عوامل استرس زا

بیماری لارو گچی “Chalkbrood” که توسط قارچ Ascosphaera apis ایجاد می شود، یک بیماری قابل توجه زنبورهای عسل است که منجر به لاروهای سیاه شده در کندو می شود. بیماری لارو گچی می تواند بر روی لاروهای سربسته و یا حتی آنهاییکه سربسته نشده اند، تأثیر گذاشته به طوری که لاروها سفید و شبیه گچ می شوند. این بیماری بسیار عفونی است، بطوریکه اسپورهای آن می توانند تا پانزده سال زنده بمانند و خطر آلودگی متقابل کلونی را به همراه دارند.

عوامل محیطی مانند آب و هوای سرمای شدید و استرس زای کندو می توانند زنبورها را مستعد بیماری لارو گچی کنند. این بیماری معمولا با وجود لاروهای سیاه رها شده در ورودی کندو وهمچنین با علائم دیگری مانند لاروهای سفید یا سیاه شده و همچنین کلاهک سلولی سوراخ شده قابل تشخیص بوده ولی نتایج دقیق باید از طریق آزمایشگاهی تأیید شود.

انتقال این بیماری توسط زنبورهای چراگر و از طریق گرده های آلوده انجام شود و همچنین می تواند توسط تجهیزات آلوده و حتی ملکه های تازه معرفی شده نیز پخش شود. درمان این بیماری بر روی شیوه های مدیریت خوب، مانند حفظ بهداشت کندو، تهویه مناسب، و تغذیه کافی برای اطمینان از سلامت کلنی متمرکز است. استفاده از زنبورهای مقاوم به بیماری نیز می تواند گسترش بیماری لارو گچی را محدود کند.

درمان های شیمیایی شامل محصولات مبتنی بر اسانس مانند از قبیل BeeVital Chalkbrood و Vitafeed Green مبتی است و با بهبود سلامت زنبور عسل و مبارزه با قارچ کمک می کند. روغن تیمول که علیه کنه های واروآ استفاده می شود نیز می تواند برای کنترل بیماری موثر باشد. برای کنترل بیماری لارو گچی ، بهداشت و نظافت ، با توصیه هایی برای برداشت پیله های بالغ برای جلوگیری از عفونت لارو بسیار مهم است.در حالی که بیماری لارو گچی یک تهدید جدی برای کلنی های زنبور عسل است ولی استراتژی های مدیریت و درمان موثر می تواند گسترش آن را کنترل کرده و سلامت زنبورهای عسل را که برای گرده افشانی و کشاورزی حیاتی هستند را تضمین کند.