تشریح آناتومی زنبور عسل 

تشریح آناتومی زنبور عسل 

زنبورهای عسل جزیی از حشرات هستند و پنج ویژگی مشترک با اکثر حشرات دارند: 

• آنها یک پوسته سخت بیرونی به نام اسکلت خارجی دارند. 
• بدن آنها از سه بخش اصلی تشکیل شده است: سر، سینه و شکم. 
• آنها یک جفت شاخک دارند که به سرشان متصل است. 
• سه جفت پا دارند که برای راه رفتن استفاده می‌شود. 
• دو جفت بال دارند. 

می‌توانید از تصاویر زیر برای بررسی آناتومی زنبور عسل استفاده کنید، هم قسمت‌های بیرونی و هم بخش‌های داخلی بدن آن را مشاهده کنید.

تشریح اندام بیرونی بدن زنبور عسل 

• سر (Head) : محل قرارگیری چشم‌ها، مغز، و اتصال شاخک‌ها. 
• آرواره‌ها (Mandibles) : بخش بیرونی محکم دهان که از خرطوم محافظت می‌کند. 
• خرطوم (Proboscis) : بخش لوله‌ای شکل دهان برای مکیدن مایعات (در تصویر نشان داده نشده). 
• چشمک‌ها (Ocelli) : یکی از دو نوع چشم حشرات که حرکت را تشخیص می‌دهد. 
• چشم مرکب (Compound Eye) : نوع دوم چشم‌ها، متشکل از هزاران حسگر نور به نام «اوماتیدیا». 
• شاخک (Antenna) : شاخک‌های متحرک و بندبند که بوها و جریان هوا را تشخیص می‌دهند. 
• سینه (Thorax) : بخش میانی بدن که ۶ پا و بال‌ها به آن متصل می‌شوند. 
• شکم (Abdomen) : بخش انتهایی بدن زنبور که نیش در آن قرار دارد. 
• نیش (Stinger) : اندام تیز در انتهای شکم زنبور برای تزریق زهر. 
• بال‌های جلویی (Forewings) : بال‌های نزدیک به سر. 
• بال‌های عقبی (Hind Wings) : بال‌های دور از سر. 
• پاهای جلویی (Forelegs) : پاهای نزدیک به سر. 
• تمیز کننده‌های شاخک (Antennae Cleaners) : شیارهایی با موهای سفت روی پاهای جلویی که به تمیز کردن شاخک کمک می‌کنند. 
• پاهای میانی (Middle Legs) : پاهای بین پاهای جلویی و عقبی. 
• پاهای عقبی (Hind Legs) : پاهای انتهایی یا سبد گرده ، در زنبورهای کارگر، این پاها ابزار ویژه‌ای برای جمع‌آوری و حمل گرده دارند
• بند پایه (Coxa) : اولین بخش از پای حشره. 
• بند ران (Trochanter) : دومین بخش از پای حشره. 
• ران (Femur) : سومین بخش از پای حشره. 
• ساق پا (Tibia) : چهارمین بخش از پای حشره. ساق پای عقب حاوی «سبد گرده» است که گرده در آن حمل می‌شود. 
• پنجه پا (Metatarsus) : پنجمین بخش از پای حشره. پنجه پای عقب دارای ابزار ویژه جمع‌آوری گرده است. 
• مچ پا (Tarsus) : آخرین بخش پا که با سطح راه‌رودن تماس دارد. 
• چنگال مچ پا (Tarsus Claw) : چنگال موجود در آخرین بخش پا. 

• چشم مرکب (Compound Eye : چشم اصلی حشرات که از هزاران واحد بینایی به نام اوماتیدیا تشکیل شده است. 
• چشم ساده (Ocellus) : چشم‌های کوچک و غیرمرکب روی سر که به تشخیص نور و حرکت کمک می‌کنند. 
• شاخک (Antenna) : اندام‌های حسی متحرک و بندبند برای تشخیص بو، رطوبت و جریان هوا. 
• لابرم (Labrum) : بخش فوقانی دهان که مانند یک “لب بالا” عمل می‌کند و در هدایت غذا به دهان نقش دارد. 
• آرواره‌های بالایی (Mandible) : فک‌های قوی و سخت برای خرد کردن مواد، محافظت از خرطوم، یا کارهای دیگر. 
• آرواره‌های پایینی (Maxilla) : فک‌های دوم که در پردازش غذا و نگهداری آن نقش دارند. 
• پالپ لبی (Labial Palp) : اندام‌های حسی نزدیک دهان که به لمس و چشیدن غذا کمک می‌کنند. 
• خرطوم (Proboscis) : اندام لوله‌ای شکل برای مکیدن مایعات (مانند شهد گل). 
• زبان (Glossa) : بخش نرم و پرموی خرطوم که شهد را به سمت دهان می‌کشد. 

شاید مطالعه مقاله ” زنبورشناسی ” را دوست داشته باشید!

تشریح اندام داخلی بدن زنبور عسل 

ترجمه شده توسط مدیر مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان

با تشکر از مطالعه شما ، امیدوارم از خواندن این مقاله لذت برده باشید ، برایتان آرزوی موفقیت داریم !