نقش شکر و شربت در تغذیه زنبورهای عسل

نقش شکر و شربت در تغذیه زنبورهای عسل

دلایل زیادی وجود دارد که چرا زنبورداران ممکن است نیاز به تهیه غذای کمکی برای کندو داشته باشند. به ویژه زنبورداران مبتدی ممکن است در مورد مقدار عسل مورد نیاز یک کندو برای زنده ماندن در زمستان اشتباه قضاوت کنند یا ممکن است از نوسانات محلی در منابع گل آگاه نباشند. گاهی اوقات کلنی های زنبور عسل نمی توانند شهد کافی را جمع آوری کنند، یا شروع به ذخیره سازی شهد تا اواخر فصل کنند. شاید بهار به‌طور غیر منتظره‌ای دیر بیاید و با تمام شدن ذخایر عسل، شهد جاری نشود.

زنبورها به عنوان یک حشره پرنده به دمای 35 درجه سانتیگراد برای داخل کندو نیاز دارند. و زنبورها برای گرم کردن بدن خود به سوخت نیاز دارند. هنگامی که عسل کافی در کندو وجود ندارد، زنبورهای چراگر که مسئول جمع آوری گرده و شهد هستند ، آنقدر قوی نیستند که بتوانند پرواز کنند. و بنابراین حتی زمانی که گرده و شهد در محدوده آنها وجود دارد ، این زنبورها انرژی کافی برای رسیدن به آنجا ندارند.

زنبورها را چگونه تغذیه کنیم؟

در استرالیا غذای مکمل ترجیحی برای زنبورها شکر نیشکر سفید است و معمولاً به صورت شربت تغذیه می شود، اما در برخی شرایط به صورت خشک نیز تغذیه می شود.یک کلنی باید قبل از تمام شدن غذای خود تغذیه شود ، تا انرژی مورد نیاز آنها را برای پرواز و جستجوی گرده و شهد موجود فراهم شود. تا زمانی که زنبورهای شما در بخش بیشتری از سال فعال هستند ، نباید زنبورهای خود در معرض خطر قرار دهید و باید به آنها غذا بدهید.

شکر سفید از ساکارز تشکیل شده است که چه باور کنید چه نه، قند غالب در شهد است. طبق گفته دپارتمان صنایع اولیه NSW ، شکر سفید کمترین خطر را برای ناراحتی گوارشی در زنبورها ایجاد می کند. شکرهای ارگانیک، خام و قهوه‌ای همگی دارای محتوای اضافی هستند که ممکن است شکم زنبور عسل را ناراحت کند!

آیا شربت قند برای زنبور عسل مضر است؟

طبق اعلام DPI NSW شربت قند علاوه بر سطوح بالای ساکارز با مقداری فروکتوز و گلوکز، شهد می‌تواند دارای ردپایی از مواد معدنی، ویتامین‌ها، رنگدانه‌ها، مواد معطر، اسیدهای آلی و ترکیبات نیتروژن باشد.بنابراین آیا زنبورهایی که با شربت شکر تغذیه می‌شوند، ویتامین‌ها و مواد معدنی یا سایر مواد مغذی را از دست داده‌اند؟ باید پاسخ داد ، اگر زنبورهای شما گرسنه بمانند و غذا نخورند، در هر حال آنها از دست خواهند رفت!

برخی از نگرانی ها در مورد مکمل رژیم غذایی زنبور عسل با شربت قند ممکن است بر اساس اقدامات در آمریکای شمالی باشد. شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS) در دهه 1990 به عنوان غذای زنبور عسل محبوب شد. ارزان تر و راحت تر بود و HFCS  نیازی به مخلوط کردن مانند محلول ساکارز ندارد. با این حال به گفته Bee Culture ، سؤالاتی در مورد ایمنی HFCS به عنوان غذای زنبور عسل به زودی مطرح شد و زنبورداران نتایج متفاوتی را گزارش کردند.

محققان مدتهاست کاهش طول عمر را در زنبورهای کارگر تغذیه شده با شربت ذرت با فروکتوز بالا (HFCS) در مقایسه با زنبورهای تغذیه شده با عسل تشخیص داده بودند (Barker and Lehner 1978). سپس در سال 2009 هنگامی که HFCS با شربت ساکارز مقایسه کرد، نتیجه مشابهی یافت . (Weiss 2009) در استرالیا بدون شک به لطف صنعت قند نیشکر سالم HFCS  به اندازه کافی در زنجیره تامین مواد غذایی ما جای پای خود را به دست نیاورده است و شناخته شده نیست که از آن به عنوان غذای زنبور عسل استفاده می شود.

اگر نگران تغذیه اضافی برای زنبورهای خود هستید، برای شما چند پیشنهاد وجود دارد. برای تقلید بهتر از عسل، افزودن اسید سیتریک به محلول قند امر رایجی است. عسل حاوی مقداری قند معکوس است، در حالی که شکر سفره ساکارز خالص است. اما زمانی که شکر گرم می شود و با اسید آلی مخلوط می شود مقداری از این شکر معکوس می شود. این امر هضم را برای زنبورها آسان تر می کند.

همچنین Amazing Bees افزودن مولتی ویتامین به شربت خود را با نتایج مثبت آزمایش کرده است. آنها گزارش می دهند که زنبورها پس از استراحت زمستانی در وضعیت بهتری نسبت به حالت عادی قرار داشتند. در حالی که آنها قرص مولتی ویتامین مورد استفاده را مشخص نمی کنند، پیشنهاد می کنند قبل از افزودن به شربت اجازه دهید در نصف لیوان آب سرد حل شود.

آیا بهتر نیست زنبورها را عسل تغذیه کرد؟

اگر عسل به اندازه کافی در کندو وجود نداشته باشد، تغذیه زنبورها با عسل می تواند مشکل ساز باشد. همانطور که DPI NSW و Agriculture Victoria تاکید می کنند، باید مطمئن باشید که هر عسلی که از خارج از کندو معرفی می کنید عاری از بیماری است. عسل می‌تواند ناقل بیماری‌های لوک آمریکایی و اروپایی، لارو گچی و بیماری قارچی نوزما باشد. ( اطلاعات بیشتر در مورد این بیماری ها در Bee Aware موجود است )

سپس این واقعیت وجود دارد که در حالی که شهد یا شربت قند اثر محرکی بر کلنی دارد و تولید مثل را تقویت می کند، عسل اثر معکوس بگذارد. این موضوع ممکن است در آب و هوای سرد که زنبورها باید در زمستان به خواب زمستانی بروند، منطقی باشد، اما در بیشتر استرالیا، زنبورها می توانند تا حدودی در طول سال فعال باشند. برگه اطلاعات DPI NSW در مورد تغذیه شکر به زنبورها به این موارد اضافه می کند:

• تغذیه مجدد عسل به زنبورها باعث می شود که برخی از کلنی ها حالت دفاعی و تهاجمی داشته باشند
• قرار دادن عسل در شربتخوری ها ممکن است باعث غارت شود و کلنی های زنبور عسل ضعیف را در معرض خطر تهاجم قرار دهد.
• یک اسید طبیعی موجود در عسل، هیدروکسی متیل فورفورال (HMF) است که با افزایش سن عسل غلظت آن افزایش می یابد. اگر عسل در معرض گرما قرار گیرد، سطوح بیشترHMF و بالای 30 ppm برای زنبورها سمی خواهد بود .
• زنبورها دو برابر بیشتر از عسل جذب شربت قند می شوند
• زنبورهای بالغ در مقایسه با عسل با خوردن ساکارز عمر طولانی تری دارند
• برای زنبوردارانی که تجارت دارند، تغذیه شکر که با کسری از هزینه عسل در دسترس است، مقرون به صرفه تر است.

چه زمانی زنبورها را با شکر تغذیه کنیم

شکر رایج ترین مکمل غذایی زنبورها در فصل زمستان است. اما ابتدا باید مشخص کنید که آیا زنبورهای عسل شما ذخیره کافی دارند یا خیر. به عنوان یک قانون کلی پیشنهاد می شود ، یک کندوی چوبی 8 قاب معمولی باید حدود 24 تا 30 کیلوگرم وزن داشته باشد تا ذخیره عسل کافی برای زمستان داشته باشد.

بهتر است از یک مربی یا سازمان زنبورداری مشاوره محلی دریافت کنید زیرا شرایط محلی بر نیاز زنبورهای شما تأثیر می گذارد. شما باید با شرایط گلدهی محلی و تغییرات فصلی نیز در جریان باشید. اگر منابع شهد کافی در محدوده زنبورستان شما وجود نداشته باشد، زنبورها نیز به تغذیه نیاز خواهند داشت.

Amazing Bees اشاره می‌کند که بسیاری از کتاب‌ها یا دوره‌های زنبورداری ، در مورد زمانی که دما برای تغذیه شربت شکر بسیار سرد است صحبت می‌کند، اما اینها معمولاً از آب و هوای بسیار سردتری مانند آمریکای شمالی یا اروپا سرچشمه می‌گیرند و در برخی نقاط هوا به آن اندازه سرد نمی شود.

به طور کلی زنبورها برای سفرهای کوتاه مدت در دمای بالای 9 درجه سانتیگراد شروع به ترک کندو می کنند. زنبورهای زیر 9 درجه سانتیگراد از کندو خارج می شوند و در خانه می مانند. دمای لانه مولدین در زمستان 34 درجه سانتیگراد است و جمعیت زنبورها در اطراف لانه مولدین تجمع می کنند تا نوزادان را گرم نگه دارند. از این رو دمای داخل کندو بالاتر از دمای بیرون است.

وقتی در اواخر ماه مه یک کندوی عسل ناخواسته و بدون ذخیره را  پذیرفتیم، درجه حرارت کمتر از 13 درجه سانتیگراد بود و تغذیه دانه های شکر یا شربت به عنوان “راه حل اضطراری زمستانی” در دستور کار بود، ما به جای آب نبات به آنها دو عدد سه شیشه 2.5 لیتری پر از شربت شکر دادیم. اولین قسمت پس از 10 روز برداشت شد. و برای قسمت دوم با دمای شبانه به 3 درجه سانتیگراد و دمای روز بین 8 تا 12 درجه سانتیگراد، انتظار نداشتیم شیشه ها ظرف دو هفته خالی شوند. وقتی بعد از سه هفته بررسی کردیم، همه شیشه ها هنوز 1/4 پر بودند و بعد از چهار هفته بالاخره خالی شدند، و کندو به اندازه کافی سنگین بود که تا زمستان دوام آورد.

نحوه تغذیه زنبورها با شکر

تکنیک‌ها و ترجیحات زیادی برای تغذیه زنبورها وجود دارد، از شیشه‌هایی با سوراخ‌هایی در درب که توسط زنبوردارها استفاده می‌شود، تا ریختن شکر خشک روی سینی کندو. ترجیح ما استفاده از شربتخوری قابی است که مخصوص کندوهای لنگستروت ساخته شده است.