نقش زنبوردار در پیشگیری از گرسنگی کلنی
در شرایط ایده آل، در میانهٔ زمستان که فضای بیرون کندو سرد و خشن است، داخل کندو به خوبی با منابع ضروری مانند عسل، گرده و زنبورهای زمستانی سالم پر شده است. اما همیشه اینگونه نیست. کلنی های جدید، آب و هوای نامناسب تابستان، یا کندوهای تحت استرس ممکن است در طول سال به کمک نیاز داشته باشند.
نیازهای مراقبتی زنبوردار در پاییز
اگرچه نیاز به ذخایر غذایی در زمستان و اوایل بهار به اوج میرسد، آماده سازی برای این دوره از اواخر تابستان تا پاییز آغاز میشود. وظیفهٔ زنبوردار در این زمان (علاوه بر مبارزه با کنه واروآ و سایر کارها) اطمینان از وجود ذخایر کافی عسل و گرده در کندو برای گذراندن زمستان است. این شامل بازرسی ها، پایش ذخایر، باقی گذاشتن عسل کافی در صورت برداشت محصول، و تصمیم گیری دربارهٔ نیاز به تغذیهٔ مکمل است.
نیازهای کندو بسته به منطقه، نژاد زنبورها و نوع کندو متفاوت است، اما در شمال ایالات متحده، ذخیرهٔ تا ۴۰ کیلوگرم عسل و مقادیر کافی گرده توصیه میشود. برخی زنبورداران کل کندو را وزن میکنند، در حالی که برخی دیگر با بازرسی، «سبکی» یا «سنگینی» ذخایر را ارزیابی میکنند.
صرف نظر از روش ترجیحی شما، ورود به زمستان با ذخایر کافی، کار را برای زنبورها و زنبوردار آسانتر میکند. اگر ذخایر کافی نیست، تغذیه با شربت شکر ۲:۱ (با آب کمتر برای تبخیر) تا آماده سازی کندو برای زمستان پیشنهاد میشود.
در صورت تمایل مقاله ” توجه چراگری زنبور عسل به تنوع گیاهی ” را مطالعه کنید
نیازهای مراقبتی زنبوردار در زمستان
در زمستان، استفاده از شربت شکر به دلیل سرمای شدید ممکن نیست و بهتر است از خمیر شیرین یا حتی شکر خشک (که به جذب رطوبت اضافه نیز کمک میکند) استفاده شود. همچنین، باز کردن کندو در روزهای سرد زمستان باعث فرار گرمای تولیدشده توسط خوشهٔ زنبورها میشود و باید از آن اجتناب کرد. بنابراین، آماده سازی کندو باید از بهار قبل انجام شده باشد.
با این حال، در طبیعت هیچ چیز کاملاً ایده آل نیست. شکل مستطیلی کندوی لانگستروت با شکل کروی خوشهٔ زنبورها در زمستان همخوانی ندارد، بنابراین زنبورها نمی توانند از عسل ذخیره شده در گوشه های کندو استفاده کنند. به همین دلیل، برآورد بیش از حد نیاز زنبورها و استفاده از تغذیهٔ مکمل منطقی است.
نیازهای مراقبتی زنبوردار در بهار
اوایل بهار، زمانی حیاتی است که بسیاری از کلنی ها ذخایر غذایی خود را تمام میکنند. به محض مساعد شدن هوا (روزهای آفتابی و معتدل)، زنبوردار باید ذخایر غذایی را بررسی و تکمیل کند. اگر زنبورها فقط با عسل زمستانگذرانی کرده اند، اضافه کردن غذای مکمل در این دوره ضروری است. با نزدیک شدن به اواخر بهار، کلنی برای فصل پیشرو آماده شده و به سرعت گسترش مییابد.
این زمان همچنین برای استفاده از مکمل های پروتئینی مانند کیک های گرده مناسب است. توجه داشته باشید که با شروع پرورش نوزادان بهدلیل مصرف مکمل های پروتئینی، زنبورها تا زمان جمع آوری گردهٔ طبیعی به صورت مداوم به پروتئین نیاز خواهند داشت.
نیازهای مراقبتی زنبوردار در تابستان
تابستان فصل فعالیت کامل کندوهای سالم است. زنبورها در این زمان مشغول جمع آوری منابع مورد نیاز برای پاییز و زمستان هستند و معمولاً نیازی به تغذیهٔ مکمل نیست به ویژه اگر قاب های عسل برداری نصب شده باشند.
اگرچه تغذیهٔ مکمل در تابستان ضروری نیست، زنبوردار باید وظایف دیگری مانند پایش کنه ها، اطمینان از فضای کافی برای ذخیرهٔ شهد، و مدیریت رشد کلنی را انجام دهد. با پایان تابستان و برداشت قاب های عسل، زمان آماده سازی کندو برای زمستان و ارزیابی مجدد نیاز به تغذیهٔ مکمل فرا میرسد.
چه چیزی باید تغذیه شود؟
- شربت شکر: رایج ترین غذای مکمل است. شربت ۱:۱ (۱ بخش شکر به ۱ بخش آب) در بهار برای تحریک ساخت شان های جدید و شربت غلیظتر ۲:۱ (۲ بخش شکر به ۱ بخش آب) در پاییز استفاده میشود.
- شکر خشک یا خمیر شیرین: برای زمستان مناسب اند.
- مکمل های پروتئینی: کیک های گردهٔ تجاری یا جایگزین های بدون گردهٔ طبیعی. این مکمل ها را میتوان روی قابها قرار داد یا با استفاده از دستگاه های ویژه در کندو تغذیه کرد.
نتیجه گیری
تغذیهٔ مکمل هنر ایجاد تعادل است. تغذیهٔ بیش ازحد یک کلنی کوچک ممکن است منجر به پر شدن فضای نوزادان با عسل و احتمالاً تخلیهٔ کندو شود. کم غذا دهی یک کلنی ضعیف در پاییز نیز زمستان و بهار سختی را برای آنها رقم میزند. هر کندو ویژگی های منحصر به فردی دارد و باید ب هطور جداگانه ارزیابی شود. در نهایت، این تجربه و قضاوت زنبوردار است که تعادل منابع درون کندو را تنظیم میکند.
برای اطلاعات بیشتر دربارهٔ گیاهان گلده و مدیریت فصلی کندوها، به منابع معتبر زنبورداری مراجعه کنید.
مترجم مقاله : مدیر سایت زنبورداری و پرورش ملکه ارجان
