تجمع کندوها؛ چند کندو در هر هکتار؟
کشاورزان گاهی تعداد کندوهای زنبور عسل را در مزرعه یا باغ دو یا سه برابر می‌کنند تا مطمئن شوند گرده‌افشانی به خوبی انجام می‌شود. اما این کار برای زنبورها به معنای رقابت سخت‌تر برای منابع محدود است. تجمع بیش از حد کندوها برای گرده‌افشانی تکنیکی است که نرخ گرده‌افشانی برخی محصولات را بالا می‌برد. این روش مؤثر است، اما برخی معتقدند به زنبورهای عسل آسیب می‌رساند.
پر کردن مزرعه با زنبورهای عسل
تجمع کندوها برای گرده‌افشانی (یا همان اشباع گرده‌افشانی) روشی است که در آن تعداد زیادی کندوی زنبور عسل به مزرعه آورده می‌شود تا گرده‌افشانی به طور کامل انجام شود.
کشاورزان این روش را برای محصولاتی مثل یونجه یا زغال‌اخته به کار می‌برند که زنبورهای عسل چندان به آن‌ها علاقه ندارند. برای مثال، زغال‌اخته برای زنبورهای عسل جذابیت زیادی ندارد، اما اگر گزینه دیگری نباشد، روی آن کار می‌کنند. ولی اگر مزرعه کناری بذر کلم تولید کند، زنبورها به خاطر شهد شیرین کلم، زغال‌اخته را رها می‌کنند. در این حالت، کشاورز زغال‌اخته باید کندوهای بیشتری بیاورد تا گرده‌افشانی به خوبی انجام شود.
شاید علاقمند باشید مقاله ” جذابیت گیاهان برای جذب زنبور عسل ” را ملاحظه کنید 🌷
رقابت سنگین به خاطر کندوهای اضافی
آوردن کندوهای اضافی، دو یا سه برابر تعداد معمول، باعث می‌شود تعداد زیادی زنبور در یک فضای کوچک جمع شوند. این تعداد زیاد باعث می‌شود شهد مورد علاقه زنبورها خیلی زود تمام شود. در نتیجه، زنبورها چاره‌ای ندارند جز اینکه روی محصولی که دوست ندارند کار کنند یا برای پیدا کردن غذا مسافت بیشتری پرواز کنند.
با حضور این همه زنبور در یک نقطه، رقابت برای شهد و گرده شدید می‌شود. زنبورهای عسل نه‌تنها با هم، بلکه با زنبورهای بومی، پروانه‌ها و دیگر گرده‌افشان‌ها هم رقابت می‌کنند. این تعداد زیاد کندو فشار زیادی روی منابع غذایی همه گرده‌افشان‌های محلی وارد می‌کند.
گرچه برخی زنبورهای عسل را مقصر این رقابت می‌دانند، اما واقعیت این است که این موقعیت را انسان‌ها برای آن‌ها به وجود آورده‌اند. زنبورداران و کشاورزان تصمیم‌گیرندگان اصلی هستند، نه خود زنبورها.
شروع این روش از یونجه کالیفرنیا و گسترش آن
تجمع کندوها برای گرده‌افشانی اولین بار در سال ۱۹۴۸ برای یونجه در کالیفرنیا به کار رفت و حالا برای محصولاتی مثل زغال‌اخته، یونجه، شبدر لادینو، شبدر آلسیک، کیوی و برخی کدوها و خربزه‌ها رایج شده است. به طور معمول، برای گرده‌افشانی خوب، هر هکتار به ۲ تا ۳ کندو نیاز دارد، ولی این تعداد بسته به نوع محصول ممکن است بین ۱ تا ۷ کندو باشد. اما در سال‌های اخیر، به دلیل کاهش زنبورهای بومی و نابودی کلنی‌های وحشی زنبور عسل، تعداد کندوهای مورد نیاز افزایش یافته است.
کاهش زنبورهای بومی احتمالاً به خاطر سموم کشاورزی، کشت تک‌محصولی، تخریب زیستگاه و تغییرات اقلیمی است. کلنی‌های وحشی زنبور عسل هم علاوه بر این مشکلات، با کنه واروآ، ویروس‌ها و دیگر آفات و بیماری‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
تجمع کندوها برای گرده‌افشانی ابزاری است که هم می‌تواند مفید باشد و هم آسیب‌رسان. این موضوعی است که زنبورداران باید درباره‌اش بدانند، حتی اگر خودشان از آن استفاده نکنند.
از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند بوده باشد. اگر در خصوص این مقاله تجربه یا نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید.
به مقالات ما امتیاز بدهید! با دادن ستاره، نظرتان را ثبت کنید و به دیگر بازدید کنندگان کمک کنید تا بهترین مقالات را سریع‌تر پیدا کنند.
برای دیدن مقاله اصلی اینجا کلیک کنید
ترجمه این مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان صورت گرفته است.
دسترسی سریع به آخرین مقالات مرتبط :
