1531565-51654
1404/03/10
12084
0
(0)
رفتار غارتگری زنبورها
زمان مطالعه : 12 دقیقه
رفتار غارتگری زنبورها زمانی رخ می‌دهد که زنبورهای یک کلنی به کندوی دیگر حمله کرده و منابع آن مانند عسل را تصاحب می‌کنند. این پدیده معمولاً در شرایط ضعف کندو یا کاهش منابع غذایی دیده می‌شود و می‌تواند منجر به تخریب کامل کلنی قربانی و انتشار بیماری شود. آگاهی از نشانه‌های غارتگری و اجرای اقدامات مدیریتی، از جمله کاهش ورودی کندو، تغذیه کافی و استتار محل، نقش مهمی در کنترل و پیشگیری دارد. در این مقاله، با ماهیت رفتار غارتگری زنبورها و روش‌های مؤثر مدیریت آن آشنا می‌شوید.
آنچه در این مقاله خواهید خواند!
0 نفر این پست را پسندیدند
علامت گذاری مقاله

رفتار غارتگری زنبورها چیست ؟ و چگونه باید آنرا مدیریت کنیم؟

زنبورداری پر از اتفاقات غیرمنتظره است ، برخی خوشایند و برخی چندان خوشایند نیستند. در میان زنبورداران، ممکن است اصطلاح «زنبورهای غارتگر» را بشنوید. شاید خودتان نیز این پدیده را در زنبورداری‌تان تجربه کرده باشید. ممکن است فکر کنید زنبورهای غارتگر زیرگونه‌ای از زنبورها هستند، اما این چنین نیست. زنبورهای غارتگر در واقع همان زنبورهای عسل معمولی هستند که به کندوی دیگری نفوذ کرده و عسل را می‌غارتند. آن‌ها سلول‌های پوشیده شده با موم را باز می‌کنند، تا جایی که می‌توانند عسل می‌خورند و سپس به کندوی خود بازمی‌گردند. این مقاله به بررسی زنبورهای غارتگر، نحوه وقوع غارتگری و روش‌های پیشگیری از آن می‌پردازد.

البته، زنبورهای ساکن یک کندو اصلاً از برداشتن ذخایر عسلی خود خوشحال نمی‌شوند. درگیری‌ها بین گروه غارتگر و گروه ساکن اغلب منجر به کشته شدن تعداد زیادی زنبور عسل در هر دو طرف می‌شود. به دلیل از دست رفتن بیش از حد منابع عسل و تعداد کلنی، زنبورهای کندوی مورد سرقت قرار گرفته ممکن است کندو را ترک کنند.

چرا غارتگری اتفاق می‌افتد؟

زنبورهای عسل به جمع‌آوری و انبار کردن منابع علاقه زیادی دارند. آن‌ها این ذخایر را نگه می‌دارند تا بتوانند در شرایط سخت و کمبود غذا به راحتی زنده بمانند. این کار را با اشتیاق زیادی انجام می‌دهند. یک کلنی زنبور عسل به دنبال شهد یا عسل از هر منبعی که در نزدیکی خود پیدا کند، می‌رود. در نتیجه، هر کندوی ضعیف یا کم‌حفاظت شده، هدف مناسبی برای غارتگری آن‌ها محسوب می‌شود. یک کلنی ضعیف زنبور عسل به سرعت در برابر غارتگری آسیب‌پذیر می‌شود.

برای زنبورها، غارتگری بخشی از رفتار جستجوی غذاست. این رفتار از جابجایی عسل از کندوهای متروکه‌ای ناشی می‌شود که زنبورهای ساکن آن‌ها تمام عسل را مصرف نکرده‌اند. در طبیعت، زنبورهای دیگر ممکن است کندوی خالی را کشف کرده و هر عسلی را که در آن باقی مانده است، برداشت کنند.

چه زمانی غارتگری رخ می‌دهد؟

احتمال غارتگری عسل در زمان‌های خاصی بیشتر است. قدرت کلنی زنبور و شرایط اقلیمی، عوامل اصلی مؤثر بر غارتگری بین کلنی‌های زنبور عسل هستند. کلنی‌ای که درگیر بیماری، آفت یا حمله موجودات مزاحم است، ضعیف شده و نمی‌تواند از خود در برابر هجوم زنبورهای غارتگر دفاع کند. همچنین ممکن است تعداد زیادی زنبور ضعیف و دفرمه در کلنی وجود داشته باشد که قادر به مبارزه با مهاجمان کندو نباشند.

قدرت کلنی زنبور عسل با معیارهایی مانند توانایی جستجوی غذا، تعداد زنبورها و توانایی حفظ پایداری کندو سنجیده می‌شود. یک عامل مهم در قدرت کلنی، ملکه زنبورها است. اگر ملکه به اندازه کافی تخم نگذارد، تعداد زنبورها در کلنی کاهش می‌یابد.

کمبود منابع غذایی احتمال دارد باعث شود زنبورها به غارتگری از کلنی‌های دیگر روی بیاورند. در اواخر تابستان و پاییز، زنبورها که به دنبال شهد هستند، متوجه می‌شوند که شهد به مقدار کافی در اطراف وجود ندارد. اوایل بهار نیز زمان دشواری برای زنبورهاست چون جریان شهد اولیه هنوز آغاز نشده است. بوی کندو و عسل از دور توسط زنبورها قابل تشخیص است. آن‌ها ممکن است کندو را بررسی کنند و تصمیم بگیرند از آن به عنوان منبع غذایی برای کلنی خود استفاده کنند.

چگونه زنبورهای غارتگر را تشخیص دهیم؟

غارت کندو زنبورعسل

تشخیص غارتگری در کلنی‌های زنبور عسل برای زنبورداران آسان است، اما شناسایی دقیق زنبورهای غارتگر کار سختی است. کندویی که مورد غارتگری قرار گرفته، علائمی دارد که به شما در شناسایی غارتگری کمک می‌کند. حضور زنبورهای غارتگر می‌تواند باعث شود یک کندوی آرام یا ضعیف ناگهان فعالیت زیادی داشته باشد. رفت و آمد زیاد زنبورها به کندو و بیشتر از حد معمول، نشانه آشکار غارتگری است. زنبورداران کم‌تجربه ممکن است تصور کنند کلنی ضعیف بهبود یافته است، در حالی که کلنی در واقع توسط زنبورهای غارتگر به شدت آسیب دیده است.

زنبورهایی که روی کل کندو خزیده‌اند معمولاً نشانه‌ای از غارتگری یا شروع غارتگری است. زنبورهای غارتگر که در ورودی درست کندو را نمی‌شناسند، به دنبال راه‌های ورود می‌گردند. آن‌ها بارها و بارها ترک‌ها و شکاف‌هایی که ممکن است روی کندو وجود داشته باشد را بررسی می‌کنند. اگر بوی کندو از هر شکاف یا روزنه‌ای خارج شود، زنبورهای غارتگر در آن محل تجمع می‌کنند و ممکن است از همان راه وارد کندو شوند.

غارتگری منجر به درگیری بین زنبورهای کلنی‌های مختلف می‌شود. زنبورهای درگیر در این مبارزه روی تخته فرود یا در هوا غلت می‌زنند و می‌جنگند. برای دیدن این صحنه باید با دقت نگاه کنید. اگر درگیری مشاهده کردید، مطمئن باشید که کندو در حال غارت است. زنبورهای درگیر که در حال مبارزه هستند به دلیل از دست دادن موهای خود، به رنگ سیاه و براق دیده می‌شوند. این ظاهر برای مهاجمان و مدافعان کندو هر دو ممکن است دیده شود. بنابراین تشخیص دقیق اینکه کدام زنبورها غارتگر هستند و کدام‌ها مدافع، دشوار است.

نکات و راهنمایی‌ها

  • زنبورها در مبارزه با زنبورهای غارتگر می‌میرند. برخی از زنبورهای غارتگر نیز کشته می‌شوند. ممکن است ناگهان تعداد زیادی زنبور مرده روی تخته فرود یا زمین اطراف کندو مشاهده کنید.
  • زنبورهای مرده و عسل باقی‌مانده جذب آفات و شکارچیان دیگر مانند زنبورهای قرمز می‌شوند. این آفات ممکن است همراه با زنبورهای غارتگر یا بعد از آن در اطراف کندو ظاهر شوند. اگر این موارد را دیدید، مراقب باشید که کندو مورد غارت قرار گرفته است.
  • زنبورهای غارتگر به ندرت گرده روی پاهای خود دارند. هدف آن‌ها انتقال عسل و شهد به کندوی خود است. تنها زنبورهای کلنی که غارتگری در آن اتفاق می‌افتد، گرده‌بر هستند، چون آن‌ها از جستجوی غذا یا انتقال داخل کندو می‌آیند.
  • به دلیل افزایش کلی فعالیت در کندو، صدای کندو بیش از حد معمول خواهد بود.

علائم دیگر

یکی دیگر از نشانه‌های غارتگری زنبور عسل این است که زنبورهای پرواز کننده به جای فرود و ورود به کندو، در ورودی کندو به صورت حرکات جنبشی از این طرف به آن طرف حرکت می‌کنند. برخی از زنبورهای غارتگر در ورودی کندو به صورت جنبشی حرکت می‌کنند تا فرصت مناسبی برای ورود به کندوی مورد حمله پیدا کنند.

وجود ریزه های موم در تخته فرود نشانه قطعی غارتگری است. زنبورهای غارتگر برای رسیدن به شهد و عسل، سلول‌ها و شانه‌های مومی را پاره می‌کنند. بخشی از شانه‌ها ممکن است جدا شده و در هنگام بازرسی روی تخته زیر کندو مشاهده شود.

پُرخوری عسل باعث سنگینی زنبورهای غارتگر می‌شود. آن‌ها معمولاً تنها زنبورهایی هستند که از کندوی مورد غارتگری دور می‌شوند. شما آن‌ها را می‌بینید که از دیواره کندو بالا می‌روند و سپس پرواز می‌کنند. هنگام شروع پرواز، آن‌ها به سمت زمین خم می‌شوند. علت این است که با عسل سنگین شده‌اند. زنبورهای عادی که برای جستجوی غذا از کندو بیرون می‌روند، سبک وزن بوده و هنگام پرواز خم به سمت زمین ندارند. آن‌ها همچنین از دیواره کندو بالا نمی‌روند بلکه از تخته فرود پرواز می‌کنند.

 چگونه با زنبورهای سارق مقابله کنیم

دیدن اینکه زنبورهای عسل شما عسلشان را از دست می‌دهند، برای هر زنبورداری صحنه‌ای غم‌انگیز است. اما می‌توانید با انجام چند اقدام و گنجاندن پیشگیری از سرقت در برنامه مدیریت کندوی خود، از این اتفاق جلوگیری کنید. این اقدامات پیشگیرانه احتمال وقوع سرقت را کاهش می‌دهند. در یک زنبورداری، زنبورهای سارق ممکن است از کندوی دیگری در همان زنبورداری باشند یا گاهی از کلنی‌ای که متعلق به شما نیست، به کندوی شما حمله کنند.

 زنبورهای غارتگر

 استفاده از کاهش‌دهنده ورودی

پیشگیری از سرقت بهتر از مدیریت آن است. کاهش دادن اندازه ورودی کندو یکی از اولین روش‌هایی است که باید برای پیشگیری از سرقت امتحان کنید. وقتی منابع غذایی در محیط کم می‌شوند، ورودی‌ها را کوچکتر کنید. زنبورهای عسل ورودهای کوچک‌تر را راحت‌تر می‌توانند محافظت کنند. حتی کلنی‌های ضعیف شده هم با کاهش ورودی منفعت می‌برند.

 مراقب زنبورهای ایتالیایی باشید

زنبورهای ایتالیایی برای زنبورداران در زمینه سرقت مشکل‌ساز هستند. این زیرگونه بیشتر از دیگر زیرگونه‌های زنبور عسل، به رفتار سرقت تمایل دارد. زنبورداران دارای زنبورهای ایتالیایی معمولاً هوشیارتر نسبت به سرقت هستند. این هوشیاری حتی شامل زنبوردارانی می‌شود که در نزدیکی آن‌ها زنبورهای ایتالیایی نگهداری می‌شوند. می‌توانید با مراجعه به انجمن‌ها و باشگاه‌های زنبورداری یا مقامات محلی کشاورزی و زنبورداری، اطلاع کسب کنید که آیا در نزدیکی شما زنبورداران با زنبورهای ایتالیایی فعالیت دارند یا خیر.

 محافظت از ملکه

نبود ملکه در کندوی زنبور عسل برای کلنی وضعیت خوبی نیست. کندویی که بدون ملکه باشد، نسبت به کندویی که ملکه دارد، بیشتر در معرض سرقت قرار می‌گیرد. این یکی از مواردی است که باید برای داشتن کلنی‌های قوی و محافظت‌نشده به آن توجه کنید. ملکه زنبورها فرمون‌هایی تولید می‌کند که کلنی را به هم پیوند می‌دهد و به زنبورها کمک می‌کند تا زنبورهای غریبه را از زنبورهای خودی تشخیص دهند.

قرار دادن شربتخوری ها داخل کندو

شربت خوری‌های زنبور عسل برای حفظ کلنی‌های زنبور عسل بسیار مهم هستند. با این حال، قرار دادن شربت خوری‌ها در ورودی کندو می‌تواند برای زنبورهای شما فاجعه‌آمیز باشد. این شربت خوری ‌ها زنبورهای دیگر و گاهی زنبورهای سرخ‌بال (ساس‌ها) را به کندو جذب می‌کنند. اگر زنبورهای کلنی‌های دیگر کلنی شما را ضعیف ببینند، به آن حمله خواهند کرد. در زمان کمبود شهد از مناطق اطراف کندوی شما، بهتر است از شربت خوری‌هایی استفاده کنید که داخل کندو قرار می‌گیرند. همچنین باید هنگام پر کردن مجدد شربت خوری‌ها مراقب باشید که شربت غذایی نریزد. این موضوع در مورد ریختن عسل هنگام برداشت نیز صدق می‌کند. شکر یا عسل ریخته‌شده در کندو یا اطراف آن می‌تواند زنبورهای کلنی‌های دیگر را جذب کرده و منجر به غارتگری شود.

استفاده از صفحه‌های ضد غارتگری

تولیدکنندگان تجهیزات زنبورداری نیز در این زمینه عقب نمانده‌اند و صفحه‌های ضد غارتگری برای خرید ارائه کرده‌اند. این صفحه‌ها در بازدارندگی زنبورهای غارت برای ورود به کندو بسیار مؤثر هستند و مانع عبور زنبورهای ساکن در کندو نمی‌شوند. صفحه‌های ضد غارتگری خصوصاً برای کلنی‌های ضعیف بسیار کاربردی‌اند، مخصوصاً زمانی که قصد ندارید آن‌ها را با یکدیگر ترکیب کنید.

از داشتن کلنی قوی اطمینان حاصل کنید

کندوهای کوچک و ضعیف بیشتر در معرض غارتگری قرار دارند. زنبورداران می‌توانند این کندوها را با هم ادغام کنند تا یک کلنی قوی‌تر ایجاد شود. ملکه یکی از کندوها می‌تواند فروخته یا کشته شود. همچنین می‌توانید از ملکه برای بهبود ژنتیکی سایر کندوهای خود استفاده کنید.

 متوقف کردن حمله زنبورهای سارق

حمله زنبورهای غارتگر، رویدادی بسیار مخرب برای هم زنبورهای عسل و هم زنبورداران است. اگر جلوی آن گرفته نشود، می‌تواند منجر به نابودی کامل یک کلنی زنبور عسل شود. ذخایر غذایی کندو از آن‌ها گرفته شده و ممکن است کلنی گرسنه بماند. هنگامی که غارتگری از یک کندوی خاص شروع می‌شود، تا زمانی که مقدار عسل بسیار کمی در کندو باقی بماند ادامه پیدا می‌کند. معمولاً غارتگری توسط زنبورهای یک کلنی شروع می‌شود و سپس کلنی‌های دیگر نیز به آن می‌پیوندند. حمله چند کلنی به یک کندوی واحد، در اغلب موارد باعث می‌شود تمام عسل آن کندو غارت شود.

شناسایی زودهنگام غارتگری، به شما فرصت می‌دهد که به آن مدیریت کنید. اگر مدت زیادی از شروع آن نگذشته باشد، می‌توانید تا حدی از اثرات آن بکاهید. اگر صفحه ضد غارتگری به صورت دائمی روی کندوی خود ندارید، بهتر است یک صفحه ضد غارتگری تهیه کنید تا در صورت مشاهده زودهنگام غارتگری، از آن استفاده کنید.

 مراحل مقابله با غارتگری

  • همراه داشتن دودی : استفاده از دودی ، غارت را متوقف نمی‌کند، اما به کنترل زنبورها در هنگام کار روی کندو کمک می‌کند. زنبورهای ناراحت ، معمولاً تهاجمی‌تر هستند، بنابراین هنگام نزدیک شدن به کندویی که غارتگری در آن جریان دارد، حتماً دودی همراه داشته باشید. دودی را در کنار کندویی که روی آن کار می‌کنید قرار دهید تا بیشترین تأثیر را داشته باشد.
  • کاهش ورودی کندو : کاهش دهانه ورودی کندو هنگام حمله بسیار مؤثر است و به زنبورهای ساکن کمک می‌کند امنیت کندو را بهتر حفظ کنند. پس از حدود ۲۰ دقیقه کاهش ورودی، می‌توانید درب کندو را ببندید. زنبورهای جوینده که بیرون از کندو هستند، فرصت کمی برای بازگشت دارند و این باعث می‌شود تعداد کمی از زنبورهای ساکن بیرون بمانند و از ورود به کندو محروم نشوند.
  • بستن کامل کندو : ممکن است تصمیم بگیرید هنگام مشاهده غارتگری، سریعاً کندو را کاملاً ببندید و از ادامه غارتگری جلوگیری کنید. زنبورهای غارت داخل کندو توسط زنبورهای ساکن کنترل خواهند شد. پس از قفل کردن، باید کندو برای چند روز بسته بماند تا زنبورهای غارت نتوانند وارد شوند. آن‌ها به تدریج محل کندو را فراموش کرده و به دنبال منابع غذایی دیگر می‌روند. استفاده از پارچه فلزی یا توری که مانع عبور زنبورها شود، کافی است. نگه داشتن کندو بسته به مدت چند روز لازم است تا زنبورهای غارت تسلیم شوند.
  • تغذیه کلنی در کندوی بسته : کلنی در کندوی بسته باید با آب، گرده یا شربت قندی تغذیه شود. زنبوردارانی که در این شرایط به کلنی خود تغذیه نمی‌دهند، معمولاً پس از باز کردن کندو تعداد زیادی زنبور مرده مشاهده می‌کنند. این مسئله در کلنی‌های ضعیف باعث افزایش مشکلات می‌شود.
  • استفاده از حوله مرطوب : انداختن حوله‌ای مرطوب و آغشته به آب روی کندو باعث سردرگمی زنبورهای غارت می‌شود، در حالی که زنبورهای ساکن می‌توانند از زیر آن به کندو دسترسی داشته باشند. تبخیر آب از حوله به خنک نگه داشتن کندو نیز کمک می‌کند.
  • استفاده از مواد بویایی قوی : برخی زنبورداران برای گیج کردن زنبورهای غارت، مواد بویایی قوی مانند کافور، روغن اکالیپتوس و منتول را روی کندوی مورد حمله پخش می‌کنند. این بوها بوی کندو را می‌پوشانند. ویکس واپوراب (Vicks Vaporub) برای این منظور بسیار مناسب است و می‌توانید این روش را در کندوداری خود امتحان کنید.

باز کردن تمامی کندوها

باور به این اصل که از هرج‌ومرج، نظم به وجود می‌آید، باعث می‌شود همه درب‌های کندوهای زنبورستان را باز کنید. زنبورهای مهاجم به سرعت متوجه حمله به کندوی خودشان می‌شوند و دیگر به کندوهای دیگر حمله نخواهند کرد. با این کار همه زنبورهای شما در کندوهای خودشان باقی می‌مانند و غارتگری متوقف می‌شود.

اما این روش باعث مرگ تعدادی از زنبورهای هر کلنی می‌شود و ممکن است در صورت ضعیف بودن بعضی کلنی‌ها، آن‌ها را از دست بدهید. این روش برای کندوهای ضعیف که هنوز مورد حمله قرار نگرفته‌اند توصیه نمی‌شود. همچنین این روش در صورتی که زنبورهای غارت از کندوی دیگری خارج شده باشند که در کندوداری شما نیست، مؤثر نخواهد بود. باز کردن کندوها آن‌ها را در معرض شکارچیان دیگر، مثل پرندگانی که زنبور می‌خورند، قرار می‌دهد. بنابراین این روش کنترل غارتگری برای زنبورداران تازه‌کار توصیه نمی‌شود.

 تله‌گذاری زنبورهای غارت با استفاده از صفحه ضد غارتگری

صفحه‌های ضد غارتگری ابزار مؤثری برای جلوگیری از ورود زنبورهای غارت به داخل کندو هستند. این صفحات مانع کشف کندو نمی‌شوند، بلکه زنبورهای مهاجم را در فضای خاصی در کندو حبس می‌کنند. صفحه ضد غارتگری معمولاً از چوب یا پلاستیک ساخته شده و شامل یک توری و ماده‌ای نفوذناپذیر است که بوی کندو را از عبور جلوگیری می‌کند. این طراحی باعث گمراه کردن زنبورهای غارت می‌شود.

صفحه ضد غارتگری زنبورها

طراحی صفحه ضد غارتگری به گونه‌ای است که در بالای ماده نفوذناپذیر، سوراخی وجود دارد که زنبورهای ساکن از آن استفاده می‌کنند. زیر ماده نفوذ ناپذیر یک توری قرار دارد. زنبورهای غارت با دنبال کردن بوی کندو، محل آن را پیدا می‌کنند و تلاش می‌کنند از طریق توری وارد شوند، اما موفق نمی‌شوند. آن‌ها پس می‌کشند و دوباره به توری بازمی‌گردند. در همین حال، زنبورهای ساکن ورودی عادی خود را می‌شناسند و به آن دسترسی دارند.

صفحه ضد غارتگری معمولاً دو ورودی برای زنبورهای ساکن دارد که یکی یکی استفاده می‌شود. اگر زنبورهای غارت ورودی اول را کشف کردند، زنبوردار آن را می‌بندد و ورودی دوم را باز می‌کند. زنبورهای کندو ورودی جدید را یاد می‌گیرند، در حالی که زنبورهای غارتگر سردرگم باقی می‌مانند. معمولاً ورودی‌ها ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌متر بالاتر از ورودی اصلی کندو قرار دارند.

تله‌گذاری زنبورهای غارت وقتی بهتر عمل می‌کند که زود انجام شود و حتی بهتر است قبل از شروع غارتگری از آن استفاده شود. نصب صفحه ضد غارتگری پیش از برداشت عسل نیز توصیه می‌شود، زیرا برداشت عسل ممکن است باعث غارتگری برخی زنبورها شود. این صفحات می‌توانند تا زمستان در کندو باقی بمانند.

 انواع صفحات ضد غارتگری

چندین برند صفحه ضد غارتگری برای زنبورداران موجود است که تفاوت‌های جزئی در طراحی و استفاده دارند. بهترین صفحات ضد غارتگری نصب و جداسازی آسانی دارند. برخی از آن‌ها برای کندوهای لانگستروث ۸ یا ۱۰ قاب طراحی شده‌اند. صفحات ضد غارتگری را می‌توان با استفاده از پین یا سایر روش‌های اتصال ثابت نگه داشت.

صفحات چوبی ممکن است برای برخی زنبورداران چالش‌برانگیز باشند، و در پایین‌ترین جعبه نوزاد قرار بگیرند. این صفحات انعطاف‌پذیر نیستند و ممکن است شکاف‌هایی در کنار آن‌ها باقی بماند که زنبورهای غارت و شکارچیان دیگر مانند زنبورهای زرد از آن سوء استفاده کنند. صفحات پلاستیکی این مشکل را به آسانی حل می‌کنند.

مزیت دیگر صفحات ضد غارتگری این است که مانع ورود زنبورهای مهاجر می‌شوند. این موضوع به جلوگیری از آلودگی کلنی به کنه واروآ کمک می‌کند، زیرا معمولاً درو‌ن‌ها مهاجر هستند و محل خواب خود را انتخاب نمی‌کنند و اغلب در کندوهای دیگر پذیرفته می‌شوند.

 صفحات ضد غارتگری پیشنهادی :

 آیا زنبورهای غارت ملکه را می‌کشند؟

غارتگری بخشی از تلاش زنبورها برای به دست آوردن غذاست، اما منجر به جنگ بین زنبورها می‌شود. کندوی مورد حمله با مهاجمان می‌جنگد و زنبورهای غارت ممکن است به زنبورهای ساکن حمله کنند. این درگیری باعث مرگ تعداد زیادی زنبور از هر دو طرف می‌شود. گاهی اوقات ملکه هم در میان این درگیری‌ها گرفتار می‌شود و ممکن است کشته شود. این حمله معمولاً تصادفی است، چون زنبورهای غارت هدفشان ملکه نیست و فقط به دنبال عسل و شهد هستند.

پس از توقف غارتگری، حتماً وجود ملکه خود را بررسی کنید. پس از پایان غارتگری، بازرسی کندو را انجام دهید تا ملکه را پیدا کنید. اگر ملکه در جریان غارتگری کشته شده باشد، زود متوجه می‌شوید و می‌توانید اقدام کنید. اگر این کار را نکنید و کلنی بدون ملکه بماند، ممکن است کلنی را از دست بدهید. برخی کلنی‌ها خودشان ملکه جدید پرورش می‌دهند، ولی بعضی‌ها ممکن است کندو را ترک کرده و در جایی دیگر مستقر شوند. پس از غارتگری، ممکن است ملکه را رویت نکنید اما سلول‌های جانشینی (شاخون) شکل گرفته باشد. می‌توانید اجازه دهید کلنی ملکه جدید پرورش دهد یا خودتان ملکه جدید وارد کنید.

نتیجه‌گیری

غارت توسط زنبورهای عسل رویدادی بسیار ناخوشایند در یک عملیات زنبورداری به شمار می‌رود. زنبورداران باید اقداماتی برای پیشگیری و توقف غارت انجام دهند. توجه ویژه‌ای به کندوهای ضعیف داشته باشید و به آن‌ها کمک کنید تا از غارت شدن در امان بمانند. زنبورداران باید پیشگیری از غارت را به‌عنوان بخشی از برنامه مدیریت کندوها و زنبورستان خود اتخاذ کنند. از اطلاعات و پیشنهادهای مطرح‌شده در این مقاله برای افزایش ایمنی زنبورهای عسلتان بهره بگیرید و آن‌ها را از تهاجم زنبورهای غارتگر محافظت کنید.

دسته گل پایین محتوای وبلاگ

از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند و لذت‌بخش بوده باشد. برایتان آرزوی موفقیت داریم. اگر در خصوص پدیده غارتگری زنبورها تجربه یا نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان


مطالعه کامل مقاله

این پست چقدر مفید بود؟

برای امتیاز دادن روی ستاره کلیک کنید!

میانگین امتیاز 0 / 5. تعداد آرا: 0

تاکنون هیچ رأیی ثبت نشده است! اولین نفری باشید که به این پست امتیاز می‌دهد.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سبد خرید
پیمایش به بالا
از همراهی شما بسیار سپاسگزاریم

لطفا خطاهای علمی و نگارشی مقاله مطالعه شده خود را به ما اطلاع دهید تا در صورت تایید بررسی،اصلاح و بروزرسانی گردد،به جهت تسهیل تنها عنوان و توضیحات گزارش ضروری می باشد.