ارزش گرده گل در جیره غذایی زنبور عسل

ارزش گرده گل در جیره غذایی زنبور عسل

ارزش غذایی دانه گرده گل بستگی به مواد پروتئینی، آنزیم ها، ویتامین ‫وچربی‌های ذخیره شده در آن دارد.اصولاً گرده گیاهان حشره ‫دوست به مراتب بزرگتر (یا به صورت پولینی) با سطحی چسبنده و ‫ناصاف‌تر از گیاهان باد دوست بوده و ارزش غذایی بیشتری دارند و ‫ذخیره چربی آنها زیادتر است، در صورتی که گرده گیاهان باد دوست ‫چربی کمتر و مواد نشاسته‌ای بیشتری دارند و اندازه آنها کوچکتر و ‫سطح صاف‌تری می‌باشند تا به توا نند توسط باد به آسانی منتشر شوند.

عده‌ای عقیده بر این دارند که زنبور عسل قادر به تشخیص گرده ‫گل خوب از بد نیست ولی باید توجه داشت که طبیعت به حشرات کمک ‫می‌کند تا بتوانند در حد امکان گرده های خوب را جمع‌آوری کنند. ‫به این ترتیب که گیاهان حشره دوست با جلوه خاصی که گل‌هایشان ‫از نظر رنگ، عطر و بزرگی و شهد دارند موجب جلب حشرات می‌شوند و در نتیجه زنبورعسل از گرده‌هایی که ارزش غذایی بهتری دارند بر‌خوردار می‌شوند.

ضمناً گل آذین گیاهان حشره دوست غالباً به صورت ‫قائم و در روی شاخه‌هایی که استحکام کافی دارند رشد می‌کنند و ا‫ین ساختار به حشرات فرصت می‌دهد تا به راحتی بتوانند گرده و شهد لازم را جمع‌آوری نمایند، در گیاهان باد دوست گل آذین غالباً سنبله یا ‫پانیکول می‌باشد که به صورت آویزان در انتهای شاخه‌های باریک قرار ‫می‌گیرند و در اثر کوچکترین وزش باد به حرکت در می‌آیند و در نتیجه ‫جمع‌آوری گرده را توسط زنبور عسل با مشکل مواجه می‌سازد.

به نظر می‌رسد هنگامی‌ زنبورعسل به سراغ گرده گیاهان باد دوست ‫می‌رود که در محیط فعالیت زنبور، گرده گیاهان حشره دوست کاهش ‫یافته و یا تمام شده باشد. ‫اگر چه دوره زندگی دانه گرده همیشه کوتاه و کمتر از دوره زندگی ‫دانه گیاهان است و بعضی از آنها قدرت رویشی خود را پس از دو روز ‫از دست می‌دهند ولی به طور متوسط دوره زندگی آنها ۱۵ روز تا یک ‫ماه است.‫

شاید مایل باشید مطلبی در خصوص ” استفاده از مواد ارگانیک در تغذیه تحریکی ” را ملاحظه کنید

استثناً گرده بعضی گیاهان مانند لوئی تا یک سال هم قادر به رویش ‫می‌باشند. معهذا وجود اسپوروپولنین دانه گرده موجب می‌شود که ‫مدتها مواد غذایی آن محفوظ باقی بماند و زنبور عسل می‌تواند از آن ‫برای تغذیه استفاده کند ‫

چگونگی جمع‌آوری دانه گرده توسط زنبور عسل ‫اولین مرحله ‌جمع‌آوری و حمل گرده گل در نواحی گرمسیر معمولاً ‫از اوایل اسفند و در مناطق معتدله از اواسط بهار شروع می‌شود. ‫زنبوران کارگر پس از ۲۰ روز زندگی در کلنی برای ‌جمع‌آوری شهد ‫وگرده از کندو خارج می‌شوند. بعضی از آنها فقط گرده جمع‌آوری ‫می‌کنند؛ که حدود ۲۵% زنبوران کارگر را تشکیل می‌دهند.

معمولاً ‫فعالیت زنبوران برای ‌جمع‌آوری دانه گرده روی گیاه خاصی تا وقتی که ‫گیاه، گرده تولید می‌کند ادامه دارد. بین ۱۰-۳ درصد زنبوران کارگر ‫مخلوطی از گرده گیاهان مختلف را ‌جمع‌آوری می‌نمایند. هر زنبور ‫کارگر بطور متوسط ۱۰۰-۱۰ گل را بازدید می‌کند و بین ۳۰-۲۹ میلی‌‫گرم گرده ‌جمع‌آوری می‌نمایند.

زنبورعسل پس از انتخاب گیاه مورد ‫نظر با حرکات آرواره و پاهای جلو دانه‌های گرده را با سرعت به زیر ‫بدن خود انتقال داده و با کمی ‌عسل مخلوط می‌کند تا چسبنده و ‫مرطوب شود و به این ترتیب توده بزرگی از دانه‌های گرده را به ‫وجود می‌آورد که به داخل زنبیل (سبد) گرده منتقل می‌کند و هنگامی ‫که مقدار آن به اندازه کافی رسید آن را به کندو حمل می‌کند.

زنبورانی ‫که برای ‌جمع‌آوری گرده می‌روند گاهی تا حدود سه میلیون گرده در لابلای کرک‌های بدن آنها می‌توان یافت. زنبور کارگر پس از باز گشت به کندو سلول ‫بخصوصی را مشخص می‌کند و با سر و شاخک خود آن را بازرسی ‫می‌کند. سپس بر می‌گردد و انتهای بدن خود را داخل سلول کرده ‫توده‌های گرده را از زنبیل گرده به داخل سلول می‌ریزد.

زنبوران ‫خانه دار با سر خود توده گرده را به کف سلول می‌فشارند تا هوای بین ‫آنها خارج شود، سپس به وسیله بزاق آن را مرطوب کرده مقداری ‫شهد یا عسل به آن اضافه می‌کنند، پس از این که حدود دو سوم ظرفیت ‫سلول با گرده پر شد سطح آن را با قشری نازکی از عسل می‌پوشانند تا ‫در مجاور هوا فاسد نشود.