پیشگیری و کنترل بیماری نوزما را بهتر بیاموزیم

در حال حاضر تلاش های زیادی برای یافتن راه حلی پایدارتر از استفاده از آنتی بیوتیک ها انجام شده است. تا کنون، به نظر می رسد که بهترین راه برای نزدیک شدن به نوسموزیس توسط “استراتژی مدیریت یکپارچه آفات” ارائه شده است، که کاربرد معاصر GBPs و BMB های مختلف را پیش بینی می کند.

؛؛ هدف این مقاله ارائه یک مرور کلی از استراتژی های اصلی برای پیشگیری و کنترل نوسموز به منظور جلوگیری از آسیب هایی است که قبلا توضیح داده شد.

1 » معرفی بیماری

نوزما spp میکروسپوریدی ها مسئول نوسموز زنبورهای عسل ( Apis mellifera L. و Apis cerana F.) هستند. این پاتوژن‌ها انگل‌های اجباری سلول‌های اپیتلیال بطن زنبورهای عسل بالغ هستند و در سراسر جهان پخش می‌شوند .

عفونت زنبورها با مصرف خوراکی عسل، گرده یا آب آلوده به اسپور رخ می دهد ، راه های دیگر انتقال هاگ ممکن است از طریق فعالیت های جستجوی شهد و گرده روی گل ها یا فعالیت های نظافتی و تمیز کردن در کلنی ها باشد .

هاگ ها در مقادیر زیادی با مدفوع زنبورهای بیمار منتشر می شوند و می توانند برای بیش از یک سال عفونی باشند . تاکنون سه گونه  : نوزما آپیس ،  نوزما سرانا و نوزما آفریقایی ( N. neumanni ) برای آلوده کردن زنبورهای عسل به بیماری نوزماشناسایی شده است .

نوزما سرانا یک میکروسپوریدیوم است که ابتدا در زنبور آسیایی Apis cerana یافت شده و سپس در Apis mellifera یافت شد در حال حاضر سایر گونه های شناخته شده نوزما آپیس و همچنین سایر گونه های شناخته شده نوزما آپیس در سراسر جهان وجود دارد اما با این حال معمولا در برخی از مناطق با آب و هوای سردتر نوزما آپیس هنوز هم شایع است.

نوزما آپیس در جنوب اروپا شیوع کمی دارد ، در حالی که نوزما سرانا به طور گسترده در جنوب اروپا ، به ویژه در مناطقی با آب و هوای معتدل و گرم بیشتر وجود دارد . عفونت نوزما سرانا تفاوت های مهمی دارد با کنترل به دلیل بیولوژی میکروسپوریدیوم دارد و به همین دلیلنوزما سرانا  تمایل دارددر طول سال باقی بماند.

نوزما آپیس مسئول علائم بالینی نوسموز نوع A است. چنین علائمی شامل مرگ و میر بالای زنبورهای بالغ و وجود لکه بینی در مدفوع در ورودی کندو به دلیل اختلالات گوارشی در زنبورهای بالغ است.

نوزما سرانا  مسئول علائم بالینی نوسموز نوع C است که با از دست دادن آشکار جمعیت بالغ، کاهش تولید عسل و فروپاشی نهایی نشان داده می شود . فقدان یک نشانه شناسی واضح مابین این دو نوع کار مقابله با نوزما سرانا را پیچیده کرده است.

نوزما سرانا اغلب با از دست دادن کلنی ها مرتبط بوده است ، حتی با مشارکت احتمالی تریپانوسوماتیدها مانند Crithidia mellificae و Lotmaria passim ، حضور نوزما سرانا سایر پاتوژن ها مانند ویروس ها یا کنه واروآ و آلاینده ها نشان داده شده است که باعث افزایش تلفات کلونی زنبور عسل می شود.

اخیراً گونه دیگری از نوزمادر اوگاندا (آفریقا) به نام N. neumanni شناسایی شده ولی توزیع و بیماری زایی این میکروسپوریدیوم هنوز در دست بررسی است.

2 » روش های پیشگیری » شیوه های خوب زنبورداری و اقدامات امنیت زیستی

شیوه های خوب زنبورداری (GBPs) آن دسته از فعالیت های یکپارچه ای هستند که زنبورداران برای تولید در زنبورستان برای دستیابی به سلامت مطلوب برای انسان، زنبورهای عسل و محیط استفاده می کنند . اقدامات ایمنی زیستی در زنبورداری (BMBs) همه آن دسته از فعالیت‌های عملیاتی هستند که توسط زنبورداران برای کاهش خطر معرفی و گسترش عوامل خاص بیماری زنبور عسل اجرا می‌شوند

بنابراین استفاده از GBPs همراه با BMB ها تأثیر مثبتی بر سلامت کلنی ها و به طور کلی بر جامعه دارد و در عین حال استانداردهای تولید بالا را تضمین می کند ، این اقدامات خاص باید توسط زنبورداران در سطح زنبورستان و با حمایت دامپزشکان یا سایر پزشکان متخصص در صورت نیاز اجرا شود.

اقدامات خوب زنبورداری (GBPs) و اقدامات ایمنی زیستی در زنبورداری (BMBs) برای نوزما spp.

• ملکه هایی را از پرورش دهندگان با ذخایر عاری از نوزماspp خریداری کنید.
• جلوگیری از آلودگی منابع آب مصنوعی با مدفوع یا زنبورهای غرق شده یا مرده.
• شانه های دارای علائم اسهال خونی را بردارید و از بین ببرید.
• در اوایل پاییز یا بهار از زنبورهای عسل جوینده (یا پودر قند یا بقایای کندو) برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی برای تشخیص نوسموزیس (معاینه میکروسکوپی و PCR) نمونه برداری کنید.
• یک کنترل پاتوژن مناسب (مثلاً V. destructor ) اتخاذ کنید. برای اطمینان از تعادل مناسب در ترکیب کلنی زنبور عسل (تعادل زنبورهای پرستار غذاخور)
• اگر درصد زنبورهای آلوده بالاتر از 40٪ باشد، اگر محصولات ثبت شده/مجاز در کشور شما علیه نوزماوجود دارد، کلنی را درمان کنید.
• تقویت و تحریک کلنی ها در پاییز و بهار با تجویز یکپارچه کننده های محرک یا مکمل های غذایی.
• از شانه هایی که از کندوهای خالی شده یا از بین رفته اند استفاده مجدد نکنید،
• زنبورهای عسل مقاوم به نوزما را انتخاب و پرورش دهید
• تقویت و تحریک کلنی ها در پاییز و بهار با تجویز یکپارچه کننده های محرک متشکل از مواد گیاهی / ملاس یا ترکیب کننده های ویتامین.
• ابزارها و تجهیزات زنبورداری را بین استفاده ضدعفونی کنید: شعله زدن ( اسپور نوزماceranae در دمای 60 درجه سانتیگراد غیرفعال می شود). تابش گاما؛ بخور دادن شانه ها با اسید استیک یخچالی، هیدروکسید سدیم 5٪ (سودا سوز آور). هیپوکلریت سدیم 0.5٪ (سفید کننده) و هیدروکسید آمونیوم 1.65٪ (محلول آمونیاک).
• عسل یا شانه های استخراج شده را با ذخایر (عسل یا گرده) از کلنی های آلوده به نوزما به کلنی های سالم ندهید.
• ملکه ها را حداقل هر دو سال یکبار  تعویض کنید، به جز ملکه هایی که ارزش ژنتیکی بالایی دارند.
• فقط کلنی های سالم و قوی در زنبورستان داشته باشید،
• کلنی های تازه معرفی شده را به مدت مناسب (حداقل 1 ماه) از ذخایر موجود جدا نگه دارید تا از نظر بیماری ها و آلودگی ها نظارت شود تا از انتقال بیماری ها جلوگیری شود.
• زمستان گذرانی: نگهداری از جعبه کندو را انجام دهید (در صورت نیاز قطعات یا رنگ آمیزی را تعویض کنید و یکپارچگی جعبه کندو را بررسی کنید).
• قبل از نصب کلنی های جدید، جعبه کندو را تمیز یا ضد عفونی کنید (در صورت ابتلا به بیماری های عفونی).
• کندوهای زنبور با کلنی های مرده را در اسرع وقت حذف کنید.
• هر سال 30 درصد از شانه های کندو را تجدید کنید.
• تمام اسناد و گواهینامه های مربوط به خوراک تجاری مورد استفاده را نگه دارید.
• اطمینان از دسترسی زنبورها به منابع آب سالم.
• سطوح آلودگی به واروآ را کنترل کنید.
• استرس زنبورها را کاهش دهید (مثلاً اجتناب از بازرسی های زمستانی غیر ضروری از کندوها، محدود کردن استفاده از دودی، تغذیه صحیح زنبورها و غیره).

؛؛  تعویض ملکه برای مهار بیماری

یک روش بسیار موثر برای کنترل نوزما سرانا جایگزینی ملکه است .در واقع این مدیریت بیوتکنیکی به دلیل نقش حیاتی ملکه در تجدید جمعیت زنبور عسل و در نتیجه جایگزینی زنبورهای از دست رفته در اثر عفونت و حفظ تعادل کلنی، یک عمل پایه زنبورداری است. ملکه‌های جوان پتانسیل تخم‌گذاری بیشتری دارند و نسبت بیشتری از زنبورهای نوزاد غیر آلوده تولید می‌کنند تا تلفات زنبورهای بالغ را جبران کنند.

شاید مایل باشید مقاله ” نوزما بیماری واگیر و شایع زنبوران بالغ ” را نیز مطالعه کنید

برای اثبات آن نویسندگان یک مطالعه میدانی را برای تعیین تأثیر جایگزینی ملکه القایی بر عفونت نوزما در کلنی‌های زنبور عسل، با تمرکز بر اندازه‌گیری قدرت کلنی و تولید عسل، ارائه داده اند. در این مطالعه ، جایگزینی ملکه منجر به کاهش قابل توجهی در میزان عفونت نوزما که قبلا با فوماژیلین درمان شده بودند ، همچنین در مشاهداتی مشخص گردید ، که عفونت با افزایش سن ملکه بدتر می شود.

؛؛ استفاده از نژادهای زنبور مقاوم به نوزما

در دانمارک، کلنی های زنبور عسل به دلیل عدم وجود عفونت های نوزما برای چندین دهه برای طرح انتخاب شده اند. این طرح اصلاح نژادی منجر به یک سویه زنبور عسل شد که در آن عفونت های نوزما به ندرت یافت می شود و زنبورهای بالغ تحمل بالایی نسبت به عفونت هاینوزما سرانا  نشان دادند .

 اخیراً مناطقی که به نظر می رسید در برابر نوزما مقاوم هستند شناسایی شدند. این مقاومت به دلیل ظرفیت کاهش استرس انرژی و ظرفیت بهتر بازسازی بیماری در زنبورهای مقاوم و اجتناب از کاهش مرگ ناشی از نوزما مشاهده شده است .

؛؛ ضد عفونی اسپور نوزما

استراتژی‌های ضدعفونی متفاوتی برای کاهش زنده‌مانی و عفونت‌پذیری بالقوه انگل‌های میکروسپوریدی ارزیابی و اعمال شده‌اند، زیرا هاگ‌ها می‌توانند برای دوره‌های زمانی طولانی زنده بمانند.

به طور کلی میکروسپوریدین ها را می توان با جوشاندن هاگ ها به مدت حداقل 5 دقیقه یا استفاده از ضد عفونی کننده هایی از جمله آمونیوم چهارتایی، اتانول 70 درصد، فرمالدئید، مشتقات فنلی، پراکسید هیدروژن، کلرامین ها، هیدروکسید سدیم یا سورفکتانت های آمفوتریک از بین برد .

در رابطه با پاتوژن های میکروسپوریدی زنبور عسل، تفاوت هایی در تحمل حرارتی بین گونه ها گزارش شده است. در حالی که هاگ های نوزما سرانا می توانند در دمای 60 درجه سانتی گراد به مدت 6ساعت زنده بمانند ، همان دما اسپور نوزما آپیس را در 5 دقیقه از بین می برد.

سطوح آلوده به اسپور نوزما سرانا را می توان به طور موثر با استفاده از هر یک از محصولات زیر ضد عفونی کرد: (1) محلول آمونیاک، (2) محلول هیپوکلریت سدیم یک محلول تجاری آماده برای استفاده مبتنی بر الکل (Mycoplasma OFFTM)است، بنابراین محصولات فوق برای ضدعفونی تجهیزات زنبورداری پیشنهاد می شوند. مفید بودن سایر محصولات مانند اسید استیک که باعث از بین رفتن هاگ می شود نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

3 » روش های کنترل بیماری نوزما

در دسترس بودن روش های کنترل ویژه برای نوسموزیس و آگاهی در مورد آنها ممکن است از کاهش حیات یا از دست دادن کلنی های آسیب دیده جلوگیری کند .

تاکنون آگاهی کافی در مورد روش‌های کنترل نوسموز وجود ندارد. در اینجا ما استراتژی‌های کنترل نوزمارا در درمان‌های آنتی‌بیوتیکی، روش‌های کنترل ارگانیک (فیتوتراپتیک، اسانس‌ها، متابولیت باکتری‌ها و اسیدهای آلی) و فناوری‌های مبتنی بر RNA را اولویت بندی می‌کنیم.

درمان های آنتی بیوتیکی

با توجه به اینکه زنبورهای عسل موجوداتی هستند که غذا تولید می کنند ، باید تأثیر استفاده از درمان های آنتی بیوتیکی را بر روی محصولات کلنی ، عمدتاً از نظر باقیمانده ها در نظر بگیرد .

روش های کنترل ارگانیک

در اروپا ما درمان‌های دامپزشکی را برای تولید زنبورداری ارگانیک به عنوان روش‌های ارگانیک در نظر می‌گیریم 0یک درمان دامپزشکی به عنوان کلیه دوره های یک درمان یا پیشگیرانه در برابروقوع یک بیماری خاص تعریف می شود.

روش‌های کنترل آلی را می‌توان با فیتوتراپی، اسیدهای آلی، اسانس‌ها، پلی‌ساکاریدها، باکتری‌ها و متابولیت‌ها شناسایی کرد. مزایای متداول آنها عبارتند از: در دسترس بودن آنها در بسیاری از کشورها. خطر پایین برای مصرف کنندگان برای آلوده کردن محصولات زنبور عسل؛ سمیت کم آنها برای محیط زیست و عدم وجود مقاومت نشان داده شده نوزما. به عنوان یک نقطه ضعف احتمالی، آنها می توانند تنوع بالایی در کاهش سطح عفونت نوزما در زنبورها نشان دهند .

فیتوتراپی

سایر ترکیبات طبیعی با نتایج امیدوار کننده در شرایط آزمایشگاهی ، آزمایش شده اند. در این میان تیمول دارای اثر مهار کننده نوزما است و تیمول و رسوراترول تاثیر مثبتی در افزایش طول عمر زنبور عسل نشان می دهند .

مکمل‌های گیاهی دارای ویتامین  C یا بدون این ویتامین ، نشان داده‌اند که سطوح عفونت نوزما سرانا را در کلنی‌های زنبور عسل آسیب‌ دیده کاهش می‌دهند و همچنین قدرت آنها را افزایش داده و مرگ و میر زمستان را کاهش می‌دهند . خوراک های حاوی Brassica nigra  و Eruca sativa ، با مقادیر مختلف گلوکوزینولات (GSLs) ، عفونت نوزما سرانا را کاهش داد .

یکی دیگر از محصولات مشتق شده از گیاهانی که فعالیت خود را در برابر عفونت نوزما سرانا نشان داده اند ، بره موم است. این محصول که قبل یا بعد از عفونت نوزما برای زنبورها تجویز شد ، میزان مرگ و میر، عفونت و عفونت را به طور قابل توجهی کاهش داد .

کنترل نوزمانیز بر ایجاد محدودیت در تهاجم سلول های روده متمرکز شده است. این هدف از آماده سازی فیتوفارماکولوژیک  Nozevit است، آماده سازی حاوی پلی فنل های گیاهی، ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای آمینه. مطالعات بافت شناسی نشان داد که Nozevit تولید مخاط را از لایه اپیتلیال زنبورهای تحت درمان القا می کند و یک اثر اضافی از پوشش غشای پری تروفیک برای تشکیل پوشش محکم تری ایجاد می کند که محافظت در برابر تهاجمات جدید اسپورهای نوزمارا تضمین می کند .

باکتری ها و متابولیت آنها

سرکه سیب قادر به سرکوب رشد نوزما سرانا و کاهش بار اسپور است.

Porrini نتایج خوبی با یک متابولیت باکتریایی و به طور خاص، سورفاکتین، هم در کاهش عفونت و هم در ایجاد پارازیتوز به دست آورد.

استفاده ازاسیدهای آلی

Maggi اثرات اسیدهای آلی تولید شده توسط Lactobacillus johnsonii CRL1647 (اسید لاکتیک، فنیل-لاکتیک اسید و اسید استیک) را ارزیابی کرد. کاهش شدت نوزما پس از دو دوره درمان مشاهده شد. با مشاهده افزایش جمعیت کندوها و اندازه بدن چربی در زنبورها، هیچ اثر سمی در شرایط آزمایشگاهی مشاهده نشد. این یک مثال واضح از احتمالات مولکول های طبیعی جدید در کنترل نوزما است.

Nanetti  استفاده از اسید اگزالیک را برای کنترل نوزما سرانا در محیط آزمایشگاهی تست کرد. آنها دریافتند که در روش خوراکی ، از افزایش عفونت های ایجاد شده جلوگیری میکند و همچنین تجویز اسپره شیوع بیماری را در کلنی کاهش می دهد، بنابر این در دو روش استفاده شده تفاوت قابل توجهی با کلنی های درمان نشده پیدا می کند و نتیجه می گیرد که اسید اگزالیک یک ماده معتبر برای کنترل عفونت نوزما سرانا است.

پلی ساکاریدها

بتا گلوکان ها (هموپلیمرهای گلوکز) به دلیل تأثیر تعدیل کننده ایمنی خود بر روی گونه های مختلف از جمله زنبورهای عسل شناخته شده اند. پلی ساکارید کیتوزان سیستم ایمنی زنبور را تحریک می کند که منجر به کاهش درجه آلودگی با نوزما آپیس و افزایش بقای زنبور عسل می شود .

سایر روش های کنترل : تداخل RNA (RNAi)

کاربرد خوراکی RNA دو رشته ای (dsRNA) در زنبورهای آلوده به نوزما سرانا می تواند پاسخ ایمنی را فعال کند، تولید مثل نوزما سرانا  را سرکوب کند و وضعیت سلامت زنبورهای عسل را بهبود بخشد . نتایج بدست ‌آمده از استفاده از فناوری RNAi چشم‌انداز کاربردهای آن را در درمان ضد نوسموز نشان داد، اما تحقیقات بیشتری به منظور اجرای گسترده در عمل زنبورداری مورد نیاز است.

نتیجه گیری

استراتژی های مختلفی برای مدیریت نوسموز در زنبورهای عسل وجود دارد. اقدامات خوب زنبورداری و اقدامات امنیت زیستی ابزارهایی را برای پیشگیری و کنترل بیماری فراهم می کند و از گسترش آن در میان کلنی های زنبورستان های آلوده و همچنین در میان زنبورستان های مختلف در همان منطقه جلوگیری می کند. انتخاب ذخایر زنبور عسل مقاوم از پتانسیل بالایی در میان راه حل های پایدار برخوردار است.

استفاده از آنتی بیوتیک فوماژیلین در برخی کشورها ممنوع است و بقایای آن در محصولات زنبور عسل تهدیدی جدی برای سلامت مصرف کننده است. بسیاری از عصاره های مختلف گیاهی خاصیت ضد سم زدایی از خود نشان می دهند، اما کارایی آنها کم است. تا کنون به نظر می رسد موثرترین و پایدارترین راه حل برای پیشگیری و کنترل نوسموز، اتخاذ تدابیر مختلف و ترکیب آنها در یک استراتژی به اصطلاح «مدیریت یکپارچه آفات» است.با این حال مطالعات بیشتری باید انجام شود تا مشخص شود کدام روش‌ها باید ترکیب شوند و همچنین مشخص شود که چگونه و چه زمانی آنها را برای رسیدن به بالاترین اثربخشی ممکن اتخاذ کنیم.