استفاده از بادشکن برای محافظت کندو در زنبورداری

استفاده از بادشکن برای محافظت کندو در زنبورداری

کار زنبوردار بسیار هیجان انگیز و متنوع است. هر زنبوردار روش های متفاوتی برای مقابله با چالش هایی که با آن روبه رو می شود، به کار می گیرد. مدیریت کندو در مناطق سردسیر چالش های خاص خود را دارد. یکی از این چالش ها، حفظ دمایی مناسب در داخل کندو برای بقای کلنی زنبورعسل است. زنبورها قادرند به تنهایی کندو را گرم نگه دارند، اما این کار انرژی و منابع غذایی بیشتری از آن ها می گیرد. یکی از روش های رایج، استفاده از بادشکن برای کندو است. بادشکن ها می توانند در اطراف کامل یا فقط در برخی جهات کندو نصب شوند. این بادشکن ها سرعت جریان هوا در اطراف کندو را کاهش داده و در نتیجه، از اتلاف گرما جلوگیری می کنند. در این مقاله به بررسی نحوه استفاده از بادشکن کندو در عملیات زنبورداری می پردازیم.

انواع بادشکن های کندو

موانعی که به عنوان بادشکن برای کندو عمل می کنند انواع گوناگونی دارند و از مواد مختلفی ساخته می شوند. بادشکن های طبیعی که از گیاهان زنده ساخته شده اند، برای زنبورستان های فضای باز بسیار مناسب اند. این بادشکن ها چندین کاربرد دارند و به روش های مختلفی به بهبود شرایط کندو و کلنی زنبور کمک می کنند. همچنین می توان از مواد فلزی یا مصنوعی مانند پلاستیک هایی با ضخامت و مقاومت متفاوت برای ساخت بادشکن استفاده کرد.

توری ها و شبکه ها گزینه های خوبی برای بادشکن کندو هستند. این مواد اجازه می دهند بخشی از جریان هوا عبور کند و در عین حال بخشی را مسدود می کنند. ارتفاع بادشکن های ساخته شده از توری و شبکه می تواند بسته به موقعیت کندو متفاوت باشد. نتیجه ای که از نصب بادشکن انتظار می رود نیز در تعیین ارتفاع آن مؤثر است. این بادشکن ها برای استفاده در زمستان بسیار مناسب اند، چرا که از تجمع برف در اطراف کندو جلوگیری کرده و به گرم نگه داشتن کندو کمک می کنند.

کاربردهای بادشکن کندو

بادشکن ها چندین کاربرد در زنبورداری دارند و زنبورداران در سراسر جهان از آن ها بهره می برند. مهم ترین کاربردهای بادشکن در عملیات زنبورداری عبارت اند از:

• بادشکن ها مسیر پرواز زنبورها را در ارتفاعی بالاتر از تردد انسان ها و وسایل نقلیه اطراف کندو قرار می دهند. این مسئله به ویژه در مناطق شهری اهمیت دارد تا از بروز درگیری میان انسان و زنبور جلوگیری شود.
• بادشکن به طور مداوم همچون سپری برای کندو عمل می کند. بادشکنی که دید کافی از بیرون نداشته باشد، امنیت کندو را در برابر سرقت افزایش می دهد. برخی از گیاهانی که به عنوان بادشکن استفاده می شوند، همچنین باعث دور شدن برخی حیوانات از اطراف کندو می شوند.
• بادشکن در مناطق سرد، در فصل زمستان و در بسیاری از اقلیم های زنبورداری به منظور کاهش جریان هوا در اطراف کندو استفاده می شود. بهترین بادشکن ها سرعت باد را کاهش می دهند، نه اینکه کاملاً آن را مسدود کنند. اگر بادشکن به طور کامل جریان هوا را مسدود کند، اغتشاش حاصل از آن می تواند بخشی از مزایای بادشکن را از بین ببرد. یک بادشکن کارآمد، کندویی که به درستی نسبت به جهت باد غالب تنظیم شده باشد، و ورودی محدودشده، با هم باعث کاهش چشمگیر جریان هوا به داخل کندو می شوند.
• زنبورداران می توانند از گیاهان زنده به عنوان بادشکن استفاده کنند. چنین بادشکنی می تواند شامل گیاهانی باشد که زنبورها قادر به چرا از آن ها هستند. این گیاهان به عنوان یکی از منابع غذایی در زنبورستان به شمار می روند. گیاهانی که شهد و گرده زیادی تولید می کنند، در صورت استفاده از بادشکن زنده، در ترکیب آن گنجانده می شوند.

استفاده از بادشکن کندو در زمستان

در فصل زمستان، از بادشکن برای جلوگیری از برخورد باد سرد با کندو استفاده می شود. دیواره های کندو و ورودی آن، اصلی ترین مسیرهای اتلاف گرما هستند که بادشکن زمستانی آن ها را هدف قرار می دهد. سطح بیرونی کندو توسط گرمای داخلی گرم می شود، اما این گرما از طریق تماس با باد سرد از بین می رود. اگر ماده به کاررفته در کندو رسانایی گرمایی خوبی داشته باشد و این چرخه برای مدت طولانی ادامه یابد، کندو بیش از حد سرد می شود. این مشکل با بادشکنی که سرعت باد برخوردکننده به سطح کندو را کاهش می دهد، برطرف می شود.

باد به معنای جریان هوا با سرعت مشخص در یک جهت است. سرعت و شدت باد ورودی از ورودی های باز کندو نیز با استفاده از بادشکن تحت تأثیر قرار می گیرد. جریان های هوای کندشده اثر خنک کنندگی کمتری بر کندو دارند. در زمستان، این مسئله یکی از ملاحظات مهم در تلاش برای گرم نگه داشتن کندو است. برای دستیابی به بیشترین کارایی، بادشکن باید اجازه عبور حدود ۶۰ درصد جریان هوای برخوردی را بدهد. این کار باعث کاهش آشفتگی هوای اطراف کندو می شود.

شما باید در طول دوره استفاده از بادشکن، آن را بررسی کنید. این بازبینی می تواند در جریان بازدیدهای برنامه ریزی شده از زنبورستان انجام شود. باید نحوه اتصال بادشکن به سازه های نگه دارنده و سلامت کلی مصالح به کاررفته بررسی شود. در صورت نیاز، پس از چنین بازدیدهایی باید تعمیر یا تعویض صورت گیرد.

بادشکن های دست ساز برای زمستان

اگر علاقه مند به ساخت بادشکن دست ساز برای کندوی خود هستید، می توانید از مواد اولیه ای که به آسانی در دسترس هستند استفاده کنید. ممکن است بخواهید این بادشکن ها را فقط برای زمستان نصب کرده و در بهار و فصول گرم دیگر آن ها را بردارید. بادشکن های دست ساز رایج شامل موارد زیر هستند:

حصار برفی اصلاح شده

در این روش از نوعی حصار برفی اصلاح شده برای کاهش سرعت باد در اطراف زنبورستان استفاده می شود. نخستین گام، تهیه یک حصار برفی و نصب آن به عنوان بادشکن در فصل زمستان است. در صورت امکان، می توان منافذ حصار را کاهش داد تا برای استفاده به عنوان بادشکن مناسب تر شود. همچنین، ارتفاع این حصار را می توان بر اساس نیاز و متناسب با موقعیت کندوها تنظیم کرد.

توده های علوفه

می توان توده های علوفه را به گونه ای در اطراف بخشی یا کل کندو قرار داد تا نقش بادشکن را ایفا کند. این علوفه علاوه بر جلوگیری از وزش مستقیم باد، نقش عایق حرارتی را نیز برای کندو ایفا می کند. با این حال، باید توجه داشت که علوفه ممکن است حشرات و حیواناتی را جذب کند که برای زنبورها مضر بوده یا به کندو آسیب بزنند. در صورت استفاده از علوفه به عنوان بادشکن زمستانی، باید تدابیری برای جلوگیری از تبدیل شدن آن به زیستگاه این موجودات اندیشیده شود. همچنین، استفاده از توری ها و کاهش ورودی کندوها می تواند مانع ورود این حشرات و جانوران به داخل کندو شود.

شاید علاقمند باشید مقاله ” راهنمای انتخاب محل امن و قانونی برای زنبوردار ” را ملاحظه کنید 🌹

صفحات فومی عایق بازتابنده

صفحات فومی عایق که دارای سطح بازتابنده هستند، گزینه‌ای عالی برای ایجاد بادشکن در زمستان به‌شمار می‌روند. این صفحات به‌عنوان مانعی در اطراف کندو قرار می‌گیرند. مزیت دیگر این صفحات این است که اغلب دارای ارتفاع مناسبی برای استفاده به‌عنوان بادشکن زمستانی هستند.

پالت‌های چوبی

برخی از زنبورداران از پالت‌های چوبی که به‌صورت ایستاده قرار داده می‌شوند، به‌عنوان بادشکن زمستانی استفاده می‌کنند. این پالت‌ها با استفاده از لولا به یکدیگر متصل می‌شوند تا شکل سدی پیوسته به خود بگیرند. استفاده از لولا باعث می‌شود به نگهدارنده‌های کمتری برای ایستاده نگه‌داشتن پالت‌ها نیاز باشد. همچنین، لولاها مدیریت و جابه‌جایی بادشکن را آسان‌تر کرده و آن را به راحتی قابل حمل و ذخیره‌سازی می‌سازند.

چرا به بادشکن برای کندوها نیاز داریم ؛ اثرات سرما بر کلنی‌های زنبور عسل

مصرف انرژی

کلنی زنبورهای عسل یک واحد منسجم با رفتارهای ویژه است. زنبورها در بازه دمایی خاصی فعال هستند و رفتارشان نیز تابع دما است. آن‌ها همچنین توانایی تنظیم دمای بدن و کندو را دارند. خنک کردن کندو شامل ایستادن برخی از زنبورها در ورودی‌ها و باد زدن هوا به داخل کندو است. این عمل با استفاده از بال‌هایشان انجام می‌شود و انرژی زیادی مصرف می‌کند.

در سرمای شدید، زنبورها به‌صورت خوشه‌ای گرد هم جمع می‌شوند تا گرم بمانند. ملکه و نوزادها معمولاً در مرکز خوشه قرار دارند و گاهی منابع غذایی نیز در مرکز قرار می‌گیرند. زنبورهای بیرونی با لرزش عضلات بالی خود گرما تولید می‌کنند و خوشه را گرم نگه می‌دارند. این زنبورها نسبت به مرکز، در معرض هوای سردتر قرار دارند.

کاهش فعالیت

هوای سرد نه‌تنها بر زنبورهای منفرد بلکه بر کل کلنی نیز اثرگذار است. زنبورهای کارگر برای گرم نگه داشتن خوشه انرژی زیادی مصرف می‌کنند. ملکه ممکن است تخم‌گذاری را کاهش داده یا به‌طور کامل متوقف کند. با تشکیل خوشه زمستانی، زنبورها پروازی برای جمع‌آوری منابع انجام نمی‌دهند. بنابراین، باید اطمینان حاصل کرد که زنبورها در داخل کندو به غذا دسترسی داشته باشند. عسل ذخیره‌شده منبع اصلی تغذیه در زمان سرما است، ولی در صورت نیاز می‌توان از مکمل‌های تغذیه‌ای نیز استفاده کرد.

زنبورهای کارگر برای گرم نگه‌داشتن کندو، انرژی زیادی مصرف می‌کنند و ممکن است دچار فرسودگی و مرگ شوند، حتی اگر منابع غذایی کافی در اختیار داشته باشند. دمای بسیار پایین می‌تواند کلنی‌ها را به‌سرعت نابود کند. توصیه می‌شود خوشه زمستانی را تا پایان فصل سرد برهم نزنید. اگر نیاز به بازدید از کندو در زمستان داشتید، این کار را بسیار سریع انجام دهید.

کاهش جمعیت

وقتی ملکه تخم‌گذاری کمتری انجام می‌دهد و زنبورها به‌دلیل سرما می‌میرند، جمعیت کلنی کاهش می‌یابد. نوزادان باید زنده بمانند و به زنبورهای بالغ تبدیل شوند تا بقای کلنی تضمین شود. این امر نیازمند گرم نگه‌داشتن خوشه و تغذیه مناسب نوزادان است. سرمای شدید باعث مرگ نوزادان یا توقف رشد آن‌ها می‌شود. در شرایط عادی و با مراقبت کافی از سوی زنبوردار، این مشکل به ندرت پیش می‌آید.

همچنین باید مطمئن بود که غذای کافی برای زنبورها در کندو موجود است؛ در غیر این صورت، آن‌ها از گرسنگی خواهند مرد. در هوای بسیار سرد، خوشه زمستانی باز نمی‌شود تا به سایر ذخایر عسل دسترسی یابد. اگر عسل موجود در بخش مرکزی خوشه تمام شود، زنبورها نمی‌توانند به قاب‌های دیگر حاوی عسل منتقل شوند و از گرسنگی می‌میرند؛ این نوع مرگ برای زنبورداران بسیار دردناک و ناامیدکننده است.

تشکیل شبنم در کندو

یکی دیگر از اثرات سرما بر کندو، تشکیل شبنم است. هوای سرد توانایی نگهداری رطوبت کمتری دارد. زمانی که هوای مرطوب درون کندو سرد می‌شود، ممکن است قطرات شبنم در قسمت‌های بالایی کندو تشکیل شوند. این قطرات زنبورها را خیس کرده و باعث مرگ دسته‌جمعی آن‌ها می‌شوند. از اواخر پاییز تا اوایل بهار باید مراقب تشکیل شبنم باشید. گاهی این شبنم‌ها در طول زمستان یخ زده و در اواخر زمستان یا اوایل بهار به‌صورت قطرات ظاهر می‌شوند.

برخی ویژگی‌های کندو و شیوه‌های مدیریت کندو به پیشگیری از شبنم در هوای سرد کمک می‌کنند. این اقدامات در مناطق سردسیر با زمستان‌های سخت، شدت بیشتری دارند. حتی در مناطقی که بارش برف وجود ندارد، می‌توان از برخی از این روش‌ها برای گرم نگه‌داشتن کندو استفاده کرد.

از دیگر خطرات زمستانی برای زنبورها، آلودگی به انگل‌ها و آفات است. در هوای سرد طولانی‌مدت، زنبورها قادر به دفاع از کندو در برابر این عوامل نیستند. کنه واروآ و بید موم‌خوار از جمله آفات رایج زمستانی هستند. آن‌ها در گرمای کندو فعال شده و مشکلات زیادی ایجاد می‌کنند. برای کنترل آن‌ها از روش‌های درمانی پیش از زمستان و اقدامات مدیریتی یکپارچه استفاده می‌شود. همچنین، حیوانات کوچک ممکن است برای یافتن پناهگاه وارد کندو شوند. با بستن ورودی‌ها یا کاهش اندازه آن‌ها می‌توان از این مشکل جلوگیری کرد.

چگونه کندو را در زمستان گرم نگه داریم؟

زنبورداران از روش‌ها، تجهیزات و تکنیک‌های مختلف مدیریتی برای گرم نگه‌داشتن کندو در زمستان استفاده می‌کنند. هدف از این اقدامات، کاهش استرس زنبورها در حفظ دمای مناسب برای بقاء خوشه زمستانی است.

پایش دمای خوشه زمستانی و رفتار زنبورها تا حدی اطلاعاتی از وضعیت سلامت کلنی در اختیار شما می‌گذارد. این اطلاعات به تصمیم‌گیری درباره مداخله‌های لازم کمک می‌کند. در برخی موارد ممکن است نیاز به باز کردن کندو در طول زمستان باشد، اما باید این کار را به حداقل رساند. همچنین می‌توانید از روش‌های زیر برای گرم نگه داشتن کندو در زمستان استفاده کنید:

۱. استفاده از بادشکن برای کندو

وجود سازه‌ای (یا مجموعه‌ای از سازه‌ها) برای مسدود کردن باد در اطراف کندو می‌تواند به کنترل دما کمک کند. بادشکن باعث کاهش سرعت بادی می‌شود که به کندو برخورد می‌کند. در نتیجه، جریان هوای کمتری در اطراف کندو ایجاد شده و گرمای کمتری از آن خارج می‌شود. بادشکن‌ها علاوه بر کنترل دما، در مدیریت معمول زنبورداری نیز کاربرد دارند و از واژگون شدن جعبه‌های کندو جلوگیری می‌کنند. اگر زنبورستان شما در منطقه‌ای بادخیز قرار دارد، استفاده از بادشکن سرمایه‌گذاری خوبی برای حفظ سلامت و ثبات کندوها خواهد بود. این بادشکن‌ها حتی می‌توانند به‌صورت شیب‌دار طراحی شوند تا باد را به بالا هدایت کرده و از برخورد مستقیم آن با کندو جلوگیری کنند.

زنبورداران شهری که کندوهای خود را روی پشت‌بام نگه‌داری می‌کنند نیز اغلب از انواع مختلف بادشکن استفاده می‌کنند. این بادشکن‌ها را می‌توان در فصل زمستان یا حتی در تمام طول سال اطراف کندوها نصب کرد. یکی دیگر از مزایای استفاده دائمی از بادشکن، وادار کردن زنبورها به پرواز به سمت بالا و دور شدن از ترافیک انسانی یا حیوانی اطراف کندو است. در این کاربرد، ارتفاع بادشکن اهمیت زیادی دارد.

۲. عایق‌کاری کندو

در طول زمستان می‌توان کندو را عایق‌کاری کرد. در این روش، از موادی استفاده می‌شود که مانع از خروج گرما از کندو می‌شوند و با استفاده از آن‌ها، انواع پوشش برای کندو تهیه می‌شود. همچنین، اجزای مختلف کندو نیز می‌توانند طوری تغییر داده شوند که گرما را بهتر حفظ کنند. فوم پلی‌استایرن (یونولیت) یکی از موادی است که به‌طور گسترده برای پوشش دیواره‌های کندو استفاده می‌شود. مواد دیگر نیز با درجات مختلفی از عایق‌سازی توسط تولیدکنندگان تجاری یا زنبورداران خانگی به‌کار می‌روند.

برخی از این مواد مانند کاه، اگرچه عایق بسیار خوبی هستند، اما ممکن است آفات و انگل‌هایی مانند موش را جذب کرده و پنهان کنند. بنابراین، اگر قصد دارید عایق کندوی خود را به‌صورت خانگی بسازید، باید در انتخاب مواد اولیه دقت زیادی به خرج دهید. قسمت بالایی و پایینی کندو نیز برای جلوگیری از اتلاف حرارت باید عایق‌کاری شود.

در میان تجهیزات عایق‌سازی قسمت بالایی کندو، درپوش‌های داخلی و خارجی عایق‌دار از جمله پرکاربردترین وسایل هستند. برای عایق‌سازی بخش زیرین کندو نیز از روش‌های مختلفی استفاده می‌شود. سینی کف کندو را می‌توان طوری تغییر داد که خاصیت عایق‌سازی داشته باشد. همچنین سطحی که کندو روی آن قرار دارد نیز باید به گونه‌ای باشد که مانع از خروج گرما از بخش زیرین شود.

۳. پنجره بازدید عایق‌دار کندو

پنجره‌های بازدید عایق‌دار در دیواره‌های کندو، ابزاری عالی هستند که به شما امکان می‌دهند بدون باز کردن کندو، داخل آن را مشاهده کنید. این ویژگی به حفظ گرمای داخلی کندو نیز کمک می‌کند. پنجره بازدید همچنین می‌تواند به‌عنوان شاخصی از میزان رطوبت داخل کندو عمل کند.

حتی اگر پنجره بازدید در قسمت‌های بالایی کندو قرار نداشته باشد، تشکیل شبنم یا بخار روی آن نشان می‌دهد که میزان رطوبت داخل کندو از حد تعادل فراتر رفته است. در چنین شرایطی، باید به تهویه و تنظیم رطوبت توجه شود. لازم است پنجره بازدید عایق مناسبی داشته باشد تا مانع خروج گرما از کندو شود. معمولاً پوششی چوبی که روی پنجره‌های بازدید نصب می‌شود، عایق کافی را فراهم می‌کند.

۴. گرم‌کردن کندو

روش‌های مختلفی برای افزایش دمای داخل کندو وجود دارد. میزان اثربخشی سیستم‌های گرمایشی بسته به نوع و منبع انرژی آن‌ها متفاوت است. انرژی الکتریکی یکی از رایج‌ترین منابع تغذیه در گرم‌کن‌های کندو به شمار می‌رود. انواع مختلفی از گرم‌کن‌ها وجود دارند که با برق شهری (AC) یا برق باتری (DC) کار می‌کنند.

برای کنترل بهتر دما، معمولاً از ترموستات استفاده می‌شود تا سیستم گرمایشی به‌صورت خودکار روشن و خاموش شود. گرم کردن کندو می‌تواند به‌صورت دوره‌ای انجام شود، مثلاً بلافاصله پس از بازدید و باز شدن کندو. این کار باعث می‌شود دمای کندو به‌سرعت به سطح مناسب بازگردد.

برای کنترل بهتر دما، معمولاً از ترموستات استفاده می‌شود تا سیستم گرمایشی به‌صورت خودکار روشن و خاموش شود. گرم کردن کندو می‌تواند به‌صورت دوره‌ای انجام شود، مثلاً بلافاصله پس از بازدید و باز شدن کندو. این کار باعث می‌شود دمای کندو به‌سرعت به سطح مناسب بازگردد.

استفاده صحیح از گرمایش در کندو از سرد شدن نوزادان (شفیره‌ها) جلوگیری می‌کند و به سلامت کلی جمعیت زنبورهای عسل و بقای آن‌ها در زمستان کمک می‌کند. با این حال، گرمای بیش از حد باید اجتناب شود، چون ممکن است باعث افزایش تخم‌گذاری و مصرف سریع‌تر عسل ذخیره‌شده شود.

۵. استفاده از سینی کف بسته

سینی کف بسته مانع از خروج گرما از قسمت زیرین کندو می‌شود. در کندوهایی که از سینی کف توری (دارای توری فلزی) استفاده می‌کنند، هوای سرد از طریق توری وارد کندو شده و موجب اتلاف گرما می‌شود. برخی از سینی‌های توری دارای یک صفحه لغزنده هستند که می‌تواند آن‌ها را به سینی کف بسته تبدیل کند. در این وضعیت، سینی از خروج گرما جلوگیری می‌کند.

۶. کاهش ورودی‌های کندو

هوای سرد از طریق روزنه‌های مختلف وارد کندو شده و دمای آن را کاهش می‌دهد. در زمستان، بستن برخی از ورودی‌ها و کاهش اندازه برخی دیگر باعث کاهش جریان هوا در داخل کندو می‌شود. کاهش اندازه ورودی همچنین به افزایش امنیت کندو کمک می‌کند، زیرا نگهبانی از ورودی کوچک‌تر آسان‌تر است. در زمستان، زنبورها به‌دلیل تشکیل خوشه، ممکن است نتوانند از ورودی‌ها محافظت کنند.

با وجود تلاش برای حفظ گرما، در زمستان همچنان تهویه مناسب موردنیاز است. ورودی کاهش‌یافته، هم تهویه مناسب را فراهم می‌کند و هم مانع از ورود آفات بزرگی مثل موش می‌شود. این کاهش همچنین اجازه می‌دهد زنبورها پروازهای پاکسازی را انجام دهند.

در مناطق برفی، معمولاً ورودی‌های پایین بسته می‌شوند و از ورودی‌های بالایی که احتمال مسدود شدن توسط برف ندارند استفاده می‌شود. همچنین چرخاندن ورودی به سمتی دور از بادهای غالب نیز در زمستان مؤثر است، چراکه از ورود مستقیم باد سرد به داخل کندو جلوگیری می‌کند.

۷. استفاده از پناهگاه‌های داخلی برای کندو

برخی از زنبورداران در مناطق سرد، کندوهای خود را برای زمستان به مکان‌های سرپوشیده منتقل می‌کنند. در این پناهگاه‌ها ممکن است دما را کمی افزایش دهند. رطوبت و نور نیز در این مکان‌ها قابل کنترل است.

در چنین شرایطی، زنبورها باید بتوانند پروازهای پاکسازی را انجام دهند. فضای مناسب برای این پروازها بهتر است در داخل همان پناهگاه فراهم شود تا زنبورها نیاز به خروج از ساختمان نداشته باشند. زنبورهای عسل در صورت خروج از پناهگاه و دیدن نور خورشید یا منابع نوری دیگر ممکن است نتوانند به کندو بازگردند، چرا که برای جهت‌یابی از موقعیت خورشید استفاده می‌کنند.

استفاده از گلخانه‌ها نیز برای محافظت زمستانی از کندوها با چالش‌هایی همراه است. گلخانه‌هایی با پوشش نیمه‌شفاف باعث می‌شوند زنبورها به سمت بالا پرواز کرده و در تلاش برای عبور از پوشش، به تعداد زیاد جان خود را از دست دهند.

تهویه کندوها در زمستان

زنبورها حتی در هوای سرد و در زمستان نیز گاهی از کندو خارج می‌شوند تا پروازهای کوتاه پاکسازی انجام دهند. آن‌ها خیلی از کندو دور نمی‌شوند و مدت زیادی هم بیرون نمی‌مانند. بهداشت کندو در زمستان برای بقای جمعیت حیاتی است.

به‌عنوان زنبوردار، ابزارها و روش‌هایی در اختیار دارید تا به بهداشت کندو کمک کنید. در این فصل، زنبورها ممکن است قادر به بیرون انداختن زنبورهای مرده از کندو نباشند و این لاشه‌ها ممکن است ورودی و منافذ تهویه را مسدود کنند. تمیز کردن دوره‌ای زنبورهای مرده یا جلوگیری از انباشت آن‌ها برای بقاء جمعیت ضروری است. برای این منظور، برخی اصلاحات در سینی‌های کف توری وجود دارد که امکان تمیزکاری بدون باز کردن کندو را فراهم می‌کند. البته در زمستان، این نوع سینی‌ها نسبت به سینی‌های کف بسته، هوای سرد بیشتری وارد کندو می‌کنند.

نتیجه‌گیری

بادشکن‌ها ابزار مؤثری برای گرم نگه‌داشتن کندو در زمستان هستند. آن‌ها همچنین از کندو در برابر بادهای شدید که ممکن است آن را واژگون کنند محافظت می‌کنند و امنیت کلی کندو را افزایش می‌دهند. در زمستان، بادشکن مانع از برخورد مستقیم بادهای سرد به کندو شده و از افت شدید دما جلوگیری می‌کند.

انواع مختلفی از بادشکن‌ها وجود دارد. شما باید مدلی را انتخاب کنید که با بودجه زنبورداری‌تان هم‌خوانی داشته باشد و عملکرد مؤثری داشته باشد. چه یک زنبوردار مبتدی باشید و چه با تجربه، می‌توانید به‌راحتی برای کندوهای خود بادشکن نصب کنید. از یک بادشکن در این زمستان استفاده کنید تا زنبورها راحت‌تر کندو را گرم نگه دارند و همه اجزای کندو در جای خود باقی بماند.

از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند و لذت‌بخش بوده باشد. برایتان آرزوی موفقیت داریم. اگر در خصوص استفاده از بادشکن برای کندوها تجربه یا نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان