نقش پروتئین و غده هیپوفارنژیال در تغذیه و سلامت زنبور عسل
تغذیه زنبور عسل این روزها موضوع داغی است. به دلیل فعالیت در محصولات تک‌کشتی، کلنی‌های زنبور عسل ممکن است رژیم غذایی متعادل و کاملی دریافت نکنند. منظره اطراف نیز در حال تغییر است و در بسیاری از مناطق، تنوع گیاهی جای خود را به هکتارها گونه‌های مهاجم، نوع دیگری از تک‌کشتی، داده است.
هر عاملی که باشد، تغذیه نامناسب می‌تواند پیامدهای ویرانگری برای کلنی زنبور عسل به همراه داشته باشد. کمبود گرده یا مصرف گرده با ارزش تغذیه‌ای پایین باعث کاهش پرورش لارو و کوتاه‌تر شدن عمر زنبورهای کارگر می‌شود و در نهایت ممکن است به فروپاشی کلنی بینجامد.
برای زنبورهای عسل، گرده مهم‌ترین منبع برای تأمین ده مورد از اسید آمینه های ضروری مورد نیاز برای ساخت پروتئین است. بیشتر گرده توسط زنبورهای پرستار خورده می‌شود. پرستاران از مواد مغذی جذب‌شده از گرده برای ترشح ژل رویال از غدد هیپوفارنژیال خود استفاده می‌کنند. این ژل به لاروهای جوان، شامل کارگران، نرها و ملکه‌ها، تغذیه می‌شود. پس از حدود سه روز، ژل با نان زنبور، مخلوطی از گرده کامل، عسل و آنزیم‌ها، ترکیب شده و به کارگران و نرها تا زمانی که پیله خود را ببافند، تغذیه می‌شود. ملکه‌ها در طول رشد لاروی خود رژیم ثابتی از ژل رویال دریافت می‌کنند.
شاید دوست داشته باشید مقاله ” فواید گرده برای زنبورهای عسل ” را ملاحظه کنید 🌷
برخی گرده‌ها تمام اسیدهای آمینه مورد نیاز زنبورهای عسل برای پرورش زنبورهای جوان و سالم را دارند، اما بیشتر گرده‌ها در یک یا چند اسید آمینه ضروری کمبود دارند. در نتیجه، زنبورهای عسل باید انواع مختلفی از گرده‌ها را مصرف کنند و نباید تنها به یک یا دو نوع اکتفا نمایند.
پژوهشگران دانشگاه ایالتی اورگن تأثیر انواع خاصی از گرده بر توانایی زنبور عسل در تولید پروتئین را بررسی می‌کنند. زنبورها در قفس‌های پرواز نگهداری می‌شوند و رژیم غذایی آنها به یک نوع گرده محدود است. قفس پرواز ساختاری مشبک و بزرگ دارد که به اتاق‌های مختلفی تقسیم شده است. در هر اتاق، یک کندو در انتها قرار دارد. زنبورها می‌توانند به داخل و خارج کندو پرواز کنند و تقریباً مانند زنبورهای طبیعی رفتار می‌کنند، با این تفاوت که تنها به یک نوع گرده دسترسی دارند.
وقتی زنبورهای پرستار به سنی می‌رسند که شروع به تغذیه لاروها می‌کنند، غده هیپوفارنژیال آنها خارج شده و برای محتوای پروتئینی آزمایش می‌شود. اگرچه تجزیه و تحلیل مستقیم گرده می‌تواند پروفایل اسید آمینه را نشان دهد، اما نمی‌تواند مشخص کند که زنبور تا چه حد قادر به استفاده از آن است. تجزیه و تحلیل پروتئین در غده هیپوفارنژیال می‌تواند نشان دهد که زنبور عسل تا چه حد می‌تواند از آن نوع گرده استفاده کند و در نتیجه، می‌تواند پایداری کلنی پرورش‌یافته با تک‌کشتی آن نوع گرده را پیش‌بینی کند.
از همراهی شما سپاسگزاریم و امیدواریم مطالعه این مقاله برایتان سودمند بوده باشد. اگر در خصوص این مقاله تجربه یا نظر خاصی دارید لطفا جهت بهره برداری دیگران آنرا در قسمت دیدگاه ها به اشتراک بگذارید.
به مقالات ما امتیاز بدهید! با دادن ستاره، نظرتان را ثبت کنید و به دیگر بازدید کنندگان کمک کنید تا بهترین مقالات را سریع‌تر پیدا کنند.
ترجمه این مقاله توسط مرکز تخصصی زنبورداری و پرورش ملکه ارجان صورت گرفته است.
دسترسی سریع به آخرین مقالات مرتبط :
