نیش زدگی در زنبورداری؛ دفعات، درد و روش‌های پیشگیری
هرگاه زنبوردار برای جمع‌آوری عسل به سراغ کندوهای خود می‌رود، خود را در معرض هزاران زنبور قرار می‌دهد. با این حال، این به معنای آن نیست که او هر بار به تعداد زیاد نیش می‌خورد.
پس، هر چند وقت یک‌بار در زنبورداری نیش می‌خورید؟ بیشتر زنبورداران تنها چند بار در سال نیش می‌خورند. دلیل آن، مهارت زنبوردار در حرکت آرام و با دقت در اطراف کندوها و استفاده از دستگاه دودی برای پیشگیری از هجوم یا حمله زنبورهاست. استفاده صحیح از لباس، ماسک و دستکش مخصوص زنبورداری نیز به کاهش موارد نیش‌زدگی کمک می‌کند.
اگر زنبوردار نیستید، شاید برایتان سؤال باشد که چگونه زنبورداران با وجود تصور رایج، کمتر از آنچه انتظار می‌رود نیش می‌خورند. در این مقاله، توضیح خواهیم داد که چرا زنبورها نیش می‌زنند، زنبورداران چگونه موارد نیش‌زدگی را کاهش می‌دهند و اهمیت تجهیزات محافظتی چیست.
چرا زنبورها نیش می‌زنند؟
با وجود ترس بسیاری از افراد از زنبورها، زنبورهای عسل احتمالاً از مهربان‌ترین گونه‌های زنبور هستند. آن‌ها صرفاً به دنبال گرده‌افشانی گیاهان و گل‌ها، تولید عسل و ادامه زندگی معمول خود هستند. زنبورهای عسل بدون دلیل منطقی هجوم نمی‌آورند یا حمله نمی‌کنند.
زنبورهای عسل معمولاً زمانی نیش می‌زنند که احساس خطر کنند یا در حالت دفاعی قرار گیرند. ممکن است زنبور در واکنش به ضربه زدن انسان، حمله گروهی از زنبورهای وحشی به کندو، یا نبود دسترسی به غذا نیش بزند. بیشتر نیش‌زدگی‌ها زمانی رخ می‌دهند که زنبور احساس کند خود یا کلونی‌اش در معرض تهدید است.
ایجاد مقاومت در برابر نیش
بدون شک، زنبورداران توسط زنبورهای خود نیش می‌خورند. هنگامی که زنبوردار نیش می‌خورد، این امر به تدریج به بدن او کمک می‌کند تا در برابر نیش‌ها مقاوم‌تر شود. اولین نیش معمولاً دردناک و به‌یادماندنی است، اما به مرور زمان، با عادی شدن نیش‌زدگی در زندگی روزمره، درد آن کاهش می‌یابد.
زنبورداران باتجربه معمولاً کمتر از مبتدیان نیش می‌خورند. با این حال، زمانی که نیش می‌خورند، این موضوع را به عنوان بخشی از حرفه یا سرگرمی خود می‌پذیرند و واکنش شدیدی نشان نمی‌دهند.
مهم‌ترین مشکل در نیش‌زدگی مکرر، احتمال وجود حساسیت به نیش زنبور است. زنبورداری که به نیش زنبور حساسیت دارد، همیشه باید یک قلم تزریق اپی‌نفرین (EpiPen) همراه داشته باشد و اقدامات احتیاطی بیشتری برای جلوگیری از تحریک زنبورها انجام دهد.
دفعات نیش‌زدگی
یک زنبوردار تازه‌کار ممکن است چندین بار در هفته نیش بخورد. این امر معمولاً به دلیل حرکات سریع یا نامناسب در اطراف کندو یا حتی واکنش‌هایی مانند دفع زنبورها از صورت هنگام هجوم آن‌هاست. این رفتارها بدون آگاهی، باعث ترس در زنبورها می‌شود.
با کسب تجربه، دفعات نیش‌زدگی به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد، زیرا زنبوردار احساس راحتی بیشتری می‌کند. زنبورداران ماهر معمولاً تنها چند بار در سال نیش می‌خورند، که اغلب به دلیل اشتباهات جزئی است.به طور کلی ۵ تا ۱۰ نیش در سال، حداکثر میزان متداول است. بیش از این تعداد معمولاً به دلیل حادثه‌ای غیرعادی رخ می‌دهد.
چگونه زنبورداران از نیش‌زدگی جلوگیری می‌کنند؟
زنبورداران با استفاده از ابزارها و مهارت‌های خود، از نیش‌زدگی مکرر جلوگیری می‌کنند.آن‌ها می‌دانند چگونه به‌آرامی و با دقت در اطراف کندو حرکت کنند و از دستگاه دودی برای آرام نگه داشتن زنبورها هنگام جمع‌آوری عسل استفاده می‌کنند.همچنین، زنبورداران از تجهیزات محافظتی برای کاهش نیش‌زدگی بهره می‌برند. در ادامه، به بررسی دقیق اقداماتی می‌پردازیم که زنبورداران برای کاهش نیش‌زدگی انجام می‌دهند.
نقش دستگاه دودی
دستگاه دودی، ظرفی فلزی است که زنبوردار در آن آتش روشن می‌کند. سپس از این ظرف برای ایجاد دود ملایمی استفاده می‌کند که به سمت کندوها هدایت می‌شود. دود تولیدشده معمولاً گرم یا خطرناک برای زنبورها نیست.
هدف از استفاده دودی، آرام نگه داشتن کندو است. هنگامی که زنبور احساس خطر می‌کند، فرمون‌هایی (مواد شیمیایی) در هوا آزاد می‌کند که سایر زنبورها را به حالت آماده‌باش درمی‌آورد. دود دستگاه دودی، انتشار این فرمون‌ها را مختل می‌کند و خطر هجوم یا حمله را کاهش می‌دهد. بیشتر زنبورداران از دودی به محض شروع کار با زنبورها استفاده می‌کنند. این اقدام معمولاً به عنوان پیشگیری برای جلوگیری از هجوم انجام می‌شود، حتی اگر هیچ‌یک از زنبورهای کندو احساس خطر نکنند.
از شما دعوت میکنیم مقاله ” دستورالعمل‌های گام‌به‌گام برای درمان نیش زنبور ” را ملاحظه کنید 🌷
رفتار زنبوردار در زنبورستان
یک زنبوردار ماهر از زنبورها نمی‌ترسد. این نبود ترس، با افزایش تجربه، خطر نیش‌زدگی را به طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد. این موضوع به این معنا نیست که زنبورها ترس را حس می‌کنند.
چند نکته برای رفتار مناسب در اطراف کندو:
- حرکات آرام و ملایم: حرکات سریع یا خشن در نزدیکی کندو می‌تواند زنبورها را به حالت دفاعی ببرد. با حرکات آرام و ملایم، می‌توانید ترس زنبورها را کاهش دهید و آن‌ها را آرام نگه دارید.
- کار در شرایط آب‌وهوایی مناسب: مانند انسان‌ها، زنبورها نیز شرایط آب‌وهوایی خاصی را ترجیح می‌دهند. جمع‌آوری عسل در هوای بادی، برفی یا بارانی ممکن است زنبورها را تحریک کند و احتمال نیش‌زدگی را افزایش دهد.
- عدم دفع زنبورها: واکنش طبیعی به حضور زنبور یا حشره در نزدیکی صورت، دفع آن است. از آنجا که زنبورها این حرکت را به عنوان حمله تلقی می‌کنند، ممکن است بدون قصد، آن‌ها را تحریک کنید. بهترین کار، دمیدن آرام برای دور کردن زنبور است.
یادگیری رفتار زنبورها و نحوه تعامل با کندو نیازمند زمان است. اما ایجاد تعاملات مثبت با کندو، خطر نیش‌زدگی مکرر را به طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.
اهمیت تجهیزات محافظتی
وقتی به زنبوردار فکر می‌کنید، احتمالاً لباس سفید مخصوص و ماسک قفس‌مانند را تصور می‌کنید. این تجهیزات ممکن است کاملاً از نیش‌زدگی جلوگیری نکنند، اما به طور قابل‌توجهی به کاهش آن کمک می‌کنند.
جزء اصلی تجهیزات زنبورداری، لباس سفید استاندارد است. دلیل استفاده از رنگ سفید این است که زنبورها در حالت تحریک‌شده، کمتر به رنگ‌های روشن نزدیک می‌شوند. حتی اگر به طور تصادفی کندو را تحریک کنید، با پوشیدن لباس سفید، احتمال هجوم زنبورها کاهش می‌یابد.
لباس زنبورداری به جای لباس معمولی استفاده می‌شود، زیرا از ورود زنبورها به شکاف‌ها و درزهای لباس جلوگیری می‌کند. این امر با استفاده از کش در مچ دست و مچ پا ممکن می‌شود و مانع از نفوذ زنبورها به داخل لباس می‌شود.
زنبورداران همچنین از تور یا ماسک برای جلوگیری از نزدیک شدن زنبورها به صورت یا گردن استفاده می‌کنند. این فاصله، احتمال دفع تصادفی زنبورها را کاهش می‌دهد و نیش‌زدگی در ناحیه صورت را به حداقل می‌رساند.
تجهیزات زنبورداری تضمین می‌کند که هیچ بخشی از پوست در معرض زنبورها قرار نگیرد. علاوه بر لباس و ماسک، دستکش برای پوشش دست‌ها و چکمه برای پوشش مچ پا استفاده می‌شود. هدف کلی، کاهش سطح پوست در معرض نیش زنبورهاست.
برای اطلاعات بیشتر درباره میزان محافظت لباس‌های زنبورداری، مقاله‌ای درباره نیش‌زدگی با وجود پوشیدن لباس زنبورداری نوشته‌ام که پیشنهاد می‌کنم مطالعه کنید!
نتیجه گیری
زنبورداران زمان زیادی را در میان هزاران زنبور سپری می‌کنند، اما به طرز شگفت‌انگیزی کمتر از آنچه تصور می‌شود نیش می‌خورند. در واقع، بیشتر زنبورداران ممکن است سالانه تنها چند بار، معمولاً کمتر از ده بار، نیش بخورند.
با کسب تجربه، زنبوردار می‌آموزد که برای جلوگیری از نیش‌زدگی چه اقداماتی انجام دهد. این شامل استفاده از تجهیزات محافظتی مناسب، یادگیری رفتار صحیح در اطراف کندو و استفاده از دستگاه دودی برای آرام نگه داشتن کندوهاست.
از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند بوده باشد. اگر در خصوص این مقاله تجربه یا نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید.
ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان صورت گرفته است.
دسترسی سریع به آخرین مقالات مرتبط :
این عسل از منطقه ای گرفته شده که برای جن و پری و خرس قفل هست
جهت سفارش تلفنی یا لینک محصول فروشنده بر روی تصاویر بالا کلیک نمایید
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.