.
تهیه و استفاده از شربت شکر
نظرات درباره نسبت صحیح شکر و آب متفاوت است
- برخی زنبورداران نسبت ۱:۱ (یک بخش شکر + یک بخش آب بر اساس وزن) را ترجیح میدهند. این شربت برای:
- تکمیل ذخایر عسل
- تحریک پرورش نوزادان
- تشویق به ساخت شان های موم (به ویژه در بهار) استفاده میشود.
– برخی دیگر شربت غلیظ ۲:۱ (دو بخش شکر + یک بخش آب) را برای مواقع کمبود عسل مناسب میدانند.
روش تهیه شربت
- آب را در ظرفی مناسب تا نقطه جوش ملایم حرارت دهید.
- ظرف را از منبع حرارت دور کرده و شکر را اضافه کنید. هم بزنید تا کاملاً حل شود.
- هرگز پس از افزودن شکر، مخلوط را نجوشانید – این کار شکر را کاراملیزه و برای زنبورها سمی میکند.
- شربت را پیش از استفاده تا دمای اتاق خنک کنید.
روش های قرار دادن شربت در کندو
استفاده از ظرف دربدار
- ظرفی تمیز (مانند شیشه یا قوطی) را با شربت پر کنید.
- درب آن را با ۶-۸ سوراخ ریز سوراخکاری کنید. بهتر است لایه مقوایی داخل درب را بردارید.
- دو قطعه چوب ۱۲ میلیمتری را روی قابهای بالایی کندو قرار دهید.
- ظرف پر شده را وارونه روی چوب ها بگذارید.
- یک طبقه خالی روی کندو قرار داده و درب آن را ببندید.
تغذیه با کیسه پلاستیکی
ضروری است که بین سطح رویی کیسه و سطح زیرین درب کندو، یک «فضای زنبوری» وجود داشته باشد تا زنبورها به شربت دسترسی داشته باشند. در صورت نیاز، میتوان از یک بالشتک چوبی با ابعاد متناسب با کندو برای بلندکردن درب استفاده کرد.
- یک کیسه پلاستیکی فریزر را تا حدی با شربت شکر پر کنید تا تقریباً نیمه پر شود. کیسه را بهآرامی فشار دهید تا هوای داخل آن کاملاً خارج شود، سپس دهانه کیسه را با استفاده از یک کش پلاستیکی ببندید.
- کیسه را روی تیرک های بالایی قاب ها در جعبه فوقانی کندو، زیر پوش کندو قرار دهید.
- از یک میخ پهن یا با قطر بسیار کوچک استفاده کنید و حدود ۶ تا ۸ سوراخ ریز روی سطح رویی کیسه ایجاد کنید تا زنبورها شربت را از طریق این سوراخ ها بمکند.
- هرگز سوراخ ها را روی سطح زیرین کیسه ایجاد نکنید، زیرا ممکن است شربت سریعتر از آنکه زنبورها جمع آوری کنند نشت کند. این موضوع میتواند به هدررفتن شربت در خارج از کندو و تحریک غارتگری توسط زنبورهای مجاور منجر شود.
استفاده از سینی کم عمق
شربت شکر را روی یک سینی کم عمق (مانند سینی فویل آلومینیومی) زیر درب کندو قرار دهید.
ملاحظات ایمنی
- زنبورها باید بتوانند بدون افتادن در مایع و غرق شدن به شربت دسترسی داشته باشند. برای این منظور میتوان از کاه چمنی یا خرده چوب (مانند موارد استفاده شده در دستگاه های خنک کننده) درون شربت استفاده کرد.
- هرگز از کاه یا مواد شناوری که با مواد شیمیایی تیمار شد هاند (یا در تماس با آنها بودهاند) استفاده نکنید؛ این مواد ممکن است برای زنبورها خطرناک باشند.
نکات نصب
- کندوها باید روی سطح صاف قرار گیرند تا از ریزش شربت جلوگیری شود.
- اگر سینی مورد استفاده به اندازه کافی کم عمق نیست، میتوان از یک بالا ابر چوبی هم ابعاد با کندو برای افزایش فضای زیر درب استفاده کرد.
توضیحات تکمیلی
- ارتفاع سینی باید به گونه ای باشد که زنبورها به راحتی بتوانند شربت را بمکند بدون اینکه در آن فرو روند.
- مواد شناور طبیعی (مانند چوب پنبه یا شاخه های نازک) نیز گزینه های مناسبی هستند.
- بررسی روزانه سینی برای اطمینان از عدم نشت شربت ضروری است.
استفاده از قاب تغذیه
- شربت شکر را در “قاب تغذیه” (یک ظرف هم اندازه قاب کامل لانگستروت) بریزید. این قاب دارای دهانه باز است و مانند قاب های معمولی در طبقه فوقانی کندو قرار میگیرد.
- درون قاب تغذیه باید از مواد شناور (مانند چوبپنبه یا تکههای چوب) استفاده شود تا زنبورها بتوانند بدون غرقشدن به شربت دسترسی داشته باشند.
تکرار و دفعات تغذیه
- زنبورها به طور طبیعی شربت را از تغذیهکننده برداشته، آب آن را کاهش داده و مانند عسل در شانها ذخیره میکنند.
- یک کلنی متوسط تا قوی معمولاً ظرف چند روز تغذیهکننده را خالی میکند.
مقدار تغذیه اولیه
برای کلنی های بدون ذخیره عسل و فاقد شهد ورودی، میزان تغذیه اولیه به عوامل زیر بستگی دارد:
- مقدار نوزادان
- اندازه کلنی
- حجم ظرف شربت
توصیه ها
- ۱ تا ۳ لیتر شربت بهعنوان تغذیه اولیه مناسب است.
- شانها را مرتب بررسی کنید تا میزان ذخیرهسازی شربت را ارزیابی کنید.
- با در دسترس قرارگرفتن شهد، تغذیه را متوقف کنید.
هشدارها
- شربت باید ۱۸٪ رطوبت داشته باشد. شربت نارس (با رطوبت بالاتر) تخمیر شده و به زنبورها آسیب میزند.
- پیش از آغاز سرمای پاییز، کلنی های با ذخیره ناکافی را با شربت کافی تقویت کنید تا زنبورها فرصت پردازش کامل شربت را داشته باشند.
آلودگی عسل با شکر
- شکر باقیمانده در شان ها را هرگز همراه عسل استخراج نکنید. این کار باعث نقض استانداردهای غذایی کد استاندارد غذایی استرالیا و نیوزیلند – استاندارد ۲.۸.۲ (عسل) میشود.
- در حالت ایده آل، شربت داده شده باید پیش از شروع جریان شهد به طور کامل مصرف شود.
- در طول گسترش لانه نوزادان، زنبورها ممکن است شکر ذخیره شده در شان های منطقه پرورش را به عسلدان منتقل کنند.
