راه‌های کنترل بچه دهی کندو

راه‌های کنترل بچه دهی کندو

در صورت کمبود جا برای پرورش نسل می‌توان با اضافه نمودن طبقه یا برداشت قاب نوزاد و جایگزینی آن با قاب خالی فضای کافی را برای تخم‌گذاری و توالد نسل‌ در اختیار ملکه جوان قرار داد.باید کندو را در محلی قرار داد که زنبورها در تابستان از آسیب گرما محفوظ باشند.در ساخت کندو و قاب‌ها استانداردهای رایج را رعایت نمود. فاصله قاب‌‌ها را طبق استاندارد تنظیم نمود و شان‌های سیاه را از کندو حذف نمود.

در برخی موارد با حبس کردن ملکه، طی توقف چند روزه تخم‌گذاری، تعدیل جمعیت صورت می‌پذیرد و جای کافی برای پرورش نسل‌های بعدی بوجود می‌آید. در برخی موارد بال‌های ملکه قیچی می‌شود تا اینکه ملکه نتواند پرواز نماید و بچه را همراهی نماید و برخی موارد هم حصار هایی جلوی درب ورودی کندو مستقر می‌گردد تا اینکه ملکه نتواند از کندو خارج شود. خراب کردن سلول‌های پرورش ملکه نیز بچه‌دهی را به تعویق می‌اندازد. (موارد مذکور در مواقع اضطراری توصیه می‌گردد و راه حل‌های مناسبی برای کنترل بچه‌دهی نمی‌باشند)

با توجه به اصل (افزایش جمعیت زنبوران آری‌، تقسیم جمعیت نه) روشی متداول و مفید در پیشگیری از بچه‌دهی عبارت است از: اضافه کردن یک طبقه به کندو و انتقال تمام قاب‌ها به طبق بالا به جز قابی که حاوی ملکه است. قرار دادن شبکه جدا کننده ملکه بین دو طبقه. قرار دادن قابهای خالی در طبقه پایین برای تخم‌ریزی ملکه. در این روش پس از مدتی نسل طبقه بالا به زنبوران بالغ تبدیل شده و قابهای طبقه پایین دارای نسل می‌گردند و جمعیت به حد مطلوب افزایش می‌یابد و جای کافی برای ذخیره عسل نیز به وجود می‌آید.پس از استقرار بچه کندو، تعویض ملکه پیر از جمله اموری است که باید در صدر کار‌های مربوط به آن کلنی انجام پذیرد.

در صورت تمایل مقاله ” روش های‌ جلوگیری و کنترل بچه‌ دهی زنبور عسل ” را نیز ملاحظه کنید

متوقف کردن انگیزه بچه دهی طبیعی

بر خلاف بعضی از اوقات که بدون هیچ زحمتی بچه در زنبورستان شما خود یک کندوی خالی پیدا کرده و بعد از اردو  زدن به داخل کندو رفته و مستقرر می‌شود گاهی بعضی از بچه‌ها لجاجت در ترک کندو  دارند.یعنی پس از اینکه از شاخه درخت به داخل کندو ریخته شدند پس از مدت کوتاهی مثلاً نیم ساعت آن را ترک می‌کنند. گاهی پیش می‌آید که بچه در یک روز چندین دفعه اقدام به ترک کندو می‌کند.

برای جلوگیری از فرار  بچه از کندو بهتر است که از سایر کندوهای خود یک یا دو  قاب تخم با لارو و بدون عسل برداشته به همراه دو یا سه قاب موم‌دوزی شده را داخل کندو گذاشته و سپس بچه را داخل کندو ریخته تا زنبورها مشغول پرستاری از این لارو ها و موم بافی شده و فکر فرار از سرشان خارج گردد.