چگونه بچه‌ کندوهای زنبور عسل را جذب و شکار کنیم

چگونه بچه‌ کندو طبیعی را جذب و شکار کنیم

زنبوردارانی که به دنبال گسترش زنبورستان خود هستند، نیاز دارند تا بچه‌کندوهای جدیدی برای جعبه‌های کندوی نو تهیه کنند. برای این منظور، می‌توانند یا زنبورهای بسته‌ای خریداری کنند یا خودشان اقدام به شکار بچه‌کندو نمایند. در این مقاله، به‌طور کامل نحوهٔ جذب و شکار بچه‌کندو را بررسی می‌کنیم. همچنین روش‌هایی را معرفی می‌کنیم که به شما کمک می‌کنند بچه‌کندویی که شکار کرده‌اید، به‌سرعت در خانهٔ جدیدش مستقر شود.

بچه‌ دهی زنبور عسل

بچه‌ دهی زنبور عسل رفتاری طبیعی است. این پدیده فقط گاه‌به‌گاه رخ می‌دهد و تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد. جذب یک بچه‌کندو آسان است و زنبورداران به‌طور مداوم این کار را انجام می‌دهند. بچه‌دهی زنبور عسل باعث شده زنبورداران روش‌هایی برای شکار این کلنی‌ها ابداع کنند. آن‌ها از جعبه‌های تله و مواد جلب‌کننده برای جذب و شکار بچه‌کندو استفاده می‌کنند. برای اولین کلنی زنبور عسل، بهتر است خرید زنبورهای بسته‌ای را در نظر بگیرید، زیرا منتظر ماندن برای شکار بچه‌کندو از طریق تله همیشه روش مؤثری برای شروع یک کلنی جدید نیست.

شکار یک کلنی در حال بچه‌دهی، فرصت خوبی برای هر زنبوردار است. زیرا مجموعه‌ای تازه از ژن‌ها را به زنبورستان شما وارد می‌کند. کلنی شکارشده باید به‌سرعت به یک کندوی جدید معرفی شود. این کار به مستقر شدن سریع‌تر کلنی در کندو کمک می‌کند. تا زمان رسیدن زمستان، این کلنی آماده خواهد بود و احتمال زیادی برای بقا در ماه‌های سرد دارد. شما می توانید بچه‌کندوی تازه‌ شکارشده را تغذیه نمایید. همچنین باید هر از چند گاهی کندو را بررسی کنید.

فصل بچه‌ دهی زنبورهای عسل چه زمانی است؟

بهار زمان بسیار مناسبی برای زنبورهای عسل جهت شروع کلنی‌های جدید است. معمولاً در اواخر بهار، کلنی‌ها بزرگ بوده و مقدار زیادی منابع غذایی ذخیره دارند. کلنی‌هایی که به‌خوبی از زمستان عبور کرده‌اند و در بهار شروعی قوی داشته‌اند، ممکن است در میانهٔ بهار آمادهٔ بچه‌دهی باشند. در این زمان، شهد و گرده به‌وفور در محیط وجود دارد. مشاهده شده که زنبورهای عسل عمدتاً در اواخر بهار بچه می‌دهند. اگر بچه‌کندو به‌موقع خانه‌ای جدید پیدا کند، قادر است استقرار یابد و تا پاییز مقدار کافی عسل ذخیره کند تا برای زمستان آماده باشد.

زنبورهای عسل پیش از رویداد اصلی بچه‌دهی، آمادگی‌هایی ایجاد می‌کنند. یکی از این آمادگی‌ها، پرورش ملکه‌های جدید است. در کندو چندین سلول جایگزینی برای ملکه (شاخون) ساخته می‌شود. اگر بیش از یک ملکه پرورش یابد، ممکن است چند بچه‌کندو پشت‌سر‌هم از همان کندو خارج شوند. این بچه‌کندوهای بعدی (after-swarms)، معمولاً متشکل از ملکه‌های باکره و تعدادی زنبور کارگر و نر هستند. بچه‌کندوهای بعدی معمولاً از بچه‌کندوی اصلی کوچک‌تر هستند.

چرا زنبورها در اواخر تابستان بچه دهی می کنند؟

بچه‌کندوها ممکن است در فصل‌های مختلف مشاهده شوند. زنبوردارانی که رفتار بچه‌دهی را خارج از فصل معمول آن می‌بینند ممکن است نگران شوند. البته ممکن است در اواخر سال بچه‌کندوهایی ظاهر شوند، اما تعداد آن‌ها به اندازه‌ی فصل اصلی بچه‌دهی نیست. بچه‌دهی در اواخر تابستان یا خارج از فصل معمول عمدتاً ناشی از شلوغی بیش‌ازحد کندو یا احساس ناامنی در آن است.

شیوع بیماری‌ها و آفات زنبور عسل در داخل کندو نیز می‌تواند باعث ترک کندو از سوی کلنی شود. اگر پس از بچه‌کندوهای دیرهنگام، تعدادی زنبور در کندو باقی بمانند، کلنی ضعیفی خواهند بود. باید اقداماتی برای کمک به بازیابی قدرت کامل کلنی انجام دهید تا برای زمستان آماده شود. ممکن است این کلنی نیاز به کمک داشته باشد تا فصلی برسد که شهد به‌طور طبیعی در طبیعت جریان یابد.

جذب زنبورها به کندوی طعمه

زنبورداران می‌توانند زنبورهای در حال بچه‌دهی را شکار کرده و آن‌ها را به‌عنوان یک کلنی جدید به زنبورستان خود اضافه کنند. بچه‌کندوهای زنبور عسل ممکن است در نقاط مختلفی از طبیعت مشاهده شوند که روی سطوحی نشسته‌اند. این بچه‌کندوها را می‌توان شکار کرده و سپس به زنبورستان منتقل نمود. همچنین می‌توانید از تله‌های بچه‌کندو استفاده کنید تا زنبورهای در حال بچه‌دهی را جذب و شکار نمایید. این تله‌ها همراه با طعمه‌هایی به کار می‌روند تا زنبورهای پیش‌آهنگ را از وجود مکان مطلع سازند. زنبورهای پیش‌آهنگ سپس باقی کلنی را از محل آگاه می‌کنند. تله‌های بچه‌کندو می‌توانند از مواد مختلفی ساخته شوند.

جعبه‌های تله ممکن است بزرگ‌تر یا کوچک‌تر از کندوهای معمولی باشند. زنبوردارانی که از کندوهای لَنگستروت استفاده می‌کنند، حتی می‌توانند یکی از جعبه‌های کندوی خود را به تله بچه‌کندو تبدیل کنند. پس از ورود زنبورها به جعبه تله، انتقال آن‌ها به یک کندوی دیگر در زنبورستان ساده خواهد بود.

درباره کندوهای طعمه‌

برای شکار بچه‌کندوها از رایحه‌هایی استفاده می‌شود که زنبورها را جذب می‌کنند. این طعمه‌ها درون جعبه تله بچه‌کندو قرار می‌گیرند. برای ایجاد رایحه طبیعی کندو، می‌توان مقداری موم با کمی عسل داخل جعبه گذاشت. همچنین روغن علف لیمو (لیموگراس) در مقادیر کم، زنبورهای پیش‌آهنگ را به خود جذب می‌کند. نیازی نیست طعمه‌های استفاده‌شده در تله‌ها را به‌طور مداوم تعویض کنید، اما باید جعبه‌های تله را مرتب بازرسی نمایید. چون این تله‌ها زنبورهای بچه‌دهی را به‌سرعت جذب می‌کنند و نمی‌خواهید زنبورها بیش از حد درون جعبه تله موم بسازند.

محل قرارگیری تله بچه‌ کندو

جذب زنبورها به یک کندوی جدید به شما کمک می‌کند تا کلنی در حال بچه‌دهی را به‌سرعت شکار کنید. زنبورداران از طعمه‌های متنوعی برای این کار استفاده می‌کنند. محل قرارگیری تله بچه‌کندو نیز یکی از عوامل مهم در جذب زنبور عسل است. تله بچه‌کندو باید در مکانی سایه‌دار قرار گیرد که زیاد سرد نباشد. اگر منبع آب در نزدیکی محل تله وجود داشته باشد، بسیار مناسب است. زنبورها به آب نیاز دارند و اغلب ترجیح می‌دهند در نزدیکی منابع آبی زندگی کنند.

توصیه می‌شود ورودی جعبه تله به سمتی باشد که در ابتدای روز آفتاب بگیرد و بیشتر روز در معرض نور خورشید باشد. جعبه تله نباید آ‌نقدر بلند باشد که دسترسی به آن دشوار شود. ارتفاع آن باید در حدی باشد که بتوانید با یک نردبان ساده به آن دسترسی پیدا کنید. شاخه درخت مکان مناسبی برای نصب جعبه تله است.

چه زمانی تله‌های بچه‌ زنبور را قرار دهیم؟

تله‌های بچه‌زنبور زمانی باید قرار داده شوند که احتمال بالایی برای گرفتن زنبورهای در حال بچه‌دهی وجود داشته باشد. تله‌هایی که خیلی زود قرار داده می‌شوند، بدون زنبور باقی مانده و ممکن است شب‌پره‌ها را به خود جذب کنند. حشرات دیگر نیز ممکن است درون جعبه‌ها لانه بسازند. بهترین زمان برای قرار دادن تله‌های بچه‌زنبور، فصل بهار است. در این فصل، تعداد زیادی از کلنی‌ها در حال بچه‌دهی هستند. یک تله با کیفیت و با جای‌گذاری مناسب، به‌احتمال زیاد در بهار یک بچه‌زنبور به دام می‌اندازد.

زنبورداران ممکن است تله‌های بچه‌زنبور را در تمام طول سال فعال نگه دارند، حتی زمانی که فصل بچه‌دهی نیست. آن‌ها با این کار قصد دارند زنبورهایی که خیلی زود یا خیلی دیر بچه می‌دهند را به دام بیندازند. این کار به زنبورداران کمک می‌کند کلنی‌های جدیدی برای زنبورستان خود به‌دست آورند. با این حال، این کار ممکن است باعث گرفتن کلنی‌هایی شود که به دلیل بیماری یا انگل کندوی خود را ترک کرده‌اند. این کلنی‌ها باید با دقت پرستاری شوند تا سلامت و قدرت خود را بازیابند.

شاید علاقمند باشید ” شکار ایمن بچه کندو در 9 مرحله ” را ملاحظه کنید 🌹

چگونه یک بچه‌ زنبور را به دام بیندازیم ؟

۱. از یک کندوی طبیعی به داخل جعبه‌ تله

باید زنبورها را از خوشه‌ی تشکیل‌شده روی شاخه یا سطح، با تکان دادن یا برس زدن، به درون جعبه‌ی تله بیندازید. سپس جعبه را سریعاً ببندید و آن را به زنبورستان خود منتقل کنید. اگر زنبورها از قبل درون تله باشند، کار زنبوردار ساده‌تر است؛ تنها کافی است تله را از محل قرارگیری پایین آورده و به زنبورستان ببرد. اگر خوشه‌ی زنبورها خیلی پایین یا روی زمین باشد، می‌توانید شیب ملایمی ایجاد کنید تا زنبورها از آن بالا رفته و وارد جعبه‌ی تله شوند. در عرض چند ساعت، همه‌ی زنبورها باید وارد جعبه شوند. اگر بتوانید ملکه را در خوشه پیدا کرده و داخل جعبه قرار دهید، این فرایند سرعت بیشتری می‌گیرد.

۲. از جعبه‌ی تله به داخل کندوی زنبورعسل

پس از اینکه زنبورها درون جعبه‌ی تله قرار گرفتند و آن را به زنبورستان منتقل کردید، باید آن‌ها را به داخل یک کندوی زنبورعسل منتقل کنید. بهترین روش این است که جعبه‌ی تله را مستقیماً داخل یک کندوی باز قرار دهید. روی کندوی اصلی، یک جعبه‌ی عمیق دیگر با قاب‌هایی قرار دهید. این قاب‌ها می‌توانند دارای شان ساخته‌شده (موم بافته‌شده) باشند. برخی قاب‌ها نیز باید حاوی عسل برای تغذیه‌ی زنبورها باشند. اگر در فعالیت زنبورداری خود از موم پایه‌دار استفاده می‌کنید، می‌توانید چند قاب حاوی موم پایه‌دار نیز اضافه کنید.

سقف جعبه‌ی تله باید باز شود تا زنبورها بتوانند از آن خارج شوند. زنبورهای عسل به‌تدریج از جعبه‌ی تله خارج شده و به داخل جعبه‌ی حاوی قاب‌ها و منابع غذایی خواهند رفت. پس از چند ساعت یا حداکثر یک روز، همه‌ی آن‌ها باید به جعبه‌ی بالایی منتقل شده باشند.

۳. بستن ورودی‌ها

ورودی‌های کندوی زنبورعسل را ببندید. می‌توانید چند منفذ برای تهویه باقی بگذارید، اما مطمئن شوید که زنبوری نتواند وارد یا خارج شود. پس از اینکه همه‌ی زنبورها به جعبه‌ی عمیق بالایی منتقل شدند، می‌توانید جعبه‌ی حاوی تله را بردارید. جعبه‌ی عمیق فوقانی، اولین جعبه از پشته‌ی کندو خواهد شد. می‌توانید یک جعبه‌ی دوم همراه با قاب‌ها و منابع بیشتر اضافه کنید تا زنبورها سریع‌تر در کندو مستقر شوند.

توصیه می‌شود که پس از ۲ تا ۳ روز به زنبورها اجازه دهید که برای جمع‌آوری شهد و گرده از کندو خارج شوند. در این مدت، زنبورها را با شربت شکر و در صورت وجود، با عسل تغذیه کنید.

۴. تغذیه زنبورها

شروع کندوهای جدید در زمانی که شهد زیادی در محیط وجود ندارد، کاری دشوار است. شما باید تا زمانی که شهد به میزان کافی در دسترس قرار گیرد و زنبورها بتوانند به‌تنهایی تغذیه کنند، آن‌ها را تغذیه نمایید. دسته‌های زنبور که در تابستان و پاییز گرفته می‌شوند، نیاز به تغذیه با گرده و شربت شکر دارند. زمانی تغذیه را متوقف می‌کنید که زنبورها شروع به تولید عسل با استفاده از شهد گل‌های اطراف خود کنند.

در زمستان، شما باید قاب‌هایی حاوی عسل در اختیار کلنی قرار دهید. عسل، منبع غذایی اصلی زنبورها در زمستان است.استفاده از یک طبقه با اندازه مناسب و قاب‌های عسل در داخل جعبه زاد و ولد، به حفظ جان زنبورها در طول زمستان کمک می‌کند.

تغذیه زنبورهای عسل پس از گرفتن یک بچه زنبور

مدیریت پدیده بچه زنبور زنبورها نیازمند آن است که زنبورداران با نحوه تغذیه زنبورها آشنا باشند. دسته‌های زنبور گرفته‌شده و کلنی‌هایی که در کندو باقی مانده‌اند، همگی نیاز به تغذیه دارند. کلنی‌هایی که ذخایر عسل کافی ندارند نیز باید تغذیه شوند. کاهش جریان شهد در محیط، یکی از دلایل رایج برای تغذیه زنبورها است. همچنین برای جلوگیری از بچه زنبور ، تقسیم یا ادغام کلنی‌ها، باید به آن‌ها خوراک داد.

عسل بهترین غذا برای زنبورهای عسل است. اگر کلنی نیاز به تغذیه دارد، یک یا دو قاب عسل به‌عنوان ذخیره غذایی در اختیار آن‌ها بگذارید. همچنین می‌توانید برای مدتی از شربت شکر برای تغذیه زنبورها استفاده کنید. لازم است شربت شکر به‌درستی تهیه شود. نباید اجازه دهید که شربت شکر تخمیر شود.

تجهیزات تغذیه زنبورها

در زمان تغذیه زنبورها، از تجهیزات مناسب تغذیه زنبور استفاده کنید. تولیدکنندگان و فروشندگان تجهیزات زنبورداری، انواع باکیفیتی از شربتخوری های زنبور عسل را در اختیار زنبورداران قرار می‌دهند. سه نوع شربتخوری  وجود دارد: شربتخوری سریع، شربتخوری تماسی و شربتخوری قابی. در هوای خنک، از شربتخوری های تماسی استفاده کنید. در شرایط اضطراری، زنبورداران از شربتخوری های سریع استفاده می‌کنند تا فوراً وضعیت را کنترل کنند. این نوع برای تغذیه از بهار تا پاییز مناسب است. شربتخوری های قاب برای تکمیل منابع غذایی موجود، بهترین انتخاب هستند.

نکاتی هنگام تغذیه

از ریختن شربت یا رها کردن آن در فضای باز خودداری کنید. این کار ممکن است زنبورهای غارتگر و سایر حشرات شکارچی را جذب کند. همچنین اگر خطر انتقال بیماری در کلنی وجود دارد، از تغذیه زنبورها اجتناب کنید.برای زنبورهای عسل آب فراهم کنید. می‌توانید از یک شربتخوری  یا تجهیزات مناسب دیگر برای تأمین آب برای زنبورها استفاده کنید. آب می‌تواند داخل کندو یا در خارج از آن قرار گیرد.

برای اطمینان از اینکه زنبورهای عسل شما شهد و گرده کافی دارند، در اطراف کندو یا در زنبورستان خود، گیاهانی بکارید. این گیاهان باید به‌طور مکرر گل بدهند و دارای گرده و شهد فراوان برای کلنی‌های زنبور شما باشند. اگر زنبورها گرده کافی در اختیار نداشته باشند، باید آن‌ها را با کیک‌های گرده تغذیه کنید.

دو نوع شربت شکر وجود دارد که می‌توانید پس از بچه زنبور زنبورها به آن‌ها بدهید. شربت شکر رقیق با حل کردن ۱ کیلوگرم شکر در ۱ لیتر آب تمیز تهیه می‌شود. همچنین می‌توانید از شربت شکر غلیظ استفاده کنید که با حل کردن ۱ کیلوگرم شکر در ۶۳۰ میلی‌لیتر آب درست می‌شود. شربت شکر رقیق زمانی به زنبورها داده می‌شود که درون کندو قرار گرفته‌اند، مانند پس از بچه زنبور. این نوع شربت برای زنبورهایی که در بهار عسل کمی دارند نیز مناسب است. زمانی که ذخایر عسل زنبورها در تابستان کم باشد، به آن‌ها شربت شکر غلیظ داده می‌شود.

تغذیه زنبورهای عسل با شکر، بهتر است با استفاده از شکر سفید دانه‌ریز انجام شود. شکر قهوه‌ای یا خام ممکن است ناخالصی‌هایی داشته باشد که برای زنبورها مناسب نیست. افزودنی‌های تقویتی که به شربت اضافه می‌شوند می‌توانند به کنترل برخی بیماری‌های زنبورها کمک کنند. همچنین می‌توان از تغذیه زنبورهای عسل برای کنترل کنه‌ها استفاده کرد.

از خمیر شیرین نیز می‌توان برای تغذیه زنبورهای عسل استفاده کرد. خمیر شیرین حاوی مقدار زیادی شکر است، بنابراین باید مطمئن شوید که آب کافی نیز برای زنبورها فراهم شده است. برای تهیه آن، ۴ واحد شکر را با ۴ واحد آب که در آن یک قاشق چای‌خوری سرکه سفید اضافه شده است، می‌جوشانند. سرکه به جلوگیری از تخمیر سریع خمیر شیرین کمک می‌کند. پس از خنک شدن، از سینی‌های مخصوص برای تقسیم و شکل دادن خمیر شیرین استفاده می‌شود. خمیر شیرین را می‌توان در ظروف یا کیسه‌های ضدآب در فریزر یا یخچال نگهداری کرد.

جعبه‌های تله بچه زنبور عسل

زنبورداران از انواع مختلفی از تله‌های بچه زنبور برای گرفتن زنبورهای در حال بچه زنبور استفاده می‌کنند.

تله‌های بچه زنبور

ساده‌ترین تله بچه زنبور که می‌توان ساخت و استفاده کرد، یک جعبه کندو با درپوش است. باید سوراخ ورودی در این جعبه ایجاد شود. از درپوشی استفاده کنید که به‌راحتی قابل برداشتن باشد. همچنین باید دستگیره‌هایی برای راحتی در حمل‌ونقل روی جعبه نصب شود. زنبورداران باید از طعمه در جعبه‌های تله بچه زنبور خود استفاده کنند. اگر جعبه برای زنبورهای دیده‌بان جذاب به‌نظر برسد، آن‌ها دسته زنبور را به آن هدایت خواهند کرد. اندازه جعبه‌ای که استفاده می‌کنید باید دست‌کم 25 سانتی متر در هر طرف باشد. این اندازه فضای کافی برای جذب زنبورها فراهم می‌کند، بدون اینکه جعبه بیش‌ازحد بزرگ شود.

بهترین تله‌های بچه زنبور دارای فضای کافی برای زنبورها هستند. این تله‌ها همچنین باید سبک و بادوام باشند. زنبورداران می‌خواهند تله‌هایشان در برابر آب‌وهوا مقاوم و مقرون‌به‌صرفه باشد. این تله‌ها باید به‌گونه‌ای ساخته شوند که ساخت آن‌ها آسان باشد و ابعادی داشته باشند که ارتفاع آن‌ها از عرض بیشتر باشد. جعبه‌های تله بچه زنبور زنبور عسل که به‌اندازه کافی بزرگ هستند، نیاز به بازدیدهای مکرر ندارند. این جعبه‌ها باید بتوانند ۲ تا ۳ هفته بدون بازدید دوام بیاورند، بدون اینکه خطر اشغال جعبه توسط بچه زنبور و ساخت شانه در دیواره‌های جعبه وجود داشته باشد. می‌توان در این تله‌ها از قاب‌های فوق‌عمیق نیز استفاده کرد.

استفاده از جعبه‌های لانگستروت عمیق

جعبه‌های لانگستروت عمیق برای استفاده به‌عنوان تله بچه زنبور بسیار مناسب هستند. اندازه آن‌ها نیازمند نصب پایه یا سازه‌ی نگهدارنده‌ای برای نگه‌داشتن آن‌ها در فاصله‌ای از زمین است. عرض آن‌ها حمل‌ونقل از ارتفاع بالا (مانند بالای درخت) را دشوار می‌سازد. استفاده از یک جعبه کندوی لانگستروت عمیق برای گرفتن کلنی‌های در حال بچه زنبور، راه‌اندازی کلنی در کندوی جدید را آسان‌تر می‌کند.

چه چیزهایی را نباید استفاده کرد

جعبه‌های پنج قاب برای بچه زنبور‌های زنبور عسل بسیار کوچک هستند. جعبه‌های پلی‌استایرن(یونولیت فشرده) که به‌عنوان تله بچه زنبور فروخته می‌شوند، دوام زیادی ندارند. آن‌ها همچنین نسبتاً کوچک بوده و نیاز به بازدید‌های مکرر دارند. افزون بر این، جعبه‌های تله بچه زنبور ساخته‌شده از پلی‌استایرن با قاب‌های کندو سازگار نیستند، بنابراین بچه زنبور‌های گرفته‌شده شانه‌های خود را مستقیماً به دیواره‌های تله خواهند ساخت.

استفاده از قاب‌ها

استفاده از قاب‌ها در جعبه باعث می‌شود که زنبورها به‌راحتی جابه‌جا شوند. این همچنین به بچه زنبور کمک می‌کند تا شانه‌ها را در مکان درست شروع کنند. اگر قاب‌ها وجود نداشته باشند، بچه زنبور شانه‌ها را به درپوش تله بچه زنبور می‌چسباند. این کار باعث می‌شود که درپوش هنگام نیاز به جابه‌جایی زنبورها به کندوی جدید در مزرعه‌تان، به‌راحتی برداشته نشود.

استفاده نکردن از برگ موم در تله‌های بچه زنبور

هنگام آماده‌سازی جعبه شکار برای جذب دسته‌های زنبور، از موم آجدار استفاده نکنید. این کار ممکن است باعث شود جعبه برای زنبورهای پیش‌آهنگ فضای کافی نداشته باشد. علاوه بر این، موم‌های پلاستیکی برای زنبورهایی که در حال بچه دهی هستند، چندان جذاب نیستند. می‌توانید پس از اسکان زنبورها در کندوی جدید از موم آجدار استفاده کنید. نوارهای سه سانت از جنس موم طبیعی به‌تنهایی برای هدایت زنبورها به ساخت شانه در داخل جعبه شکار کافی هستند.

محافظت از تله بچه زنبور در برابر شکارچیان

برای تله‌های بچه زنبور زنبور عسل، یک ورودی تک که به اندازه ۱ اینچ در اطراف باشد، کافی است. می‌توانید در ورودی یک مانع قرار دهید تا از ورود پرندگان جلوگیری کنید. از یک میخ برای تقسیم کردن سوراخ ورودی تله به دو قسمت استفاده کنید تا از ورود پرندگان جلوگیری شود.

برای شکار بچه زنبورصبور باشید

ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها بگذرد و شما هنوز بچه زنبوری را در تله نیافه باشید. تسلیم نشوید و تله‌های خود را از محل‌هایشان خارج نکنید. در نهایت، اگر پایدار باشید، چیزی خواهید گرفت. پس از اینکه زنبورها وارد تله بچه زنبور شما شدند، چند روز به آن‌ها فرصت بدهید تا مستقر شوند، سپس آن‌ها را جابه‌جا کنید. می‌توانید ابتدا آن‌ها را در یک جعبه لاروی قرار دهید و سپس با اضافه کردن جعبه‌های عسل به آن‌ها ادامه دهید.

طعمه‌ها برای تله بچه زنبور

تله‌های بچه زنبور که برای گرفتن زنبورهای در حال بچه دهی قرار داده می‌شوند، گاهی اوقات مدت طولانی بدون گرفتن بچه زنبور می‌مانند. روش‌های مختلفی برای افزایش شانس موفقیت وجود دارد. رایج‌ترین روش استفاده از طعمه‌ها برای جذب زنبورها به تله بچه زنبور است. طعمه‌ها به جذب زنبورهای دیده‌بان به تله کمک می‌کنند. شما می‌توانید طعمه‌ها را خریداری کنید یا خودتان بسازید.

طعمه‌های تجاری

طعمه‌های خریداری‌شده از تأمین‌کنندگان تجهیزات زنبورداری آماده استفاده هستند. شاید پرطرفدارترین طعمه تجاری، “Swarm Commander” باشد. متأسفانه، این طعمه فهرست مواد استفاده‌شده برای ساخت آن را منتشر نکرده است. از این رو، زنبورداران قادر به ساخت طعمه‌هایی مشابه این طعمه تجاری محبوب نیستند. “Swarm Commander” به صورت مایع است. رایج‌ترین بسته‌بندی طعمه، بطری بطری ۶۰ میلی‌لیتری آن است. فهرست بهترین طعمه‌های بچه زنبور که می‌توانید استفاده کنید را بررسی کنید.

دستورهای طعمه خانگی

ساخت طعمه‌های خود برای جذب زنبورهای در حال بچه زنبور نیازمند موادی مانند عصاره لیمو، موم و روغن زیتون است. شما همچنین می‌توانید از عسل یا شکر استفاده کنید. دو دستور اصلی وجود دارد که بیشتر زنبورداران برای ساخت طعمه‌ها برای تله‌های بچه زنبور زنبور عسل از آن‌ها استفاده می‌کنند.

• دستور اول
  • دستور اول استفاده از ۱۴ فنجان روغن زیتون و ۲۰ قطره عصاره لیمو است. این ترکیب همچنین به نصف ورق برگ موم موم یا موم زنبور عسل نیاز دارد. مواد با هم مخلوط شده و تا زمانی که موم ذوب شود، گرم می‌شوند. سپس زنبورداران خمیر حاصل را روی قاب‌ها و سطوح داخلی تله بچه زنبور می‌مالند.
• دستور دوم
  • دستور دوم روغن زیتون را حذف کرده و تنها از عصاره لیمو و موم زنبور عسل استفاده می‌کند. این دو ماده مخلوط شده و روی سطوح داخلی تله بچه زنبور مالیده می‌شوند. هر ۲ هفته یکبار، حتماً تله‌های خود را بررسی کرده و روغن عصاره لیمو را تجدید کنید.

* بعضی از زنبورداران از سیب و هلو برای جذب زنبورهای دیده‌بان به تله‌های بچه زنبور استفاده می‌کنند. آن‌ها برگ‌های هلو و سیب را به آرامی روی سطوح داخلی تله‌های خود مالش می‌دهند.

بچه دهی از یک کندوی موجود

پس از بچه دهی، کندو با تعداد کمتری از زنبورها باقی می‌ماند. از این رو، کندو در معرض غارت قرار می‌گیرد. ممکن است منابع غذایی زیادی در کندو باقی نمانده باشد. زنبورداران باید کمک کنند تا شانس بقای بهتر برای کلنی فراهم شود. تغذیه کندو مفید است اگر بچه دهی پس از اتمام جریان شهد رخ دهد. این موضوع به‌ویژه در بچه زنبور‌های بهاری و اوایل پاییز مهم است. باید به کلنی زنبور عسل شربت شکر داده شود. این کار به کندو کمک می‌کند تا نسل‌های جدید را تولید کرده و شانه‌های بیشتری روی قاب‌ها بسازد.

علائم بچه دهی یک کندو

بازرسی کندوها و نظارت منظم بر رفتار زنبورها می‌تواند نشان دهد که چه زمانی زنبورها آماده بچه دهی هستند. با دانستن زمان آماده شدن زنبورها برای بچه دهی، می‌توانید از وقوع آن جلوگیری کنید. زنبورهای کارگر ممکن است در هر زمانی از سال سلول‌های ملکه یا سلول‌های جانشینی ایجاد کنند. اما ملکه در سلول‌های جانشینی تخم نمی‌گذارد. درست پیش از وقوع بچه دهی، ملکه تخم‌گذاری در یک یا چند سلول جانشینی را شروع می‌کند و زنبورهای کارگر به مراقبت از لاروهای داخل این سلول‌ها می‌پردازند.

آمادگی برای بچه زنبور

در زمان آمادگی برای بچه دهی، زنبورها مقدار شهدی را که به ملکه می‌دهند کاهش می‌دهند. این به این دلیل است که ملکه‌های تخم‌گذار سنگین هستند و نمی‌توانند به خوبی پرواز کنند. کاهش یا قطع تغذیه ملکه باعث می‌شود که او کوچک‌تر شود و بتواند پرواز کند. علاوه بر این، ملکه تخم‌گذاری در کندو را متوقف می‌کند. شما متوجه خواهید شد که تخم‌گذاری تازه‌ای در کندو وجود ندارد، ولی با دقت بیشتر می‌توانید ملکه را مشاهده کنید. این‌ها علائم بچه دهی زنبورها هستند که باید به آن‌ها توجه کنید.

در چه زمانی از روز زنبورها بچه دهی می‌کنند؟

زنبورها می‌توانند در هر زمانی از روز بچه دهی کنند، از اواسط صبح تا اواخر بعدازظهر. این‌طور نیست که زنبورها معمولاً در اوایل صبح یا اوایل شب شروع به بچه دهی کنند. در شب، زنبورهای عسل معمولاً در کندو هستند و در اطراف لاروها و ملکه جمع می‌شوند. این کار به گرم نگه داشتن کندو کمک می‌کند.

چقدر طول می‌کشد که زنبورها در یک محل بمانند؟

کلنی‌های زنبور عسل که هنوز کندوی جدیدی پیدا نکرده‌اند، ممکن است شب را روی یک شاخه بگذرانند. آنها ممکن است بیش از یک روز در یک مکان بمانند. با این حال، به محض اینکه یک کندوی مناسب یا یک درخت توخالی پیدا کنند، از محل استراحت موقت خود ترک می‌کنند.

حرکت زنبورهای بچه زنبور

زنبورهای آماده برای بچه دهی در فرآیند بچه دهی دو حرکت یا بیشتر انجام می‌دهند. اولین حرکت گروهی از کندو به یک شاخه درخت نزدیک یا پناهگاه مناسب دیگر است. این معمولاً در فاصله ۲۰ تا ۳۰ متری از کندوی مادر رخ می‌دهد. پس از اینکه بچه دهی به طور کامل تشکیل شد، به حرکت خود ادامه می‌دهد و ممکن است برای مدتی بر روی شاخه درخت یا زیر سقفی پناه بگیرد. زنبورهای دیده‌بان که از این مکان ارسال می‌شوند، بچه زنبور را از وجود یک پناهگاه مناسب آگاه کرده و سپس بچه زنبور به سمت آن مکان حرکت می‌کند تا آن پناهگاه را مستعمره کند.

زنبورهای بچه زنبور که از کندو به حرکت درمی‌آیند، حدود یک یا دو ساعت طول می‌کشد تا به یک بچه زنبور جدا شده تبدیل شوند. سپس به اولین توقف موقت خود می‌رسند که بین ۳ ساعت تا ۳ روز در آنجا باقی می‌مانند. معمولاً بچه زنبور تا پایان یک روز مکان جدیدی پیدا کرده است. ۳ روز بیشترین زمانی است که یک بچه زنبور ممکن است برای یافتن مکانی برای شروع یک کلنی جدید به جستجو بپردازد.

زنبورهایی که در حرکت هستند، در حال رقابت با زمان هستند. معمولاً یک ملکه با خود دارند. این ملکه نیاز به تغذیه و گاهی اوقات جفت‌گیری دارد. علاوه بر این، زنبورها غذا بسیار کمی با خود دارند. قبل از بچه زنبور، زنبورها خود را از عسل پر می‌کنند. اگر عسلی که در شکم خود دارند تمام شود، کل بچه زنبور می‌تواند از بین برود. به همین دلیل، آنها سریعاً به دنبال یک پناهگاه جدید می‌گردند و آن را مستعمره می‌کنند.

استفاده از بچه زنبور‌های زنبور عسل برای بهبود ژنتیک کندو

زنبورداران مبتدی با گرفتن بچه زنبور یا خرید پکیج زنبور شروع به زنبورداری می‌کنند. گرفتن یک بچه زنبور ممکن است زمان‌بر باشد و بیشتر افراد ترجیح می‌دهند که پکیج زنبور بخرند. در ادامه مسیر زنبورداری خود، ممکن است آنها تصمیم بگیرند که بچه زنبور‌های زنبور را برای افزودن به کندوهای خود بگیرند. زنبورهای بچه زنبور معمولاً از کلنی‌های بسیار قوی هستند که توسط زنبورداران محبوب‌اند. بچه زنبور‌های گرفته‌شده برای افزایش تعداد کندوها و بهبود ژنتیک کل کندو استفاده می‌شوند.

استفاده از نرها

برای پرورش زنبور عسل می‌توان از نرها یا ملکه‌ها استفاده کرد. با بهره‌گیری از نرها، می‌توان اطمینان حاصل کرد که نرهایی که با ملکه‌های باکره جفت‌گیری می‌کنند، از جمعیتی متفاوت هستند. البته دستیابی به این هدف معمولاً آسان نیست، چرا که زمان دقیق جفت‌گیری مشخص نیست.

استفاده از ملکه‌ها

استفاده از ملکه‌های زنبور برای بهبود ژنتیک کلنی آسان است. با آوردن یک ملکه جدید، شما به تدریج تمام بچه زنبور را تغییر می‌دهید. با مرگ زنبورهای قدیمی، زنبورهای جدیدی که در کندو تولید می‌شوند از تخم‌های گذاشته‌شده توسط ملکه جدید هستند. به این ترتیب، ساختار ژنتیکی کل کندو بهبود می‌یابد. کلنی زنبور که شما آن را گرفته‌اید، تشویق می‌شود تا سلول‌های جانشینی ایجاد کند. این سلول‌ها ملکه‌های جدیدی تولید می‌کنند که می‌توان آنها را گرفته و در کندوهای دیگر قرار داد. بهترین روش این است که کلنی را قبل از اینکه تشویق به ساخت سلول‌های جانشینی کنید، تقسیم کنید. اگر آن را تقسیم نکنید، ممکن است کلنی خود به خود تقسیم شود و برخی از زنبورها همراه با ملکه قدیمی بچه دهی کنند.

وقتی یک ملکه جدید را به کندو معرفی می‌کنید، ابتدا باید او را در یک قفس ملکه قرار دهید. اسپری کردن زنبورها با شربت شکر کمک می‌کند تا آنها آرام شوند. این کار همچنین باعث پذیرش سریع‌تر ملکه می‌شود. زمانی که ملکه را در قفس خود می‌گذارید، این فرصت را به او می‌دهید تا فرومون‌هایش را در تمام کندو پخش کند. یک پلاگین شیرینی در قفس ملکه برای ملکه و زنبورها قرار داده می‌شود تا از آن عبور کنند. تغییر ملکه کندو فرآیند ظریفی است که باید با دقت انجام شود تا اطمینان حاصل شود که ملکه جدید پذیرفته می‌شود.

روش‌های دیگر

یک روش دیگر که می‌توانید برای بهبود ژنتیک کندو با بچه زنبور گرفته‌شده استفاده کنید، تعویض قاب‌های زنبور است. پس از اینکه بچه زنبور به کندوی جدیدی مستقر شد، قاب‌های لارو از آن را برداشته و آنها را با قاب‌هایی از کندوهای دیگر تعویض کنید. زنبورهای این قاب‌ها از ساختار ژنتیکی متفاوتی برخوردار خواهند بود و برای مدتی در کندو باقی خواهند ماند. اگر خوش‌شانس باشید و بدانید چگونه سلول‌های درونی را شناسایی کنید، از آن‌ها در زمانی که سلول‌های جانشینی ساخته می‌شوند استفاده کنید.

گرفتن بچه زنبور با تله

زنبورداران همیشه از بروز بچه زنبور خوشحال نیستند. این در حالی است که آنها می‌دانند بچه زنبور به زنبورهای عسل کمک می‌کند تا به مکان‌های دیگر گسترش یابند. اما بچه زنبور، کندوی زنبور را با تعداد کمتری زنبور برای جستجو و دفاع از کندو می‌گذارد. کلنی باقی‌مانده ممکن است در معرض حملات زنبورهای دزد قرار بگیرد. اگر تعداد زنبورها به اندازه کافی نباشد، حتی ممکن است در طول زمستان از بین بروند.

زنبورداران برای جلوگیری از بچه‌دادن زنبورهای عسل از روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند. برخی از این روش‌ها عبارت‌اند از:

• شطرنجی کردن قاب‌ها (تغییر چینش قاب ها)
• اضافه کردن جعبه‌های بیشتر به کندو
• تقسیم کردن کندو
• از بین بردن سلول‌های ملکه (شاخون ها)
• چیدن یک بال ملکه برای جلوگیری از پرواز

شطرنجی کردن قاب‌ها (Checkerboarding)

شطرنجی کردن قاب‌ها در مدیریت کندو، ترکیب انواع مختلف قاب‌ها بسته به استفاده آنها توسط زنبورها است. در جعبه تخم‌ریزی، برخی از قاب‌های تخم‌ریزی را برداشته و آنها را با قاب‌های خالی یا قاب‌هایی که عسل در آنها ذخیره شده است، تعویض کنید. در جعبه‌های فوقانی، برخی از قاب‌ها که عسل در آنها ذخیره شده را بردارید و آنها را با قاب‌های خالی جایگزین کنید.

چرا این روش مؤثر است

زنبورهای عسل که به دلیل وفور منابع غذایی و تخم‌ریزی کافی در کندو می‌خواهند بچه زنبور کنند، با این روش گیج می‌شوند و به ماندن در کندو ترغیب می‌شوند. ملکه زنبور فضای خالی را می‌بیند و می‌خواهد تخم‌ریزی خود را در قاب‌های خالی داخل جعبه تخم‌ریزی انجام دهد.

شطرنجی کردن قاب‌ها در جعبه‌های فوقانی باعث می‌شود که زنبورها بیشتر ترغیب به فعالیت در جستجو شوند. زنبورهای عسل می‌خواهند مقدار زیادی عسل در کندو ذخیره کنند. دیدن قاب‌های خالی در جعبه فوقانی میل به بچه زنبور را کاهش می‌دهد و زنبورها را برای جستجو و تولید عسل ترغیب می‌کند. شما همچنین می‌توانید از قاب‌هایی که موم از آنها برداشته شده است استفاده کنید تا زنبورها برای کشیدن موم در کندوها مشغول شوند.

استفاده از جعبه‌های بیشتر در کندو

یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از بچه‌دادن زنبورها، اضافه کردن طبقه‌های بیشتر به قسمت تولید مثل کندو است. معمولاً یک طبقه برای کندو کافی است، اما با افزودن طبقه دیگر روی کندوی لانگستروت، فضای اضافی در اختیار زنبورها قرار می‌گیرد که آن‌ها را مشغول نگه می‌دارد. وقتی زنبورها فضای خالی ببینند، به‌جای اینکه تصمیم به بچه‌دادن بگیرند، ترجیح می‌دهند آن فضا را پر کنند.

در جعبه جدید می‌توانید برخی قاب‌ها را از طبقه‌های عسل منتقل کنید و همچنین چند قاب خالی بدون موم آماده هم قرار دهید. اگر جمعیت کندو کافی باشد تا شب‌ها نوزادها را گرم نگه دارد، حتی می‌توانید چند قاب از جعبه نوزاد هم در آن قرار دهید.

در ناحیه نوزادها و جعبه‌های عسل نیز می‌توانید قاب‌هایی را که برداشتید با قاب‌های خالی جایگزین کنید. نیازی نیست ملکه به جعبه جدید دسترسی داشته باشد. زنبورهای کارگر مراقبت از نوزادهای داخل قاب‌های این جعبه را بر عهده می‌گیرند، و وقتی نوزادها از سلول‌ها خارج شدند، شانه‌ها به محل ذخیره‌سازی عسل تبدیل می‌شوند.

تقسیم کردن کندو

یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از بچه‌دادن زنبورها، تقسیم کردن کندو است. در این روش، کندو را به دو بخش جدا از هم تقسیم می‌کنند. این دو بخش روی جمع‌آوری غذا و پرورش نوزاد تمرکز می‌کنند. وقتی میل به بچه‌دادن در زنبورها فروکش کرد، این دو بخش دوباره با هم ترکیب می‌شوند. این فرآیند باید با دقت زیادی انجام شود تا مقدار عسل ذخیره‌شده و قاب‌های نوزاد به حداقل برسد و پس از ترکیب مجدد، کندوی نهایی قدرت کافی برای ادامه فعالیت داشته باشد.

از بین بردن سلول‌های جایگزینی ملکه (شاخون ها)

کلنی زنبورعسلی که در حال آماده شدن برای بچه‌دادن است، سلول‌های ویژه‌ای به نام شاخون تولید می‌کند. این سلول‌ها نسبت به سلول‌های معمولی بزرگ‌ترند و در بازرسی کندو به‌راحتی قابل شناسایی هستند. نوزادانی که در این سلول‌ها رشد می‌کنند برای تبدیل‌شدن به ملکه پرورش می‌یابند. اگر تعداد این سلول‌ها زیاد باشد، ممکن است یک کندو چند بار بچه بدهد. برای جلوگیری از این اتفاق، باید هرگاه چنین سلول‌هایی را مشاهده کردید، آن‌ها را از بین ببرید. وقتی کلنی ملکه جدیدی نداشته باشد، زنبورها در همان کلنی باقی می‌مانند و بچه نمی‌دهند.

علاوه بر این، می‌توانید یکی از روش‌های دیگر جلوگیری از بچه‌دادن را نیز همزمان به‌کار بگیرید تا زنبورها با جمع‌آوری غذا و دیگر کارهای کندو مشغول بمانند.

چیدن یکی از بال‌های ملکه

آخرین روش برای جلوگیری از بچه‌دادن کلنی زنبورعسل، چیدن یکی از بال‌های ملکه است. وقتی کلنی تصمیم به بچه‌دادن می‌گیرد و به دو دسته تقسیم می‌شود، ملکه نمی‌تواند پرواز کند. او کندو را ترک می‌کند اما بلافاصله روی زمین، در نزدیکی کندو می‌افتد. زنبورها به دور او جمع می‌شوند و خوشه‌ای از زنبورها روی زمین شکل می‌گیرد. در این حالت، می‌توانید به‌راحتی خوشه را پیدا و جمع‌آوری کنید. سپس خوشه زنبورها را به کندوی اصلی برگردانید و یکی از روش‌های دیگر کنترل بچه‌دادن را برای جلوگیری از تکرار این رفتار، اعمال کنید.

کنترل آفات و انگل‌ها

کنترل آفات و انگل‌ها برای زنبوردارانی که قصد دارند از بچه‌دادن کلنی‌ها جلوگیری کنند، اهمیت زیادی دارد. این کار باعث می‌شود شرایط داخل کندو برای زندگی زنبورها مطلوب باقی بماند. انگل‌های مخرب زنبورعسل مانند بید موم‌خوار می‌توانند به شدت به کندو آسیب بزنند و حتی باعث فرار کامل زنبورها از کندو شوند. شناسایی زودهنگام و مدیریت مناسب این آفات و انگل‌ها، از وارد شدن خسارت به کندو و کلنی زنبورها جلوگیری می‌کند.

تقویت امنیت کندو برای جلوگیری از بچه‌دادن

کندوهای ناایمن می‌توانند باعث بچه‌دادن و ترک کلنی توسط زنبورعسل شوند. اگر زنبورها احساس کنند که در معرض تهدید هستند، ممکن است تصمیم به مهاجرت بگیرند. این اتفاق معمولاً در پی حملات غارتگرانه یا حمله شکارچیان رخ می‌دهد. همچنین، باز کردن بیش از حد کندو توسط زنبوردار نیز می‌تواند حس ناامنی را در زنبورها ایجاد کند. برای کمک به زنبورها در دفاع از کندوی خود، به‌ویژه در کلنی‌های کوچک یا ضعیف، باید تعداد و اندازه ورودی‌های کندو را کاهش داد؛ چراکه ورودی‌های کمتر و کوچکتر راحت‌تر توسط زنبورها محافظت می‌شوند.

برای افزایش امنیت کندو، باید در فصول مختلف، تله‌هایی برای زنبورهای غارتگر، زنبورهای زرد و زنبورهای قرمز نصب کرد. این تله‌ها به کاهش جمعیت حشرات رقیب در اطراف کندوهای شما کمک می‌کنند. در مورد کلنی‌های بسیار ضعیف، ادغام آن‌ها با یکدیگر می‌تواند مفید باشد. این کار منجر به داشتن تعداد کمتری کلنی ولی با قدرت بیشتر می‌شود. زنبوردار می‌تواند پس از تقویت کلنی‌ها، مجدداً کندوها را تقسیم کرده یا بچه‌زنبورهای جدید بگیرد و کندوهای خالی را دوباره پر کند.

جمع‌ بندی

گرفتن یک بچه‌زنبور برای هر زنبورداری یک رویداد هیجان‌انگیز و ارزشمند است، چرا که می‌تواند مزایای زیادی برای زنبورستان داشته باشد. چه زنبوردار مبتدی باشید و چه حرفه‌ای، در صورت آمادگی مناسب می‌توانید بچه‌زنبورها را شکار کنید. از این مقاله برای جذب و گرفتن بچه‌زنبورها بهره بگیرید و دامنه فعالیت‌های زنبورداری خود را گسترش دهید.

با تشکر از همراهی شما ، امیدواریم خواندن این مقاله برایتان مفید بوده باشید!

لطفا اگر در خصوص این مقاله، نکته یا تجربه خاصی برای کمک به دیگران دارید، در قسمت دیدگاه ها آنرا به اشتراک بگذارید 💐

ترجمه مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان