چرا شانه های عسل تیره می شود
شانه عسل تیره چه معنایی دارد؟ تیره شدن شانه‌های عسل پدیده‌ای طبیعی در کلنی‌های زنبور عسل است که معمولاً به استفاده مکرر از شانه‌ها باز می‌گردد. همچنین ممکن است درون این شانه‌ها عسلی با رنگ تیره دیده شود که نشان‌دهنده منابع گل با طعم غنی و قوی است.
چه عواملی موجب تیره شدن شانه‌های عسل می‌شوند؟
اگر برای نخستین بار کندوی خود را بازرسی می‌کنید، دیدن برخی شانه‌های تیره یا حتی سیاه رنگ می‌تواند برایتان تعجب‌آور باشد. در واقع، بخش‌هایی از حجره‌های نوزاد در برخی قسمت‌های کندو ممکن است رنگ تیره‌تری داشته باشند، به‌ویژه پس از پایان نخستین فصل زنبورداری. در سال‌های بعد، این شانه‌ها ممکن است تقریباً به رنگ سیاه درآیند. در مقابل، شانه‌هایی که تنها برای ذخیره‌سازی عسل به‌کار می‌روند، می‌توانند برای سال‌ها رنگ روشن خود را حفظ کنند.
شاید مطالعه مقاله ” بررسی قاب‌های پلاستیکی کندو در برابر قاب‌های چوبی کندو ” را دوست داشته باشید 🌹
استفاده مکرر از شانه‌های نوزاد
استفاده مداوم از حجره‌های شانه برای پرورش نوزادان زنبور، باعث تیره شدن تدریجی آن‌ها می‌شود. این تیرگی عمدتاً ناشی از تجمع بقایای زنبوری، گردوغبار و بره‌موم در ساختار این شانه‌هاست.
فعالیت زیاد در کندو
حجره‌های نوزاد در طول فصل به شدت تحت رفت‌وآمد زنبورهای کارگر قرار دارند، و این امر دلایل مهمی دارد. نوزادان آینده کلنی محسوب می‌شوند و نیازمند توجه دائمی زنبورهای کارگر هستند. این زنبورها بارها در روز (گاه تا صد مرتبه) برای تغذیه، پرستاری و مراقبت از نوزادان به این حجره‌ها رفت‌وآمد می‌کنند. این فعالیت شدید، به‌ویژه با توجه به پاهای پوشیده از گرده و سایر ذرات، به‌تدریج موجب تغییر رنگ و تیره شدن شانه‌ها می‌شود. این فرایند از زمان بسته شدن حجره (در حدود ۹ یا ۱۰ روزگی لارو) آغاز شده و تا زمان خروج زنبور جوان ادامه می‌یابد.
باقی‌ماندن بقایای پیله‌ها
زنبورهای عسل در تمیزکاری حجره‌های نوزاد مهارت بالایی دارند، اما با این حال، گاهی بقایای چسبناک پیله‌ها درون حجره باقی می‌ماند و با گذر زمان روی هم انباشته می‌شود. این مواد چسبناک، گردوغبار و ذرات دیگر را به خود جذب کرده و به‌مرور باعث تیرگی می‌شوند. از سوی دیگر، دوره بلوغ یک لارو زنبور کارگر ۲۱ روز طول می‌کشد، یعنی هر ۲۱ روز یک پیله جدید در همان حجره ساخته می‌شود. این چرخه تولید پیله، همراه با انباشت آلودگی‌ها، باعث تیره شدن تدریجی حجره‌های نوزاد می‌شود.
بره‌موم
بره‌موم در اصل نوعی ضدعفونی‌کننده طبیعی است که زنبورهای عسل برای تمیز کردن دیواره‌های حجره‌ها، پیش از تخم‌گذاری و پرورش نوزاد، از آن استفاده می‌کنند. زنبورهای کارگر با استفاده از بره‌موم، درون حجره‌ها را پاک‌سازی و صیقل می‌دهند. این ماده با بزاق و موم ترکیب می‌شود. خواص ضدباکتری و ضدقارچ بره‌موم باعث شده که در زنبورداری ارزشمند و پرکاربرد باشد. چگونگی آموختن استفاده از بره‌موم توسط زنبورها هنوز یک راز باقی مانده است.
بره‌موم از جوانه‌های درختان به دست می‌آید و رنگ آن ممکن است متغیر باشد، اما اغلب به رنگ قهوه‌ای تیره دیده می‌شود. بنابراین، یکی از دلایل تیرگی حجره‌های نوزاد، استفاده زنبورها از بره‌موم برای ضدعفونی کردن این حجره‌هاست. استفاده مکرر از همین حجره‌ها نیز تیرگی آن‌ها را تشدید می‌کند.
ژله رویال
ژله رویال ماده‌ای بسیار ارزشمند و مغذی است که برای تغذیه لاروها استفاده می‌شود. ملکه آینده، پس از مرحله‌ای خاص، تنها با این ماده تغذیه می‌شود، در حالی که سایر زنبورها دریافت ژله رویال را متوقف می‌کنند. این ماده دارای رنگ‌هایی از سفید و زرد تا خاکستری و قهوه‌ای است، و همین تنوع رنگ می‌تواند موجب تیره شدن حجره‌های نوزاد شود.
شانه‌های عسل با درپوش تیره چگونه‌اند؟
زنبورهای عسل در بهره‌برداری از منابع بسیار خلاق و هوشمند هستند. آن‌ها در بازیافت و استفاده مجدد از ساختارهای کندو مهارت دارند. به عنوان نمونه، حجره‌هایی که قبلاً برای پرورش نوزاد استفاده شده‌اند، ممکن است بعداً برای ذخیره گرده یا عسل به کار روند، که نتیجه‌اش تولید عسلی با درپوش تیره است. این موضوع ممکن است این پرسش را ایجاد کند که آیا چنین عسلی قابل خوردن است؟
شانه‌های نوزاد طعم متفاوتی نسبت به شانه‌های تازه یا مخصوص عسل دارند. در درجه نخست، شانه‌های نوزاد معمولاً رنگی تیره دارند، در حالی که شانه‌های عسل تازه رنگ روشنی دارند. این تیرگی ناشی از گرده گل و سایر بقایایی است که درون حجره‌های نوزاد انباشته شده‌اند. برخی از زنبورداران بر این باورند که این مواد، آنزیم‌های مفیدی به عسل اضافه می‌کنند که از این نوع شانه‌ها استخراج می‌شود.
البته باید توجه داشت که عسل تیره سلیقه‌ی همه نیست. در برخی مناطق دنیا این نوع عسل بی‌ارزش تلقی می‌شود، و در برخی دیگر بسیار پرارزش و مطلوب است. در این میان، نگرانی‌هایی نیز درباره استفاده مداوم و بازیافت شانه‌های نوزاد وجود دارد. برخی معتقدند که این کار باعث تجمع عوامل بیماری‌زا و سموم دفع آفات می‌شود، که این نگرانی چندان بی‌اساس نیست. همه مناطق جهان از استانداردهای بهداشتی زنبورداری پیروی نمی‌کنند، و استفاده مجدد از شانه‌های آلوده می‌تواند منجر به آلودگی عسل به مواد شیمیایی خطرناک شود. به همین دلیل، توصیه می‌شود که شانه‌های نوزاد پس از ۲ تا ۳ سال استفاده، از کندو خارج و دور انداخته شوند.
نتیجه گیری
شانه‌های نوزاد به دلیل موادی که در جریان پرورش نوزاد استفاده می‌شوند، به‌مرور تیره می‌شوند. این در تضاد با شانه‌های تازه یا دست‌نخورده است که رنگ روشن‌تری دارند. برخلاف برخی باورهای اشتباه، این تیرگی هرگز ناشی از مدفوع نیست، چرا که زنبورهای کارگر بسیار تمیز و بهداشت‌گرا هستند و در نگهداری نوزادان و تولید عسل هیچ چیزی را به شانس واگذار نمی‌کنند.
جالب است بدانید که زنبورها به شانه‌های تیره جذب می‌شوند و به همین دلیل، استفاده از این شانه‌ها در کندوهای جدید می‌تواند در جذب دسته‌های زنبور وحشی بسیار مؤثر باشد. همچنین، این شانه‌های تیره برای زنبورها یا انسان‌ها هیچ خطری ندارند. بلکه، برعکس، شانه‌های تیره سرشار از آنزیم‌های زنده، آنتی‌اکسیدان‌ها و گرده‌های گل با خواص دارویی هستند. برخی از این مواد مفید شامل پلی‌فنول‌ها و گلوکز اکسیداز هستند. بنابراین می‌توان گفت وجود قاب‌های تیره در کندو نباید باعث نگرانی زنبوردار شود.
از همراهی شما سپاسگزاریم ، امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند و لذت‌بخش بوده باشد. برایتان آرزوی موفقیت داریم. لطفا اگر در خصوص این مقاله، نکته یا تجربه خاصی برای کمک به دیگران دارید، در قسمت دیدگاه ها آنرا به اشتراک بگذارید 💐
ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه
