روش‌های ساده و مطمئن برای آزمایش خلوص و کیفیت عسل

روش‌های ساده و مطمئن برای آزمایش خلوص و کیفیت عسل

آزمایش خلوص و کیفیت عسل اهمیت زیادی دارد تا مطمئن شوید که از تمام فواید واقعی و معمول عسل بهره‌مند می‌شوید. در حقیقت، عسل خالص دارای فواید و کاربردهای فراوانی است. خواص درمانی آن باعث شده که غذایی محبوب نزد بسیاری از افراد باشد. از جمله خواص سلامت‌بخش عسل می‌توان به ویژگی‌های شفابخش، تقویت سیستم ایمنی بدن در برابر بیماری‌ها، کمک به درمان سرماخوردگی و سرشار بودن از آنتی‌اکسیدان‌ها اشاره کرد.

بسیاری از زنبورداران، فروشگاه‌داران و عرضه‌کنندگان عسل، افراد صادقی هستند و عسل خالص و باکیفیت عرضه می‌کنند. اما متأسفانه در بازار فروشندگانی نیز وجود دارند که بی‌انصاف‌اند و عسل ناخالص و بی‌کیفیت را به خریداران می‌فروشند. در ادامه، اطلاعاتی درباره روش‌های آزمایش خلوص و کیفیت عسل آورده شده است.

عسل باکیفیت

عسل باکیفیت دارای ترکیب مشخص و دقیقی است. فارغ از کشور یا منطقه‌ای که عسل در آن تولید شده، چنین عسلی دارای میزان کمی آب و میزان زیادی قند طبیعی است. عسل خالص معمولاً به همان شکل طبیعی که از کندو برداشت شده، بسته‌بندی می‌شود و تمامی اجزای آن حفظ می‌شود. ذرات جامد یا ذرات معلق موجود در عسل، معمولاً دانه‌های گرده گل هستند. برخی افراد نسبت به برخی یا همه انواع دانه‌های گرده حساسیت دارند. زنبورداران معمولاً برای جلوگیری از بروز واکنش‌های آلرژیک در این افراد، عسل خود را صاف می‌کنند تا دانه‌های گرده از آن جدا شود. حتی عسل صاف‌شده‌ای که دانه‌های گرده آن حذف شده‌اند نیز همچنان باکیفیت محسوب می‌شود، چرا که چیزی به آن افزوده نشده است.

چرا عسل ناخالص و بی‌کیفیت وجود دارد؟

زنبورداران معمولاً عسل خالص و با بالاترین کیفیت تولید می‌کنند. اما زمانی که عسل از مسیر زنجیره تأمین عبور می‌کند تا به دست مصرف‌کننده برسد، برخی از فروشندگان ممکن است آن را تقلبی کنند. این کار اغلب برای افزایش سود انجام می‌شود. عسل زمانی ناخالص و بی‌کیفیت می‌شود که چیزی به آن افزوده شود. همچنین ممکن است کیفیت عسل پایین بیاید اگر در طی فرآیند نگهداری یا انتقال، برخی از اجزای ارزشمند آن حذف یا تخریب شوند. نگهداری نامناسب یکی از عوامل اصلی در کاهش کیفیت عسل است. نور مستقیم می‌تواند باعث تخریب آنتی‌اکسیدان‌ها و سایر ترکیبات مفید و فرّار موجود در عسل شود. مصرف چنین عسلی دیگر تمامی خواص سلامت‌بخش مورد انتظار را به بدن منتقل نمی‌کند.

در حین مطالعه و تحقیق در مورد خلوص و کیفیت عسل، احتمالاً بارها با واژه «افزودنی» مواجه خواهید شد. افزودنی ماده‌ای است که به عسل اضافه شده و باعث ناخالصی آن می‌شود. شکر و آب، رایج‌ترین افزودنی‌های عسل هستند. افراد سودجو شکر را در اشکال مختلف مانند پودر یا شربت به عسل اضافه می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است برای افزایش حجم عسل، به آن آب اضافه کنند. هدف اصلی از این تقلب، افزایش مقدار «عسل» تولیدشده با هزینه کم است. در نتیجه، هنگام فروش این حجم زیاد از «عسل» ارزان‌قیمت به مصرف‌کنندگان بی‌اطلاع، سود بیشتری به‌دست می‌آورند.

بررسی خلوص و کیفیت عسل پیش از خرید

آزمایش خلوص و کیفیت عسل از زمانی شروع می‌شود که هنوز عسل را نخریده‌اید. بررسی اولیه خلوص و کیفیت عسل مورد نظر، شامل مشاهده ظاهری، بوییدن و چشیدن آن است. این روش به‌ویژه در مواقعی که امکان دریافت نمونه از فروشنده وجود دارد، بهترین راهکار است. هنگام درخواست نمونه، باهوش و مؤدب باشید، چرا که بسیاری از فروشندگان اجازه باز کردن شیشه عسل پیش از خرید را نمی‌دهند.

۱. رنگ عسل

عسل معمولاً دارای رنگی بین زرد تا قهوه‌ای روشن است. عسل بسیار تیره معمولاً نشانه‌ای از تماس آن با نور خورشید و فرآیند قهوه‌ای‌شدن (واکنش مایلارد) است. با این حال، این موضوع همیشگی نیست، چرا که برخی کلونی‌های زنبور عسل ممکن است در هنگام تغذیه از گل‌های خاص، عسلی تیره‌رنگ تولید کنند. رنگ عسل بازتاب‌دهنده نوع گل‌ها و گیاهان موجود در منطقه است و طیف گسترده‌ای دارد. برخی زنبورداران و فروشندگان ممکن است عسل را در ظروف تیره‌رنگ نگهداری و عرضه کنند. چنین ظروفی تشخیص رنگ واقعی عسل را دشوار می‌سازند.

۲. چشیدن نمونه عسل

چشیدن نمونه‌ای از عسلی که قصد خرید آن را دارید، اقدام بسیار مفیدی است. در مورد طعم عسل، دامنه نسبتاً وسیعی از تفاوت‌ها وجود دارد. رایحه‌ها و طعم‌های شهد گل‌هایی که زنبورها از آن‌ها تغذیه کرده‌اند، در عسل باقی می‌ماند. این بدان معناست که طعم عسل بسته به منطقه و فصل تولید، متفاوت است. گاهی ممکن است عسل طعم خاصی نداشته باشد و ترکیبی از چند طعم به نظر برسد، زیرا در بیش از یک فصل و از گل‌های گوناگون تولید شده است.

با وجود این تفاوت‌های مجاز، وجود هرگونه طعم غیرعادی باید برای شما هشدار باشد. طعم‌هایی مانند تخمیری، سوخته، فلزی و نظایر آن، نشانه‌هایی از تقلب در عسل هستند. نکته دیگر درباره طعم این است که عسل خالص طعمی دارد که پس از چند دقیقه از بین می‌رود. اما عسل تقلبی، به دلیل افزودن شکر (که رایج‌ترین ماده افزودنی در تقلبات عسل است)، طعمی ماندگار و آزاردهنده خواهد داشت.

۳. آزمایش چسبندگی برای بررسی خلوص و کیفیت عسل

اگر پیش از خرید، نمونه‌ای از عسل در دسترس داشته باشید، می‌توانید آن را از نظر میزان چسبندگی بررسی کنید. عسل خالص به اندازه‌ی عسل ناخالص چسبنده نیست. افزودن شیرین‌کننده‌های اضافی به عسل ناخالص باعث افزایش چسبندگی آن می‌شود. دلیل این امر آن است که تقلب‌کاران برای تقلید غلظت قند طبیعی عسل، مقدار زیادی شیرین‌کننده به آن اضافه می‌کنند. اما شیرین‌کننده‌ها، به‌ویژه در غلظت‌های بالا، ویژگی‌هایی متفاوت از قندهای طبیعی موجود در عسل دارند و این باعث تغییر رفتار عسل می‌شود.

عسل خالص دارای گران‌روی (ویسکوزیته) بالاست؛ یعنی غلیظ است و به‌آسانی جریان نمی‌یابد. اما عسلی که به آن افزودنی اضافه شده باشد، رقیق‌تر است و روی سطوح به‌سرعت پخش می‌شود. همچنین این نوع عسل به‌راحتی از قاشق جدا شده و با سرعت بیشتری از ظرف خارج می‌شود.

شاید دوست داشته باشید مقاله ” دستورالعمل های تهیه چند مدل اسموتی با عسل ” را ملاحظه کنید 🌹

۴. قوانین مربوط به خلوص عسل

امروزه بسیاری از فروشندگان، عسل را به‌صورت بسته‌بندی‌شده و با برند مشخص عرضه می‌کنند. طبق قوانین، فروشندگان موظف‌اند ترکیبات موجود در مواد غذایی را روی بسته‌بندی ذکر کنند. بنابراین، در هنگام خرید عسل بسته‌بندی‌شده، حتماً فهرست مواد تشکیل‌دهنده را مطالعه کنید. وجود افزودنی‌ها در این فهرست یک نشانه هشداردهنده برای ناخالص بودن عسل است. وجود طعم‌دهنده‌های افزوده نیز نشان می‌دهد که با عسلی ناخالص مواجه هستید. البته باید توجه داشت که برخی فروشندگان متقلب ممکن است فهرست کامل مواد تشکیل‌دهنده را درج نکنند؛ بنابراین این روش هم نمی‌تواند معیار کاملاً قطعی برای بررسی خلوص عسل پیش از خرید باشد.

قوانین مربوط به خلوص عسل، نوعی حمایت دولتی از مصرف‌کنندگان محسوب می‌شود. این قوانین تضمین می‌کنند که فروشندگان فقط عسلی را عرضه کنند که با استانداردهای کیفی تعیین‌شده مطابقت دارد. برای مثال، در ایالت فلوریدای آمریکا قانونی وجود دارد که فروشندگان را ملزم می‌کند تا در صورت تولید و فروش عسل در این ایالت، تمام افزودنی‌های موجود در آن را روی بسته‌بندی درج کنند. در چنین مناطقی باید نسبت به عناوینی مانند «ترکیب عسلی» یا «محصول عسلی» هوشیار باشید، چرا که این محصولات مشمول قوانین مربوط به خلوص عسل نیستند.

با این حال، بسیاری از کشورها اصلاً قانون یا استاندارد مشخصی درباره‌ی خلوص عسل ندارند. برخی کشورها یا نواحی در آمریکا، صرفاً دستورالعمل‌هایی برای فروشندگان منتشر کرده‌اند که جنبه‌ی الزامی ندارند و در صورت نبود نظارت رسمی، تنها فروشندگانی که خود تمایل به رعایت این دستورالعمل‌ها دارند، به آن پایبند می‌مانند. این مسئله شما را در معرض خطر خرید عسلی با خلوص و کیفیت پایین قرار می‌دهد. بنابراین ضروری است قوانین مرتبط با خلوص عسل در منطقه‌ی خود و میزان اجرای آن‌ها را بشناسید تا بتوانید به برچسب‌های درج‌شده روی عسل اعتماد کنید.

قانون خلوص عسل در اتحادیه اروپا

در اتحادیه اروپا، هر محصولی که با عنوان «عسل» به فروش می‌رسد، نباید هیچ‌گونه افزودنی داشته باشد. افزودنی‌های ممنوع شامل آنتی‌بیوتیک‌ها و ترکیباتی است که زنبورداران برای درمان بیماری‌های زنبورعسل استفاده می‌کنند. عسلی که دارای نقص‌هایی باشد که به‌طور جدی بر طعم آن تأثیر می‌گذارند، تحت عنوان «عسل نانوایی» (baker’s honey) به فروش می‌رسد و فقط برای استفاده در صنایع غذایی فرآوری‌شده مجاز است.

در ایالات متحده آمریکا، آزمایش خلوص و کیفیت عسل به‌صورت اجباری انجام نمی‌شود. دولت آمریکا حضور مقادیر ناچیزی از آنتی‌بیوتیک‌ها را در عسل مجاز می‌داند. بنابراین هنگام خرید عسل در آمریکا باید دقت کنید تا محصولی را انتخاب کنید که کمترین میزان این آلاینده‌ها را داشته باشد. همچنین باید بدانید که وجود نشان USDA (وزارت کشاورزی ایالات متحده) روی بسته‌بندی عسل به این معنا نیست که عسل داخل آن خالص است.

۵. تجهیزات علمی برای آزمایش عسل

رفراکتومتر یک دستگاه الکترونیکی است که برای بررسی ترکیب مایعات به کار می‌رود. می‌توان از آن برای سنجش شاخص شکست نور در عسل استفاده کرد. برای انجام این آزمایش، تنها یک یا دو قطره عسل کافی است. دستگاه عددی را نمایش می‌دهد که با میزان آب موجود در عسل مرتبط است. وجود آب زیاد در عسل نشانه‌ی خوبی نیست؛ این امر نشان‌دهنده‌ی ناخالصی در عسل است.

در آزمایشگاه، می‌توان از طیف‌سنج جرمی برای ارزیابی کیفیت عسل استفاده کرد. این دستگاه امکان شناسایی، جداسازی و تحلیل مولکول‌های مختلف موجود در عسل را فراهم می‌کند. با این روش می‌توان تعیین کرد که آیا عسل کیفیت مطلوبی دارد یا خیر. شکرهای طبیعی موجود در عسل به‌راحتی با این دستگاه شناسایی می‌شوند. با این حال، برخی از قندهای افزوده‌شده ممکن است از شناسایی با این روش فرار کنند. متأسفانه این روش آزمایش، برای زنبورداران و مصرف‌کنندگان عادی عسل در دسترس نیست.

آزمایش‌های خانگی برای بررسی خلوص و کیفیت عسل

مصرف‌کنندگان و کاربران عسل نیازمند روش‌هایی قابل‌اطمینان برای سنجش خلوص و کیفیت عسل هستند. در طول سال‌ها، چندین روش آزمون خانگی توانسته‌اند نتایج سازگار و معتبری ارائه دهند. این آزمایش‌ها در میان کاربران عسل به‌عنوان مناسب‌ترین روش‌ها برای تشخیص عسل خالص و باکیفیت شناخته شده‌اند. این آزمون‌ها به‌آسانی در خانه یا در محیط‌های زنبورداری قابل اجرا هستند. برای انجام این آزمون‌های خانگی، نیازی به تجهیزات یا مواد گران‌قیمت نیست. این روش‌ها سریع، ساده و دارای نتایجی فوری‌اند. برخی از آزمون‌های رایج و مؤثر عبارت‌اند از:

۱. آزمایش آب

عسل خالص به‌راحتی در آب حل نمی‌شود. برای انجام این آزمایش می‌توانید از آب سرد یا ولرم استفاده کنید، اما نباید از آب داغ استفاده شود. مقداری آب در یک لیوان بریزید، سپس چند قطره از عسل مورد آزمایش را داخل آن بچکانید. می‌توانید آب را به‌آرامی هم بزنید یا اصلاً هم نزنید. اگر قطرات عسل به ته لیوان برسند، این نشانه‌ای از خلوص و کیفیت بالای آن است. در مقابل، اگر عسل در آب حل شود و ظاهری قابل‌تشخیص از خود به جا نگذارد، ممکن است نشان‌دهنده‌ی ناخالص بودن آن باشد.

۲. آزمایش کاغذ برای خلوص و کیفیت عسل

برای این آزمایش به یک دستمال کاغذی یا حوله‌ی کاغذی نیاز دارید. آن را روی یک سطح صاف و غیرقابل‌جذب مانند پیشخوان آشپزخانه قرار دهید. چند قطره از عسل مورد آزمایش را روی دستمال بچکانید. اگر عسل خالص باشد، روی سطح باقی می‌ماند و جذب کاغذ نمی‌شود و همچنین کاغذ را مرطوب نمی‌کند. در مقابل، عسلی که کاغذ را خیس یا مرطوب کند، دارای محتوای بالای آب است و خالص محسوب نمی‌شود. چنین افزایش رطوبتی معمولاً ناشی از افزودن آب به عسل در فرایند تقلب است. حتی اگر به همراه آن، قند هم به عسل اضافه شده باشد، وجود آب باعث می‌شود که این آزمایش را نتواند با موفقیت پشت سر بگذارد.

۳. آزمایش حرارتی

عسل خالص در مواجهه با حرارت، کاراملی می‌شود. علاوه بر این، عسل خالص هنگام گرم شدن کف نمی‌کند و حباب نمی‌زند. برای این آزمایش، از یک خلال چوبی یا نوک قاشق استفاده کرده و چند قطره عسل روی آن بریزید. سپس نوک قاشق را روی شعله‌ی ملایم نگه دارید و رفتار عسل را مشاهده کنید. اگر عسل کف کرد یا حباب زد، خالص نیست. اما اگر به رنگ قهوه‌ای تیره کاراملی تبدیل شد و پس از قطع حرارت، سفت‌تر شد، این نشانه‌ی خلوص عسل است. این آزمایش را با احتیاط انجام دهید؛ زیرا عسل خالص قابل اشتعال است. بنابراین هنگام کار با حرارت باید نکات ایمنی را رعایت کنید.

4. آزمون شعله

برای این آزمون به فتیلهٔ شمع یا یک گوش‌پاک‌کن نیاز دارید. نوک فتیله یا گوش‌پاک‌کن را به عسل آغشته کنید. سپس نوک آغشته به عسل را با شعلهٔ کبریت روشن کنید. عسل خالص در مواجهه با شعله، با انفجار کوتاهی از دود یا شعله می‌سوزد. این رفتار به دلیل مقدار بسیار کم آب و مقدار زیاد قند در عسل است. قندها در اثر حرارت می‌سوزند و باقی‌مانده‌ای قهوه‌ای‌رنگ به جا می‌گذارند. عسلی که خالص نباشد نمی‌سوزد. این عسل حاوی آب است که مانع از اشتعال می‌شود. همچنین، میزان قند موجود در آن برای سوختن کافی نیست.

روش دیگر انجام این آزمایش آن است که نوک یک کبریت را در عسل فرو ببرید، سپس کبریت را روی جعبهٔ کبریت بکشید تا روشن شود. اگر عسل خالص باشد، کبریت آغشته به عسل روشن می‌شود و در حالی که می‌سوزد، عسل نیز همراه آن می‌سوزد. اگر عسل ناخالص باشد، کبریت ممکن است روشن شود اما عسل روی آن نخواهد سوخت.

5. آزمون انگشت شست

برای انجام این آزمون، یک یا دو قطره عسل روی انگشت شست خود قرار دهید. عسل خالص روی انگشت باقی می‌ماند و چکه نمی‌کند یا نمی‌ریزد. این آزمایش، ویسکوزیته (چسبندگی) عسل را بررسی می‌کند. می‌توانید با قرار دادن قطره‌ای از عسل روی سطحی با شیب زیاد نیز این ویژگی را بررسی کنید. تا زمانی که عسل خالص باشد، قطرهٔ آن به سطح می‌چسبد و بدون حرکت یا چکه کردن در همان‌جا باقی می‌ماند. عسلی که ناخالص باشد، چسبندگی کافی ندارد و قطره‌های آن روی سطح شیب‌دار جاری می‌شود و می‌ریزد.

6. آزمون نان

ترکیب منحصربه‌فرد عسل در این آزمایش مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، یک یا دو برش نان آماده کنید. مقداری از عسل مورد آزمایش را روی یک طرف برش نان بمالید. نان را به‌گونه‌ای قرار دهید که طرف آغشته به عسل رو به بالا باشد. پس از چند دقیقه، اگر عسل خالص باشد، سطح نان ترد و شکننده می‌شود. اما اگر نان خیس و شل شود، نشان‌دهندهٔ این است که عسلی که روی آن زده‌اید ناخالص بوده است. عسل ناخالص باعث خیس شدن نان می‌شود، زیرا محتوای آب در آن زیاد است.

7. آزمون سرکه

مخلوطی از ۲ تا ۳ قطره سرکه و مقدار کمی آب تهیه کنید. سپس یک قاشق غذاخوری عسل به این مخلوط بیفزایید و هم بزنید. اگر محلول شروع به کف کردن کند، نشان‌دهندهٔ ناخالص بودن عسل است. در این آزمون بهتر است سرکه را در آخر به مخلوط اضافه کنید، در صورتی که همهٔ مواد را در یک ظرف با هم ترکیب می‌کنید.

نشانه‌هایی که می‌توانند حاکی از خالص بودن عسل باشند

برخی نشانه‌های قابل‌مشاهده وجود دارد که ممکن است نشان دهند عسلی که قصد خرید یا مصرف آن را دارید، خالص است. البته این نشانه‌ها قطعی و صددرصد نیستند و نباید تنها به آن‌ها اکتفا کرد. با این حال، اگر این موارد را مشاهده کردید، احتمال خالص بودن عسل بیشتر است:

• خرید عسل از زنبوردار محلی که او را می‌شناسید یا از بازار کشاورزان: زنبوردار ممکن است دوست شما باشد، فردی مورد اعتماد از سوی دوستان‌تان معرفی شده باشد یا زنبورداری خوش‌نام در منطقهٔ شما باشد.
• خرید شان‌های عسل مهر و موم‌شده مستقیماً از کندو، بدون استخراج: احتمال ناخالصی در این نوع عسل بسیار کم است. با این حال، برخی زنبورداران به کلنی‌های زنبور عسل خود بیش از حد شربت قندی می‌دهند و در نتیجه عسلی با کیفیت پایین تولید می‌کنند.
• عسل متبلور شده: تبلور یک فرآیند طبیعی در عسل است. غلظت بالای قندها باعث می‌شود که بلورهای قند تشکیل شده و در کف ظرف عسل ته‌نشین شوند. عسلی که متبلور شده باشد، احتمال زیادی دارد که خالص باشد.

چگونه عسل خالص بخریم

در نهایت، دستیابی به عسل خالص و با کیفیت بالا به ترکیبی از انتخاب‌های درست، دقت در مشاهده و نتیجه‌گیری منطقی بستگی دارد. همه فروشندگانی که عسل عرضه می‌کنند، عسل تقلبی ندارند. برخی از آنان عسل خالص و با کیفیت بالا ارائه می‌دهند، در حالی که برخی دیگر عسل تقلبی با کیفیت پایین می‌فروشند. فروشندگانی که عسل ناخالص عرضه می‌کنند باعث بدنامی در بازار عسل می‌شوند. در صورت شناسایی چنین فروشندگانی، بهتر است از آن‌ها دوری کنید.

بهتر است عسل را از فروشندگان مورد آزمایش، تأیید شده و قابل اعتماد تهیه کنید. این فروشندگان معمولاً زنبوردارانی هستند که سال‌ها در زمینه فروش عسل فعالیت داشته‌اند و در نتیجه، برای حفظ شهرت خود تلاش می‌کنند. هنگامی که فروشنده‌ای یافتید که نیاز شما به عسل خالص و با کیفیت را برآورده می‌کند، به او وفادار بمانید. همچنین این فروشنده را به دوستان خود معرفی کنید. این کار باعث حذف فروشندگان متقلب و عرضه‌کنندگان عسل تقلبی از بازار می‌شود.

علاوه بر این، خرید عسل از مکان‌های معتبر مانند نمایشگاه‌های کشاورزی، نمایشگاه‌های زنبورداری و بازارهای کشاورزان نیز توصیه می‌شود. فروشندگانی که در چنین مکان‌هایی فعالیت دارند، برای حفظ شهرت خود، معمولاً بهترین عسل خود را عرضه می‌کنند. اغلب آن‌ها زنبورداران محلی یا فروشندگانی هستند که در صورت فروش عسل ناخالص و بی‌کیفیت، با کاهش مشتری مواجه خواهند شد.

داستان‌های نادرست درباره خلوص عسل

در بررسی خلوص و کیفیت عسل، پایبندی به روش‌های صحیح بسیار مهم است. در مسیر جستجوی روش‌های تشخیص خلوص عسل، ممکن است با اطلاعات نادرستی مواجه شوید. بطور مثال :

• مورچه‌ها فقط عسل ناخالص را می‌خورند ؛ مورچه‌ها ذاتاً حشراتی علاقمند به قند هستند. آن‌ها در صورت دسترسی، به راحتی عسل و سایر مواد شیرین را مصرف می‌کنند. بنابراین نمی‌توان از حضور یا عدم حضور مورچه‌ها برای تعیین خلوص عسل استفاده کرد. افزون بر این، بسیاری از افراد اصلاً به مورچه برای انجام این آزمون دسترسی ندارند.

جمع‌بندی

عسلی که توسط زنبورهای عسل تولید می‌شود، یک ماده غذایی سالم است. اما برخی فروشندگان، عسل تقلبی و فرآورده‌های عسل ناخالص عرضه می‌کنند. پرهیز از خرید عسل ناخالص بسیار مفید است، چرا که شما را از آسیب‌ها و پیامدهای احتمالی مصرف عسل تقلبی محافظت می‌کند.

روش‌ها و نکاتی که برای آزمودن خلوص عسل بیان شد، ساده و قابل اجرا در هنگام خرید یا در خانه هستند. نتایج این آزمون‌ها شاخص خوبی برای سنجش خلوص و کیفیت عسل به شمار می‌روند. برای بهره‌مندی کامل از خواص سلامت‌بخش و ارزش تغذیه‌ای عسل، توصیه می‌شود چند مورد از این روش‌ها را به کار بگیرید و به نتیجه‌ای که به صورت مداوم از همه آزمون‌ها حاصل می‌شود، اعتماد کنید؛ نمونه مورد آزمون یا به‌طور پیوسته در آزمون‌ها موفق می‌شود یا به طور یکنواخت مردود می‌شود.

از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند و لذت‌بخش بوده باشد. برایتان آرزوی موفقیت داریم. اگر در خصوص روش‌های نشخیص خلوص و کیفیت عسل نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان