تأثیر آب در جیره غذائی زنبور عسل
آب حلال بیشتر مواد آلی و نمک ها بوده و برای عمل متابولیسم داخل سلول بدن ضروری می باشد. با توجه به اینکه 150 کندوی زنبورعسل متوسط در فصل گرم سال در عرض سه ساعت حدود 100 لیتر آب را مصرف می کنند، اهمیت مصرف آب برای زنبورعسل روشن می شود. زنبورهای پیش قراول که برای آوردن آب خارج می شوند وجود آب را از روی درصد رطوبت نسبی که در فضای بالای منابع آب موجود است تشخیص می دهند.
اعضای حسی روی بند پنجم شاخک مسئول درک این رطوبت می باشد. زنبورهای عسلی که مسئول جمع آوری آب هستند 70% آب آورده شده را به زنبورانی که این آب را در چینه دان خود ذخیره می کنند داده و بقیه را خود مصرف می کنند.
در آزمایشات دقیق این مسائل در مورد آب آوردن زنبورها مشخص شده است :
- زنبورهایی که مسئول آوردن آب هستند 56-100 پرواز در روز انجام می دهند.
- زنبورهای آب آور قبل از انتقال آب به زنبورهای دیگر ابتدا رقص نموده و سپس آب را به 2-3 و گاهی تا 18 زنبور انتقال می دهند.
- برای تغذ یه و احتیاج 100 لارو 5 زنبور آب آور لازم است.
زنبوران عسل آب را به چند منظور وارد کندو می کنند. مهمترین استفاده آب جهت رقیق کردن عسل و یا آب شکری است که 50% یا بیشتر مواد جامد دارد. پرورش و تغذیه لاروها در کندو با مقدار آب موجود در کندو رابطه مستقیم دارد. اغلب دانشمندان علم پرورش زنبورعسل معتقدند که آب بیشتر از آنچه تصور می رود اهمیت دارد. شروع پرورش لارو در کندو در اوایل بهار بستگی به وجود آب دارد. همچنین در پائیز سطح پرورش نوزادان در کندوهایی که آب در اختیار دارند 1.5 برابر دیگر کندوهاست. حتی دیده شده است که زنبورهای عسل بدون وجود گرده گل با استفاده از محتویات ازت دار بدن خود مقداری نوزاد پرورش می دهند ولی بدون آب این کار امکان پذیر نیست.
آب جهت تأمین رطوبت داخل کندو و تعدیل درجه حرارت، خصوصاً در تابستان لازم است. این رطوبت جهت باز شدن تخم ها و خشک نشدن لاروها حیاتی است. همچنین آب برای مواقعی که زنبور از غذای جامد و عسل رس کرده تغذیه می کند لازم می باشد. و بالاخره اینکه آب برای فعالیت های متابولیکی داخل بدن همه موجودات زنده از جمله زنبورعسل لازم و ضروری است. بعضی از اختلالاتی که در بهار پیش آمده و علتش را بیماری نوزما می دانند، در واقع به علت کمبود آب می باشد.
