روش نوین تولید عسل شانه ای در شیشه های استاندارد

روش نوین تولید عسل شانه ای در شیشه های استاندارد

استفاده از پایه‌های مومی در شیشه‌های معمولی برای تولید عسل شانه‌ای چندان برایم موفقیت‌آمیز نبود. شانه‌های عسل ناقص شکل گرفتند، زیرا درپوش‌های بسته شیشه‌ها مانع از خروج رطوبت توسط زنبورها شدند. همچنین، روشی که به کار بردم نیاز به پایه‌های مومی فراوانی داشت که با اولویت های من سازگار نبود.

کندوی عسل شانه‌ای در شیشه‌های معمولی که در ادامه شرح داده می‌شود، نسخه بهبود یافته‌ای از طراحی موریس اوستروفسکی، زنبوردار منطقه جنوب غربی اورگان، است. برای مطالعه جزئیات تجهیزات و روش او می‌توانید به مقاله «تولید عسل شانه ای در شیشه؛ روشی نوین برای خلق محصولی طبیعیی» در لینک زیر مراجعه کنید.

از شما دعوت میکنیم مقاله ای مشابه با عنوان ” تولید عسل شانه ای در شیشه؛ روشی نوین برای خلق محصولی طبیعی ” را ملاحظه کنید 🌷

پس از مطالعه گزارش او، تصمیم گرفتم تغییراتی متناسب با شرایط خودم اعمال کنم. اولین تغییر به موقعیت جغرافیایی مربوط می‌شود. با وجود علاقه عمیقم به اورگان – ایالتی که بسیار دوستش دارم ، دره ویلامت کاملاً مسطح است، درست مانند زمین بولینگ. در واقع، اگر آن رودخانه سد راه نبود، مطمئنم توپی که در یوجین رها می‌شد، تا رسیدن به فاصله 112 کیلومتری متوقف نمی‌شد.

برخلاف این، کندوهای من روی تپه‌ای شیب‌دار قرار دارند. برای رسیدن به آن‌ها باید از مسیری ناهموار پر از جویبارها، کنده‌های خزه‌پوش، گیاهان خاردار و درختان افتاده عبور کنم. قرار دادن شیشه‌ها به‌صورت آزاد روی سوراخ‌ها برایم غیرممکن بود. شیشه‌هایم باید کاملاً محکم و ثابت شدند تا تقریباً در برابر زلزله مقاوم باشند.

تغییر دوم به صرفه‌جویی مربوط می‌شود. من صدها شیشه دهانه باریک دارم، اما در عوض تعداد کمی شیشه دهانه گشادی که دارم کم است. استفاده از دهانه‌های باریک شیشه ها به این معناست که باید روش ساده‌تری برای نصب نوارهای شروع در شیشه‌ها پیدا می‌کردم.

از آنجا که مهارت نجاری ندارم، از پوشش داخلی زمستانی “مان لیک” استفاده کردم. ویژگی برجسته این پوشش، لبه زیرین آن با عمق حدود 0.6 سانتی‌متر است که فضای مناسب برای حرکت زنبورها زیر لبه شیشه‌ها فراهم می‌کند. ضخامت این تخته نیز مناسب است. ورودی کوچک زیر تخته برای جمع‌آوری عسل عالی است، اما ورودی بالای تخته باید مسدود شود. این تخته سوراخی از پیش حفرشده در مرکز برای تغذیه شیشه‌ای دارد که فکر می‌کردم مفید خواهد بود، اما مکان آن نامناسب بود و باعث شد یک فضای شیشه‌ای را از دست بدهم.

چیدمان شیشه‌ها را حول سوراخ از پیش حفرشده طراحی کردم و الگوی 4-3-4 را انتخاب کردم. بدون سوراخ مرکزی، اما الگوی 4-4-4 بهتر بود. می‌توانستم با چیدمان متفاوت، شیشه‌های بیشتری در کندو جای دهم، اما برای حفظ استحکام تخته، به 11 شیشه بسنده کردم. وزن 11 شیشه، حتی خالی، قابل‌توجه است.

همسرم محاسبات دقیقی برای تعیین مکان هر سوراخ انجام داد. سوراخ از پیش حفرشده کمی بزرگ بود و درپوش شیشه در آن لق می‌زد. بنابراین، اره گردبر با قطر 7 سانتی‌متر خریدم که کاملاً مناسب بود. درپوش شیشه‌ها در این سوراخ‌ها کاملاً محکم قرار می‌گیرد و حتی اگر تخته را عمودی نگه دارم، شیشه‌ها نمی‌افتند ، هرچند این کار توصیه نمی‌شود.

همان‌طور که موریس توضیح داده، پوشاندن لبه شیشه‌ها با حلقه‌های معمولی از چسبیدن بره موم به رزوه‌ها جلوگیری می‌کند. حلقه‌های چسبناک را می‌توان برای فروش جدا کرد و  حلقه‌های تمیز جایگزین کرد. حلقه‌های چسبناک نیز در کندو قابل استفاده مجدد هستند.

برای نصب نوارهای شروع در شیشه‌ها، روش موریس برای شیشه‌های دهانه گشاد مناسب بود، اما برای دهانه‌های باریک دشوار بود. من دو تکه پایه مومی بریدم و هر کدام را تا نیمه شکاف دادم، سپس آن‌ها را به‌صورت ضربدری در هم قرار دادم تا شکلی شبیه X تشکیل شود.

وقتی پایه مومی گرم باشد، می‌توان آن را خم کرد تا در شیشه جا شود و سپس داخل شیشه بازش کرد. برای باز کردن پایه در شیشه، از یک چوب مربعی استفاده کردم.

این روش را هنوز آزمایش نکرده‌ام و لی باور دارم که کار خواهد کرد. زنبورها معمولاً قطعات پایه را محکم به شیشه متصل می‌کنند و فکر می‌کنم این پروژه را با همین کار شروع کنند. پایه نیازی به تقارن یا شکل کامل ندارد. در واقع، جذابیت شانه‌های ساخته‌شده در شیشه به شکل طبیعی و نامنظم آن‌هاست.

اگر این روش کار نکرد، قدم بعدی‌ام این است که قطره‌ای موم مذاب در مرکز کف شیشه، درست در محل ضربدر، بریزم تا پایه را ثابت نگه دارد. برخی بدون پایه یا نوار شروع در شیشه‌ها موفق بوده‌اند، که این هم گزینه‌ای است، به‌ویژه اگر کلنی به‌اندازه کافی شلوغ باشد.

پس از آماده‌سازی شیشه‌ها، کل کندو روی طبقه عسل شانه‌ای قرار می‌گیرد. بسیاری از زنبورداران از مانع جداکننده ملکه زیر کندو استفاده می‌کنند، اما من آن را ضروری یا عاقلانه نمی‌دانم. ملکه‌ای که در شرایط عادی باشد، در شیشه‌ها تخم‌گذاری نمی‌کند. اگر ملکه غیرعادی باشد، ممکن است چند تخم بگذارد، اما او هم این کار را ادامه نمی‌دهد. پر کردن فضاهای غیرمعمول، حتی بدون توری، برای زنبورها دشوار است، بنابراین من هرگز از توری استفاده نمی‌کنم.

یک کندوی خالی برای پوشاندن شیشه‌ها لازم است و روی آن یک درپوش تلسکوپی قرار می‌گیرد. نکات زیر نیز باید در نظر گرفته شوند:

• شیشه‌ها به دلیل نبود تهویه، بسیار گرم می‌شوند. بهتر است این کندو در محلی دور از نور مستقیم خورشید قرار گیرد.
• از ورود زنبورها به فضای بین شیشه‌ها جلوگیری کنید. اگر زنبورها به این فضا دسترسی پیدا کنند، شانه‌های نامنظمی می‌سازند که تمیز کردن آن دشوار است و ممکن است به‌جای داخل شیشه‌ها، بین آن‌ها شانه بسازند.
• می‌توانید از سوراخ مرکزی برای تغذیه شیشه‌ای استفاده کنید. شربت قند 1:1 (یک واحد شکر، یک واحد آب) به تحریک تولید موم کمک می‌کند، اما باید پیش از شروع جریان شهد برداشته شود.
• ایجاد یک ورودی کوچک در قسمت بالایی کندو، درست زیر طبق عسل، به ذخیره‌سازی شهد کمک می‌کند چون زنبورها لازم نیست مسیر زیادی را طی کنند. این کار همچنین تهویه‌ی کندو را کمی بهتر می‌کند.
• زمانی که آماده‌ برداشتن طبق عسل هستید، از یک «خروجی یک‌طرفه زنبور» در زیر طبق استفاده کنید تا زنبورها به‌طور طبیعی از آن خارج شوند. از دود استفاده نکنید، چرا که بوی دود یا ذرات خاکستر ممکن است در شیشه‌ها باقی بماند.

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان صورت گرفته است.

دسترسی سریع به آخرین مقالات مرتبط :